อาจยาวหน่อยนะคะมันคาใจจริงๆ
เรื่องมันเริ่มจากเราชอบเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งสมัยตอนเรียนม.3เเล้วเราก็ทักไปจีบเขา คือเราชอบเขาแบบ้ขาเป็นลูกครึ่งเยอรมันแล้วเขาเป็นคนนิ่งๆไม่ค่ิยคุยกับใครถ้าไม่สนิทตริงๆ วันวาเลนไทน์เราก็เอาของไปให้แต่ก็ไม่มีแฎิกิริยาอะไรดีนะที่ให้เพื่อนเอาไปให้ แล้วเราคิดว่าเขาคงไม่ได้สนใจอะไรเรา จบม.3ก็คงไม่เขอกันหรอก
พอขึ้นม.4เราย้ายรร.เป็นวันปฐมนิเทศมันจะบังเอิญเกินไปป่ะที่จะมาเรียนรร.เดียวกัน ตกใจมากเพราะคิดว่าเขาคงต่อทีาเดิมไม่ก็ไปเรียนเยอรมันไรงี้ พอเริ่มเปิดเรียนจริงๆเพื่อนเขาดันเป็นเพื่อนสนิทกับเราในห้องทำให้ได้เจอกันบ่อยและทำให้เราเริ่มจีบเขาใหม่จนเราได้คุยกัน ตอนเช้าเราก็จะซื้อข้าวเหนียวไก่ทอดให้เขา ถ้าวันไหนไม่ซื้อเขาก็จะทักมาบอกว่าซื้อมาแล้วนะหรืออาจวันนี้ฝากซื้อหน่อยสิ เวลาไม่มีกนังสื่อเรียนเราก็เอาให้ พอผ่านไปสักพักเราคิดว่าเออการที่เราเป็นเพื่อนกันมันคงจะดีกว่า เป็นเพื่อนเราคุยกันสนุกกว่า
สักพักมันก็มาชอบเพื่อนเราเราคิดว่าตัดได้ก็เลยบอกเพื่อนไปว่าไม่ได้คิดอะไรกับมันแล้ว แล้วเราก็จะช่วยมันจีบเพื่อนเราให้ได้ แต่เพื่อนเราไม่เล่นด้วยเพราะนางมีคนของนางอยู่แล้วและอีกอย่างมันก็ไม่ชอบคนที่เพื่อนชอบหรือเคยชอบมาก่อนด้วยก็เลยโอเคไม่ได้สนใจกันมาก แต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้
ส่วนเรื่องของเรากับมันก็เป็นเพื่อนกับมันคุยกับมันโดยที่ไม่ได้จีบมันแต่ก็มีเตาะกันเป็นปกติ พอมันเป็นเพื่อนจะพูดไรก็พูด นางก็เขามาเล่นมากขึ้นเราก็ไม่ได้สนใจนาง
พอเทอม2ของม.4นางเริ่มทำตัวติดบุรี่ทั้งที่ไม่เคยดูดโดดเรียน จริงๆแล้วนางคือเป็นคนน่ารักคนหนึ่งแม่นางคอยสอนแต่สิ่งดีๆแต่เราเข้าใจนะเพราะคนเรามีการลองผิดลองถูก แต่นางติด0 8ตัวงงเหมือนกันเพราะเราไม่ค่อยได้คุยกัน ตอนนั้นเห็นแม่นางแม่นางดูแบบทำไมลูกฉันถึงเป็นแบบนี่ เราก็ไม่ได้ตัวติดเขาตลอดไงก็ไม่รู้เกิดไรขึ้นเราก็ไม่ได้ถามอะไรมาก
พอนางเหมือนแก้0หมดนางบอกว่าแม่จะให้ย้ายไปเรียนเยอรมัน ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเหมือนจะขาดอะไรไปทำไมเขาต้องไป หรือเป็นเพราะเราหรือเปล่าเพราะมีเหตุการณ์ก่อนหน้ามีน้องคนนึงชอบนางแล้วมาเขียนด่าเราในห้องน้ำ(สมัยนั้นเปนเรื่องที่ถ้าทำแบบนี่คือเจอกูแน่อีเด็กเปรต)เพราะนางรู้ว่าเราชอบเรารู้ว่าเขารู้จักกับน้องคนนี่เราให้เขาไปบอกว่าเลิกทำแบบนี่ใจอยากตบนะเเต่เราไม่อยากมีเรื่อง นางก็คงไปบอกแม่แหละเรื่องนี่ เพราะนางมีเรื่องไรนางบอกแม่หมด แต่กูก็ไม่ได้ทำไรไง เรื่องเพราะเพื่อนางหรืออะไรก็ไม่รู้
พอเขาจะไปรู้สึกว่าที่เราบอกกับตัวเองว่าไม่ชอบคือหลอกตัวเองหรือเปล่าวะ เราบอกเขาว่าถ้าจะไปวันไหนก็บอกเรานะ แล้วไปเพราะสาเหตุอะไรเขาก็ไม่บอกเรา เราไม่รู้ว่าเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องอะไร เราคุยกันจนเขาหลุดมาประโยคหนึ่งว่า ถ้าเธอจีบเราต่อมันอาจติดก็ได้นะ เอ้าอี
วินาทีนั้นกูตื่นเลยค่ะ เห้ยยยยอะไรว่ะ เราก็แอ๊บแบบพูดเป็นเล่นไรงี้อะ แต่ลึกๆ
โคตรดีใจแต่จะไปแล้วไงแล้วเหตุผลก็ไม่บอกกูจนไปก็ไม่ลากูสักคำไม่บอกด้วยทักไปไม่ตอบ คือเหมือนจะทิ้งเพื่อนที่นี่แล้วไปเริ่มใหม่ที่โน้นอ่ะ แรกๆก็รอมันนะวังว่ามันจะกลับมานั่งมองเครื่องบินเป็นหมาเลย
จนมันทำให้เราแบบไม่อยากรับใครชอบใครจริงจังกลัวแบบจะเสียไปแบบนี่โดยไม่รู้เหตุผล จนตอนนี่แปดปีกูก็ยังไม่รู้เหตุผลมันจนมันมีคนใหม่แล้วอ่ะ กูยังไม่มีเลย
จะทำยังไงกับชีวิตกูดีกับความรักงงๆแบบฉัน?
8ปีกับเหตุผลที่กูไม่รู้เลยแล้วก็กลัวที่จะมีใคร ช่วยด้วย!
เรื่องมันเริ่มจากเราชอบเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งสมัยตอนเรียนม.3เเล้วเราก็ทักไปจีบเขา คือเราชอบเขาแบบ้ขาเป็นลูกครึ่งเยอรมันแล้วเขาเป็นคนนิ่งๆไม่ค่ิยคุยกับใครถ้าไม่สนิทตริงๆ วันวาเลนไทน์เราก็เอาของไปให้แต่ก็ไม่มีแฎิกิริยาอะไรดีนะที่ให้เพื่อนเอาไปให้ แล้วเราคิดว่าเขาคงไม่ได้สนใจอะไรเรา จบม.3ก็คงไม่เขอกันหรอก
พอขึ้นม.4เราย้ายรร.เป็นวันปฐมนิเทศมันจะบังเอิญเกินไปป่ะที่จะมาเรียนรร.เดียวกัน ตกใจมากเพราะคิดว่าเขาคงต่อทีาเดิมไม่ก็ไปเรียนเยอรมันไรงี้ พอเริ่มเปิดเรียนจริงๆเพื่อนเขาดันเป็นเพื่อนสนิทกับเราในห้องทำให้ได้เจอกันบ่อยและทำให้เราเริ่มจีบเขาใหม่จนเราได้คุยกัน ตอนเช้าเราก็จะซื้อข้าวเหนียวไก่ทอดให้เขา ถ้าวันไหนไม่ซื้อเขาก็จะทักมาบอกว่าซื้อมาแล้วนะหรืออาจวันนี้ฝากซื้อหน่อยสิ เวลาไม่มีกนังสื่อเรียนเราก็เอาให้ พอผ่านไปสักพักเราคิดว่าเออการที่เราเป็นเพื่อนกันมันคงจะดีกว่า เป็นเพื่อนเราคุยกันสนุกกว่า
สักพักมันก็มาชอบเพื่อนเราเราคิดว่าตัดได้ก็เลยบอกเพื่อนไปว่าไม่ได้คิดอะไรกับมันแล้ว แล้วเราก็จะช่วยมันจีบเพื่อนเราให้ได้ แต่เพื่อนเราไม่เล่นด้วยเพราะนางมีคนของนางอยู่แล้วและอีกอย่างมันก็ไม่ชอบคนที่เพื่อนชอบหรือเคยชอบมาก่อนด้วยก็เลยโอเคไม่ได้สนใจกันมาก แต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้
ส่วนเรื่องของเรากับมันก็เป็นเพื่อนกับมันคุยกับมันโดยที่ไม่ได้จีบมันแต่ก็มีเตาะกันเป็นปกติ พอมันเป็นเพื่อนจะพูดไรก็พูด นางก็เขามาเล่นมากขึ้นเราก็ไม่ได้สนใจนาง
พอเทอม2ของม.4นางเริ่มทำตัวติดบุรี่ทั้งที่ไม่เคยดูดโดดเรียน จริงๆแล้วนางคือเป็นคนน่ารักคนหนึ่งแม่นางคอยสอนแต่สิ่งดีๆแต่เราเข้าใจนะเพราะคนเรามีการลองผิดลองถูก แต่นางติด0 8ตัวงงเหมือนกันเพราะเราไม่ค่อยได้คุยกัน ตอนนั้นเห็นแม่นางแม่นางดูแบบทำไมลูกฉันถึงเป็นแบบนี่ เราก็ไม่ได้ตัวติดเขาตลอดไงก็ไม่รู้เกิดไรขึ้นเราก็ไม่ได้ถามอะไรมาก
พอนางเหมือนแก้0หมดนางบอกว่าแม่จะให้ย้ายไปเรียนเยอรมัน ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเหมือนจะขาดอะไรไปทำไมเขาต้องไป หรือเป็นเพราะเราหรือเปล่าเพราะมีเหตุการณ์ก่อนหน้ามีน้องคนนึงชอบนางแล้วมาเขียนด่าเราในห้องน้ำ(สมัยนั้นเปนเรื่องที่ถ้าทำแบบนี่คือเจอกูแน่อีเด็กเปรต)เพราะนางรู้ว่าเราชอบเรารู้ว่าเขารู้จักกับน้องคนนี่เราให้เขาไปบอกว่าเลิกทำแบบนี่ใจอยากตบนะเเต่เราไม่อยากมีเรื่อง นางก็คงไปบอกแม่แหละเรื่องนี่ เพราะนางมีเรื่องไรนางบอกแม่หมด แต่กูก็ไม่ได้ทำไรไง เรื่องเพราะเพื่อนางหรืออะไรก็ไม่รู้
พอเขาจะไปรู้สึกว่าที่เราบอกกับตัวเองว่าไม่ชอบคือหลอกตัวเองหรือเปล่าวะ เราบอกเขาว่าถ้าจะไปวันไหนก็บอกเรานะ แล้วไปเพราะสาเหตุอะไรเขาก็ไม่บอกเรา เราไม่รู้ว่าเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องอะไร เราคุยกันจนเขาหลุดมาประโยคหนึ่งว่า ถ้าเธอจีบเราต่อมันอาจติดก็ได้นะ เอ้าอี
จนมันทำให้เราแบบไม่อยากรับใครชอบใครจริงจังกลัวแบบจะเสียไปแบบนี่โดยไม่รู้เหตุผล จนตอนนี่แปดปีกูก็ยังไม่รู้เหตุผลมันจนมันมีคนใหม่แล้วอ่ะ กูยังไม่มีเลย
จะทำยังไงกับชีวิตกูดีกับความรักงงๆแบบฉัน?