ผมคบกับแฟนมา9เดือน ผมทำให้เขาเสียใจในเรื่องต่างๆ แต่ไม่เคยนอกใจคับ
แฟนผมเคยบอกกับผมว่าจะไม่เลิกกับผมถ้าผมไม่มีเรื่องนอกใจ
จนตอนนี้ก้อไม่ได้เลิกคับ
แต่เขาบอกว่าเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะผมทำให้เขาเสียใจบ่อย
คือนิสัยเสียของผมคือเรื่องอารมณคับ เวลาโกรธผมจะชอบพูดหรือทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังครับ
ตอนนั้นทะเลาะกันครับแล้วผมก็โมโหแล้วหลุดปากไปบอกเลิกคับ
ตั้งแต่คบมาผมบอกเลิกเขา4ครั้ง
มาถึงครั้งที่4เขาก้อไม่ไหวที่จะอยู่ครับ
ผมขอโอกาสแต่เขาให้โอกาสผม 2 อาทิตย์ที่จะทำตัวให้มันดีกับเขาครับ
เขาบอกว่ารักผมเหมือนเดิม แต่ตัวเขาไม่ได้ต้องการผมเหมือนเดิมแล้ว
ตอนนี้ผ่านมา4วันแล้วครับหลังจากตกลงกันเรื่อง2อาทิตที่ผมต้องทำให้ดี
แต่ผ่านมา4วันนี้ ผมท้อครับ ผมพูดตรงๆ ผมน้ำแตกทุกวัน เพราะทุกประโยคที่เขาตอบผม มันแทงใจผมมากครับ
เช่น เขาดรอปจากสถาปัตมาครับแล้วผมอยากให้เขาเข้ามาอยู่ในสาขาผมผมจะได้อยู่ไกล้ชิดกะเขามากขึ้นแรกๆเขาก้อไม่อยากเข้าสาขาผมหรอกครับ
เพราะเป็นสาขาที่เขาไม่ถนัดเลย แต่ผมก้อบอกว่าอยากอยู่ไกล้ๆเขาตอนแรกก้อปฎิเสธคำขอผมครับ แต่ตอนวันเกิดผม เขาไม่ได้มีอะไรให้ผมคับ
แต่เขาจะเข้าสาขาผมเพื่อเป็นของขวัญให้ผมคับ แต่หลังจากเกิดเรื่องนี้ผมจะสมมุติแชทที่คุยนะครับ
                                                                                     

                                                                                      ผม: เธอไม่มีรายชื่อนักศึกษาเข้าใหม่
                                                                                      เธอต้องมาสมัครอีกรอบนะ

แฟน: ถ้าได้สมัครใหม่กูจะไม่เรียนละนะ
                                                                                      ผม: ก้อแค่ส่งใบสมัครเงินไม่ต้องจ่าย
แฟน: ไม่ได้ก้อไม่เรียนนะ
                                                                                      ผม: อื้อ เข้าใจแล้ว
แฟน: ไปถามอาจารย์ ก่อนกูจะไม่เอาไรซักอย่าง
                                                                                       ผม: โทรอยู่คับ
                                                                                       ผม: เธอมีรายชื่อแล้ว เหลือแค่มามอบตัว
                                                                                       เอาสำเนาทะเบียนบ้านพ่อแม่กับของเธอ
                                                                                       ละก้อเอาสำเนา ปชช ของพ่อแม่กะเธอมาด้วยนะ
แฟน: ยุ่งยากอีกละ

อันนี้เหตุการนึงครับ มีอีกเหตุการณ์นึง

                                                                                                       ผม: พน อยากเจอเค้ามั้ย 
แฟน: ก้อเจอได้ไม่มีปัญหา
                                                                                                       ผม: จะเจอก้อได้ไม่เจอก้อได้แบบนี้หรอ
แฟน: ก็เจอก็เจอ อะไร ไม่เข้าใจ
                                                                                                       ผม: ป่าวๆ ถามเฉยๆ เข้าใจแล้ว
แฟน: คงคิดว่ากูไม่อยากเจอไช่ป้ะ
                                                                                                       ผม: เค้าไม่อยากจะเซ้าซี้เธอมากอะ มันน่ารำคาน
แฟน: ก็ไม่มีปัญหาที่จะเจอหรือไม่เจอ
จะคิดมากทำไม
น้อยใจที่กูไม่พูดว่าอยากเจอหรอ
                                                                                                       ผม: ตรงๆก้อไช่ แต่รู้แล้วว่ายังไงก้อได้ เค้าก้อโอเคเข้าใจ ไม่คิดมากอีก
แฟน: รู้แค่ว่ากูรักก้อพอละ
ที่เหลืออยู่ที่ตัวเอง

ผมอยากจะสอบถามว่าเหตุการณ์แบบนี้คือเค้ายังรักผมจริงๆหรอคับ?