เมื่อคืน 16 เม.ย.63 ประมาณตี3 ฉันฝันว่าฉันเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย โง่ๆคนหนึ่ง ซึ่งมันก็เป็นดั่งภาพสะท้อนจากชีวิตจริงของฉัน
"เธอ" ประมาณปี 43 เธอคือลูกสาวของครูภาษาไทย เทคนิค ในจังหวัดอ่างทอง เรามักจะแลกเปลี่ยนทัศนคติ ด้านการเล่นเกมกันบ่อยๆ อย่างfinal fantasy 9 เธอเคยถามว่า ทำไมผมไม่เล่น ff9 ผมตอบไปว่า " เพราะหัวตัวละครมันโตๆน่ะ แนวsd เล่น เคยff8 แล้วคนละแนวเลย FF9 ไม่น่าเล่นเท่าไร"
แต่หลังจากที่ตอบไปว่าไม่น่าเล่นนั้น ผมก็กลับไปเล่น ff9 ฉันรู้แล้ว ทำไมเธอถึงชวนฉันเล่น ff9
นั่นเพราะ เธอ ผู้มีผมสั้น สีออกน้ำตาลนิดๆ เธอช่างดูเหมือนกับเจ้าหญิง garnet นางเอกผู้งดงามจาก ff9
โดยเฉพาะฉากที่ garnet ร้องเพลงให้เหล่านกฟัง บนยอดปราสาท ทำนองเพลง melody of life น่ะ เพราะจับจิตจับใจ นับจากวันนั้น ฉัรก็แอบหลงเธอมาตลอด แต่เพราะมันเป็นความประทับใจ ที่ถูกแอบซ่อนเอาไว้ มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ฉันเล่น FF9 มาจนตราบทุกวันนี้ แค่พบเธอ garnet ก็เหมือนฉันได้เจอกับ เธอ วันหนึ่ง ในวันที่โรงเรียนมัธยมของเราถมดินสนามฟุตบอล ฉันเก็บรากหญ้าใหญ่ๆแข็งๆขนาดนิ้วมือได้ มันแปลกตา และประหลาดดี
วันนั้น เธอขึ้นรถประจำทางเดียวกันกับฉัน เธอถามว่าสิ่งนี้คืออะไร
ฉันก็ไม่รู้จักหรอก แต่ฉันก็ตอบเธอไปว่า มันคือ "ญีพันป้า"
เธองง? "อะไรคือ ญีพันป้า?"
"มันคือหญ้าพันปียังไงล่ะ" แล้วเธอก็ขอสิ่งนั้นไป
นั่นคือของขวัญชิ้นเดียวในชีวิต ที่ฉันได้มอบให้เธอไป เธอเอามันไปเกี่ยวไว้กับตาข่ายของกระเป๋านักเรียน เธอผู้มีผมสีออกน้ำตาลแดง จนครู จะมักตักเตือนเธอเรื่องสีผม เธอเคยมาบ่นว่าถึงย้อมสีดำ ไม่นาน มันก็กลายเป็นสีดำน้ำตาลอีก
เธอช่างน่าประทับใจ
ในความฝัน ผมฝันว่าแม้แต่ในความฝัน ผมก็เป็นแค่ข้าราชการชั้นผู้น้อย ที่พยายามใช้ชีวิต เจียมตัว
ในฝัน เธอและผม พบกันได้ยังไง ผมก็จำไม่ได้แล้ว เธอออกจะอ้วนเล็กน้อย และดูอ่อนแอ ถึงเธอจะอ้วน แต่ผมก็มีความสุขที่ได้พบเธอ
เธอถูกย้ายมาทำงานที่นี่ เธอบอกผมว่าเธอไม่ออยากจะย้ายมาเลย เธอต้องเลือก ระหว่างงานเงินดี หรืองานที่มีความมั่นคงแบบนี้ เธอบอกว่าเธอได้เป็นผู้พิพากษา
ไม่รู้สิ ในฝันผมเชื่อเธอสนิทใจ เราคุยกัน เราฟื้นความหลังในวัยเยาว์ถึงเรื่องเก่าๆ
ในฝัน ฉันยังฝันซ้อนฝัน มันเหมือนเดจาวูในความฝันอีกที ฉันบอกเธอว่าฉันฝันถึงเธอ(ในความฝัน ในฝันอีกชั้นหนึ่ง เวลามันช่างยาวนาน) ในฝันที่ซ้อนฝัน เธอ แขนเจ็บเพราะโดนเข็มแทงและโดนมีดหรทอของมีคมกรีด บาดแผลมียิบย่อย และเธอแสดงถึงแผลที่นิ้วชี้ แผลเปิดจากข้างนิ้ว ความนลึกจนหนังเผยอออกมาจนถึงเล็บ เธอบอกจะตัดเนื้อนี้ทิ้ง แต่ฉันก็ห้ามเธอเอาไว้ บอกว่าเดี๋ยวแผลจะติดเชื้อ ในฝันที่ฝันซ้อนฝันนั้น ฉันทำแผลให้เธอ
ฉันเล่าถึงฝันนั้นให้เธอใง เธอหัวเราะ "บ้าน่า ฝันไปได้ไงแบบนั้น แต่แขนฉันก็เจ็บจริงๆนั่นแหละ" ในฝัน เธอดูสวย และมีออร่า แม้เธอจะอ้วนท้วมเพร่ะเธอป่วย แต่ฉันก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเธอ
เธอขอขี่หลังฉัน เพราะเธอบ่นปวดขา ฉันพยายามแบกเธอขึ้นหลัง เธอหัวเราะชอบใจ ที่ฉันใช้ความพยายามที่ต้องเดินอย่างยากลำบาก โดยแบบเธอเอาไว้บนหลัง ผู้คนต่างมองฉันและเธอ คนสองคนในชุดข้าราชการที่ขี่หลังกันยังกับเด็กๆ ฉันมีความสุข
ในฝัน ฉันรู้ว่าเธอแกล้งปวดขา แต่ฉันก็เต็มใจที่จะแบเธอไป
ฉันพาเธอไปดูลูกแมวสีดำดำ ที่ฉันเก็บมาเลี้ยง เธอพยายามเล่นกับแมว และบี้เหาแมว ^_^
ฉัรทำกับข้าวให้เธอทาน ฝันที่ช่างยาวนาน ก็จบย่างเป็นสุข เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ตอนตี 5
เธอคือความประทับใจ และความทรงจำดีดี ฉันไม่อาจชอบใครได้มากกว่าเธอ ไม่มีใครสร้างความประทับใจได้งดงามเท่าเธออีกแล้ว จนกว่าฉันจะเล่น final fantasy 9 จนจบ ฉันคิดว่าฉันคงต้องแก่ และคอยดูหลานสองคนของน้องสาวที่กำลังโต ฉันอยากบอกเธอ ว่าหลานของฉันฉลาดมาก เธอจำพวกศัพท์ภาษาอังกฤษ ที่พวกเราต้องมาคัดส่งอาจารย์ในวันหยุดได้มั้ย แค่หลานฉันอยู่ ป.3 โรงเรียนบ้านี่ ก็สอนภาษาอังกฤษที่ยากเกินความรู้ของฉันแล้ว หลานบอกว่าอยู่ที่โรงรียนทิชเชอร์ พูดแต่ภาษาอังกฤษ
ฉันอยากทำกับข้าวให้เธอกินจริงๆ ฉันอยากบอกเธอว่าฉันทำกับข้าวได้หลายอย่าง เพราะเธอเคยบอกฉันตอน ม.2 ว่าเธอทำได้แค่ทอดไข่ดาว เธอคือความประทับใจ และเป็นหนึ่งในรอยตีตราทางความรู้สึก มันนุ่มลึก และเปลี่ยวเหงา แต่ความเหงา มันก็ทำให้ฉันยิ้มได้ ทุกคราที่ฉันว้าเหว่ ฉันจะหยิบ finalfantasy 9มาเล่น แต่ฉันก็ไม่เคยเล่นมันจนจบ
ฉันจะเล่นมันใหม่ทุกครั้ง เมื่อถึงฉากที่ ซีดาน เดินขึ้นไปบนยอดปราสาท บังเอิญได้ยิ้นเสียงฮัมเพลงของ garnet ที่ร้องให้กับเหล่านกพิราบ ฉันฟังมันอย่างอบอุ่น เพลงจบ ฉันก็ปิดเกม มันช่างน่าประทับใจ สวยงามดั่งความฝัน
ทุกเวลา ยามที่ฉันบอบช้ำ เพลง melody of life จะช่วยเยียวยาฉัน
ฉันอยากเก็บความประทับใจนี้ไว้ ตลอดไป
ซักวันหนึ่ง ในยามที่ฉันแก่เฒ่าใกล้ตาย
ฉันจะเล่น final fantasy 9 จนจบ แล้วฉันก็จะตายอย่างเป็นสุข
ฉันรู้สึกว่า เมื่อไรที่ฉันเล่นมันจนจบ ร่องรอยตีตราทางความประทับใจนี้ จะหายไป
ฉันไม่อยากให้ความประทับใจ ความฝัน และความสุขของฉันที่มีต่อเธอ ต้องติดตามฉันไปในยามที่ฉันเป็นเถ้าธุลี
ฉันจะเก็บความทรงจำดีดีนี้ใว้ตลอดไป ตราบจนชีพวาย
ฉันจะให้หลานของฉัน มิโอะ และเคนจัง น้ำเพลง melody of life เปิดในงานศพของฉัน และป่าวประกาศต่อผู้คน ว่าก่อนตาย ฉันเล่น final fantasy 9 จบแล้ว
และธีมเพลง melody of life จะเป็นความทรงจำสุดท้าย ก่อนฉันจะหายไป
แด่ garnet แด่ เธอ
ฉันจะไม่เล่น FF9 จนจบ ตราบจนฉันใกล้โรยรา แด่ เธอ ผู้เป็นดั่ง garnet ในชีวิตของฉัน
"เธอ" ประมาณปี 43 เธอคือลูกสาวของครูภาษาไทย เทคนิค ในจังหวัดอ่างทอง เรามักจะแลกเปลี่ยนทัศนคติ ด้านการเล่นเกมกันบ่อยๆ อย่างfinal fantasy 9 เธอเคยถามว่า ทำไมผมไม่เล่น ff9 ผมตอบไปว่า " เพราะหัวตัวละครมันโตๆน่ะ แนวsd เล่น เคยff8 แล้วคนละแนวเลย FF9 ไม่น่าเล่นเท่าไร"
แต่หลังจากที่ตอบไปว่าไม่น่าเล่นนั้น ผมก็กลับไปเล่น ff9 ฉันรู้แล้ว ทำไมเธอถึงชวนฉันเล่น ff9
นั่นเพราะ เธอ ผู้มีผมสั้น สีออกน้ำตาลนิดๆ เธอช่างดูเหมือนกับเจ้าหญิง garnet นางเอกผู้งดงามจาก ff9
โดยเฉพาะฉากที่ garnet ร้องเพลงให้เหล่านกฟัง บนยอดปราสาท ทำนองเพลง melody of life น่ะ เพราะจับจิตจับใจ นับจากวันนั้น ฉัรก็แอบหลงเธอมาตลอด แต่เพราะมันเป็นความประทับใจ ที่ถูกแอบซ่อนเอาไว้ มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ฉันเล่น FF9 มาจนตราบทุกวันนี้ แค่พบเธอ garnet ก็เหมือนฉันได้เจอกับ เธอ วันหนึ่ง ในวันที่โรงเรียนมัธยมของเราถมดินสนามฟุตบอล ฉันเก็บรากหญ้าใหญ่ๆแข็งๆขนาดนิ้วมือได้ มันแปลกตา และประหลาดดี
วันนั้น เธอขึ้นรถประจำทางเดียวกันกับฉัน เธอถามว่าสิ่งนี้คืออะไร
ฉันก็ไม่รู้จักหรอก แต่ฉันก็ตอบเธอไปว่า มันคือ "ญีพันป้า"
เธองง? "อะไรคือ ญีพันป้า?"
"มันคือหญ้าพันปียังไงล่ะ" แล้วเธอก็ขอสิ่งนั้นไป
นั่นคือของขวัญชิ้นเดียวในชีวิต ที่ฉันได้มอบให้เธอไป เธอเอามันไปเกี่ยวไว้กับตาข่ายของกระเป๋านักเรียน เธอผู้มีผมสีออกน้ำตาลแดง จนครู จะมักตักเตือนเธอเรื่องสีผม เธอเคยมาบ่นว่าถึงย้อมสีดำ ไม่นาน มันก็กลายเป็นสีดำน้ำตาลอีก
เธอช่างน่าประทับใจ
ในความฝัน ผมฝันว่าแม้แต่ในความฝัน ผมก็เป็นแค่ข้าราชการชั้นผู้น้อย ที่พยายามใช้ชีวิต เจียมตัว
ในฝัน เธอและผม พบกันได้ยังไง ผมก็จำไม่ได้แล้ว เธอออกจะอ้วนเล็กน้อย และดูอ่อนแอ ถึงเธอจะอ้วน แต่ผมก็มีความสุขที่ได้พบเธอ
เธอถูกย้ายมาทำงานที่นี่ เธอบอกผมว่าเธอไม่ออยากจะย้ายมาเลย เธอต้องเลือก ระหว่างงานเงินดี หรืองานที่มีความมั่นคงแบบนี้ เธอบอกว่าเธอได้เป็นผู้พิพากษา
ไม่รู้สิ ในฝันผมเชื่อเธอสนิทใจ เราคุยกัน เราฟื้นความหลังในวัยเยาว์ถึงเรื่องเก่าๆ
ในฝัน ฉันยังฝันซ้อนฝัน มันเหมือนเดจาวูในความฝันอีกที ฉันบอกเธอว่าฉันฝันถึงเธอ(ในความฝัน ในฝันอีกชั้นหนึ่ง เวลามันช่างยาวนาน) ในฝันที่ซ้อนฝัน เธอ แขนเจ็บเพราะโดนเข็มแทงและโดนมีดหรทอของมีคมกรีด บาดแผลมียิบย่อย และเธอแสดงถึงแผลที่นิ้วชี้ แผลเปิดจากข้างนิ้ว ความนลึกจนหนังเผยอออกมาจนถึงเล็บ เธอบอกจะตัดเนื้อนี้ทิ้ง แต่ฉันก็ห้ามเธอเอาไว้ บอกว่าเดี๋ยวแผลจะติดเชื้อ ในฝันที่ฝันซ้อนฝันนั้น ฉันทำแผลให้เธอ
ฉันเล่าถึงฝันนั้นให้เธอใง เธอหัวเราะ "บ้าน่า ฝันไปได้ไงแบบนั้น แต่แขนฉันก็เจ็บจริงๆนั่นแหละ" ในฝัน เธอดูสวย และมีออร่า แม้เธอจะอ้วนท้วมเพร่ะเธอป่วย แต่ฉันก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเธอ
เธอขอขี่หลังฉัน เพราะเธอบ่นปวดขา ฉันพยายามแบกเธอขึ้นหลัง เธอหัวเราะชอบใจ ที่ฉันใช้ความพยายามที่ต้องเดินอย่างยากลำบาก โดยแบบเธอเอาไว้บนหลัง ผู้คนต่างมองฉันและเธอ คนสองคนในชุดข้าราชการที่ขี่หลังกันยังกับเด็กๆ ฉันมีความสุข
ในฝัน ฉันรู้ว่าเธอแกล้งปวดขา แต่ฉันก็เต็มใจที่จะแบเธอไป
ฉันพาเธอไปดูลูกแมวสีดำดำ ที่ฉันเก็บมาเลี้ยง เธอพยายามเล่นกับแมว และบี้เหาแมว ^_^
ฉัรทำกับข้าวให้เธอทาน ฝันที่ช่างยาวนาน ก็จบย่างเป็นสุข เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ตอนตี 5
เธอคือความประทับใจ และความทรงจำดีดี ฉันไม่อาจชอบใครได้มากกว่าเธอ ไม่มีใครสร้างความประทับใจได้งดงามเท่าเธออีกแล้ว จนกว่าฉันจะเล่น final fantasy 9 จนจบ ฉันคิดว่าฉันคงต้องแก่ และคอยดูหลานสองคนของน้องสาวที่กำลังโต ฉันอยากบอกเธอ ว่าหลานของฉันฉลาดมาก เธอจำพวกศัพท์ภาษาอังกฤษ ที่พวกเราต้องมาคัดส่งอาจารย์ในวันหยุดได้มั้ย แค่หลานฉันอยู่ ป.3 โรงเรียนบ้านี่ ก็สอนภาษาอังกฤษที่ยากเกินความรู้ของฉันแล้ว หลานบอกว่าอยู่ที่โรงรียนทิชเชอร์ พูดแต่ภาษาอังกฤษ
ฉันอยากทำกับข้าวให้เธอกินจริงๆ ฉันอยากบอกเธอว่าฉันทำกับข้าวได้หลายอย่าง เพราะเธอเคยบอกฉันตอน ม.2 ว่าเธอทำได้แค่ทอดไข่ดาว เธอคือความประทับใจ และเป็นหนึ่งในรอยตีตราทางความรู้สึก มันนุ่มลึก และเปลี่ยวเหงา แต่ความเหงา มันก็ทำให้ฉันยิ้มได้ ทุกคราที่ฉันว้าเหว่ ฉันจะหยิบ finalfantasy 9มาเล่น แต่ฉันก็ไม่เคยเล่นมันจนจบ
ฉันจะเล่นมันใหม่ทุกครั้ง เมื่อถึงฉากที่ ซีดาน เดินขึ้นไปบนยอดปราสาท บังเอิญได้ยิ้นเสียงฮัมเพลงของ garnet ที่ร้องให้กับเหล่านกพิราบ ฉันฟังมันอย่างอบอุ่น เพลงจบ ฉันก็ปิดเกม มันช่างน่าประทับใจ สวยงามดั่งความฝัน
ทุกเวลา ยามที่ฉันบอบช้ำ เพลง melody of life จะช่วยเยียวยาฉัน
ฉันอยากเก็บความประทับใจนี้ไว้ ตลอดไป
ซักวันหนึ่ง ในยามที่ฉันแก่เฒ่าใกล้ตาย
ฉันจะเล่น final fantasy 9 จนจบ แล้วฉันก็จะตายอย่างเป็นสุข
ฉันรู้สึกว่า เมื่อไรที่ฉันเล่นมันจนจบ ร่องรอยตีตราทางความประทับใจนี้ จะหายไป
ฉันไม่อยากให้ความประทับใจ ความฝัน และความสุขของฉันที่มีต่อเธอ ต้องติดตามฉันไปในยามที่ฉันเป็นเถ้าธุลี
ฉันจะเก็บความทรงจำดีดีนี้ใว้ตลอดไป ตราบจนชีพวาย
ฉันจะให้หลานของฉัน มิโอะ และเคนจัง น้ำเพลง melody of life เปิดในงานศพของฉัน และป่าวประกาศต่อผู้คน ว่าก่อนตาย ฉันเล่น final fantasy 9 จบแล้ว
และธีมเพลง melody of life จะเป็นความทรงจำสุดท้าย ก่อนฉันจะหายไป
แด่ garnet แด่ เธอ