อยากมาเล่าเรื่องๆนึงของคนที่จะขึ้น ม.4 ละกัน (ไม่ได้ยืนยันตัวตนต้องมาตั้งในคำถาม)

คือเรื่องมันเกิดขึ้นตอน ม.2 ไม่สิ ประมาณ ม.1 เทอม 2 คือเราชอบผู้หญิงคนนึงอยู่ห้องเดียวกับเรา ใช่ครับเธออยู่ห้องเดียวกับผมตั้งแต่ ม.1-3 ครับตอนแรกๆที่ขึ้นมา ม.1 ไม่เคยคิดจะมีแฟน ไม่มีความรัก วันๆอยู่แต่สนามบาสกับเล่นเกมในห้องรอคาบต่อไป ตอนนั้นผมยังไม่รู้จักกับเธอเลยด้วยซ้ำ เธอเป็นคนสุภาพเรียบร้อย เรียนเก่ง ต่างจากผมตอนนั้นเลย 555 แต่ก็ได้เริ่มคุยกันจากการที่ทำงานกลุ่มเพราะครูจับกลุ่มให้ ผมเลยได้เริ่มคุยทั้งต่อหน้าและในแชทแต่ผมก็ยังไม่ได้คิดอะไร จนเราคุยกันไปเรื่อยผมได้ใกล้ชิดกับเธอแทบตลอดเวลา ยกเว้นตอนกินข้าวกับไปเล่นบาสนะ 55 พอผมเริ่มมีใจให้เธอผมก็รู้ตัวทันที เอาจริงๆตอนแรกผมก็คิดแค่ว่าอาจจะเป็นแค่รักที่แบบชอบเฉยๆในตอนนั้นไม่จริงจังอะไร แต่พอขึ้น ม.2 พอเริ่มรู้สึกว่าผมรักเธอมาก พูดตรงผมไม่เคยมองผู้หญิงยังงี้มาก่อนผมรักเธอมาก ผมหวงเธอ แต่ก็เก็บอาการ ช่วงเวลา ม.2 ผมได้ใกล้ชิดกับเธอมาก ทั้งคอลกัน เคยไปเที่ยวด้วยกันสองคน บอกตามตรงผมก็คิดว่าเธอมีใจให้ผม จริงๆนะ เพื่อนผมหลายคนยังพูดงี้เลย จากนั้นสถานะก็ยังคงเป็นยังงี้มาจนขึ้น ม.3 ข้ามมาช่วงก่อนกีฬาสี ช่วงที่ผมซ้อมบาสหนักมากๆ วันนั้นผมได้ไปส่งเธอขึ้นรถเมล (พิมพ์ผิดขอโทษนะครับ) ผมตัดสินใจจะบอกเธอตรงแต่ก็ไม่กล้าจนเธอขึ้นรถไปก่อน คืนนั้นผมตัดสินใจบอกเธอในแชทใช่ครับ พวกผมต่างคนต่างเขินแต่เธอก็บอกตกลงครับ ตอนนั้นผมดีใจมากที่เธอตอบแบบนั้น แต่ว่า... วันต่อมาที่ผมมาซ้อมบาส ผมกำลังจะเธอไปหาเธอแต่ก็เห็นข้อความ "เราคิดแล้วอะว่าเราเป็นเพื่อนกันน่าจะดีกว่านะ" ใช่ ผม..บอกไม่ถูก มันเป็นครั้งแรกทึ่ผมเสียใจกับเรื่องแบบนี้ ผมกับเธอก็กลับมาเป็นเพื่อนกัน ผมพยายามลืมเธอ บอกเลยผมรู้สึกทั้งรักมากและเกลียดเธอมาก แต่เธอก็ทำกับผมเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ใกล้ชิดผมเหมือนเดิมทำตัวเหมือนเดิมทั้งที่ผมพยายามลืมเธอ ในช่วงนั้นมีน้อง ม.2 มาบอกชอบผม พูดตามตรงผมคบกับน้องเพื่อลืมเธอ ก็นั้นแหละครับสุดท้ายผมบอกเลิกน้องเพราะผมยังลืมเธอไม่ได้
ผมเลิกคุยกับเธอ ไม่มองหน้ากัน ลบแชททุกอย่าง แต่ลึกๆก็ลืมไม่ได้จริง จนจบงานปัจฉิมมีน้องๆให้ดอกไม้ต่างๆเยอะแยะ เธอก็ให้ผมด้วยแต่ผมก็ไม่คิดอะไร เธอทำเหมือนเดิมทุกอย่างไม่อะไรเกิดขึ้น นี่ละผมโกรธเธอ ผมอาจจะผิดก็ได้แต่ผมก็โกรธเธออยู่ดี  พอปิดเทอมผมกับเธอก็ไม่ได้คุยกันไม่ได้เจอกัน... ก็คงจบประมาณนี้ละครับ ปล. ม.4เธอก็เรียนสายเดียวกับผมครับมันคงตลกเนอะ55
=========================================================================================================
ช่วงโควิดนี้ ก็ดูแลสุขภาพกันด้วยครับ XD       ชีวิต ม.ต้นของผมจบละ ต่อไปก็ม.ปลายเนอะ55     ก็มาอยากแชร์เรื่องราวเฉยๆ55    ผมไรผิดไปก็ขอโทษด้วยครับบ  "มูฟออน คือ การอยู่กับมันโดยไม่รู้สึกอะไรไม่ใช่การ ลืม"