กลัวไปหมดเวลาเริ่มจริงจังกับใคร ถึงแม้ว่าจะรู้สึกดี แต่เราพยายามหักใจ เราอยากรู้เราผิดปกติในเรื่องนี้หรือเปล่า ?

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เรื่องรัก ๆ กระทู้แรกเลย เราเป็นแบบนี้มาตลอด ตั้งแต่มีคนคุยที่คุยแบบจริง ๆ จัง ๆ 

เราอายุ 18 จะ 19 แล้วค่ะ เข้าใจนะคะ ว่าเรายังถือว่าเด็กและคิดมากเกินไปในเรื่องแบบนี้ คือเราเป็นคนคิดมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้วค่ะ 
จะขอเล่ารวม ๆ นะคะ เวลาเราคุยกับใคร เราคุยได้หมดค่ะ แบบเพื่อนหรือพี่น้องทั่ว ๆ ไป แต่พอเราเจอใครสักคน หรือเราเริ่มมีความรู้สึก และคนคนนั้นก็รู้สึกกับเรา มันก็ดีนะคะ แรก ๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่พอความสัมพันธ์เริ่มที่จะใกล้ชิดหรือจริงจังมากขึ้น เราเหมือนพยายามเลี่ยงและพยายามหักใจทั้ง ๆ ที่เราก็รู้สึกดีกับเขานะคะ เหมือนเรากลัวอะไรก็ไม่รู้ บางทีก็รู้สึกเราไม่พร้อมหรือเปล่า ? ที่จะรับผิดชอบกับสิ่งต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต คือเราคิดไกลมากค่ะ
เราก็ไม่ได้อยากคบไปวัน ๆ เราคิดถึงอนาคตด้วย เราคิดว่า ถ้าเราไม่พร้อมจะรับผิดชอบอะไรต่าง ๆ เราก็ไม่ควรเริ่มมันแต่แรกเลย แต่เราก็ดันคุยกับเขาไปแล้วอะค่ะ เราเลยคิดว่า เราควรเลิกคุยกัน ต้องรีบบอก เพราะถ้าเราคุยไปมากกว่านี้ มันก็จะยิ่งถลำลึก แล้วเขาต้องเจ็บมากแน่ ๆ คือเราไม่อยากให้เขามาเจ็บกับเราเลย ถึงแม้เราจะบอกให้เราเลิกคุยกัน เราก็เจ็บเองด้วย 

คือเรากลัวค่ะ เรากังวล คิดมาก บางทีก็คิดว่าเราไม่ควรมีคนข้างกายใช่ไหม ? หรือเราต้องการพื้นที่ส่วนตัว คือเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก ๆ และอีกอย่างหนึ่ง เราคิดว่าเราไม่ต้องการให้ใครมาเปย์ มาเลี้ยง หรือคอยทำอะไรให้  เรื่องแบบนี้เราคิดว่าเราพี่งตัวเองได้ แต่ในใจลึก ๆ ก็ต้องการใครสักคนเหมือนกัน

ขอบอกนะคะว่าเราไม่เคยมีเหตุการณ์ที่ฝังใจหรืออะไร ยกเว้นแต่อกหักกับคนที่ชอบเฉย ๆ ค่ะ เราคิดว่าเรื่องคงไม่ได้ร้ายแรงจนถึงขั้นกระทบจิตใจ
เราแค่สงสัยว่าเราเป็นอะไร เราผิดปกติในเรื่องนี้หรือเปล่า ? 

ขออภัยล่วงหน้านะคะ ถ้าเราเว้นวรรคไม่ดี พอดีพิมพ์ในมือถือค่ะ