ที่ว่า ไม่สมควรที่จะมีแฟน เพราะตัวเองเวลาคบใคร เราคาดหวังมาก คงจะมากกว่าทุกคน
เห็นคู่นั้น คู่นี้ น่ารัก เราก็อยากให้แฟนเราเป็นแบบนั้น เอาใจใส่ ห่วงใจ บอกรัก สำหรับผู้ชาย
มันคงจะเยอะ เราก็รู้นะ เราคิดเยอะ คิดมาก ทุกเรื่องเลยก็ว่าได้
ชอบส่องเฟส เจอเพื่อนเค้ามาเม้นต์ ก็คิดมาก อะไรที่ขัดใจเรา เราก็จะนอย น้อยใจ ร้องไห้ เป็นแบบนี้ทุกครั้ง
ด้วยนิสัยของเรา เรารู้ตัวนะ รู้ว่า คนที่คบกับเรา
เหนื่อย เบื่อ กับนิสัยเรา รองรับอารมณ์เราในแต่ละวันที่มันไม่เหมือนกัน ฟุ้งซ่าน
ตอนอกหัก ก็โหยหาความรัก ตลอด จนตอนนี้
เข้าใจแล้วล่ะว่า เราไม่ควรดึงใครเข้ามาเหนื่อยใจกับเรา

มีแฟนเก่าเราคนนึงเค้าเคยบอกเรา ว่า นิสัยอย่างเรา มันเหมาะที่จะอยู่คนเดียว ไม่ควรมีแฟน
เราเพิ่งจะเข้าใจก็วันนี้แหละ 

จขกท. แค่อยากพูดระบายความอึดอัดในใจ

(จขกท. เป็น adjustment disorder ด้วยตัวนิสัยของเราเอง จะพยายามแก้ไข มองบวกเข้าไว้)