ผมสอบบรรจุเป็นข้าราชการมาได้ 3 ปีแล้วครับ ที่ผ่านมาก็ทำงานมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่ไหว ไม่สามารถจัดการกับความเครียดได้ จนต้องปรึกษาจิตแพทย์ (ไม่กล้าบอกที่บ้าน เพราะกลัวจะมีปัญหาแทรกซ้อนตามมา) หมอบอกว่าผมมีภาวะซึมเศร้าปานกลางกำลังจะพัฒนาสู่ระดับรุนแรง ทั้งยังพบความผิดปกติบางอย่างในสมองอีก ผมรักษามาเกือบสองปีแล้ว อาการดีขึ้นบ้าง แต่ผมไม่สามารถกินยาโดยที่ต้องปิดบังที่บ้านได้ จึงต้องเลิกการรักษาไป
ช่วงแรกหลังหยุดยาก็อาการก็ปกติครับ แต่เมื่อไม่นานมานี้ (2 เดือนก่อนหน้า) เริ่มรู้ว่า ตัวเราอารมณ์รุนแรงขึ้น หงุดหงิดกับเรื่องไม่ควรหงุดหงิด จากที่ไม่ค่อยคิดเรื่องทำร้ายตัวเอง ก็เริ่มมีอาการทำร้ายตัวเอง คิดวนไปวนมาว่า เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร เราไม่อยากเจอปัญหา ไม่อยากเผชิญหน้ากับปัญหา ไม่อยากคุยกับใครในที่ทำงาน (ที่บ้านก็เริ่มไม่อยากคุยกับใคร) กลัวการต้องคุยกับผู้ใหญ่ ผู้บังคับบัญชา ในที่ทำงาน ตื่นนอนตอนเช้าเหมือนมันไม่อยากลุก ตอนแรกคิดว่าตัวเองขี้เกียจหรือเปล่า แต่ที่รู้สึกผิดปกติคือ บางวันตื่นมาเหมือนหัวใจเต้นแบบแปลก ๆ บางทีก็เหมือนกระตุกแรง ๆ 2-3 ที และที่สำคัญ ความรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าเริ่มจะมากขึ้นทุกวัน ๆ
ผมกำลังคิดว่า ถ้าทุกอย่างต้องดำเนินไปแบบนี้ คงกระทบหน้าที่การงานแน่นอน ตอนนี้ผมเริ่มหาอะไรทำเพื่อจะเป็นรายได้ทดแทนงานราชการแล้ว แต่สภาพเศรษฐกิจ (+โควิด-19) ก็ทำให้ผมต้องจำยอมที่อยู่กับงานราชการต่อไป ทั้งที่ความรู้สึกมันไม่อยู่แล้ว จริงอยู่ครับ งานราชการเป็นงานที่มั่นคง มีสวัสดิการดี ฯลฯ แล้วแต่ใครจะยกข้อดีขึ้นมา แต่ผมรู้และเข้าใจได้ว่ามันไม่ได้เหมาะกับผม อยู่ในสภาวะที่อยากไปให้พ้นแต่ก็ไปไหนไม่ได้
ผมแค่อยากรู้ว่า ผมจะออกจากปัญฆาที่กำลังเผชิญอยู่ยังไง ทั้งที่เป็นปัญหาจากตัวเอง ปัญหาภายนอก ตอนนี้สมองผมสับสนมากจนไม่รู้ว่าจะหาทางออกยังไง
ขอคำปรึกษาครับ
ช่วงแรกหลังหยุดยาก็อาการก็ปกติครับ แต่เมื่อไม่นานมานี้ (2 เดือนก่อนหน้า) เริ่มรู้ว่า ตัวเราอารมณ์รุนแรงขึ้น หงุดหงิดกับเรื่องไม่ควรหงุดหงิด จากที่ไม่ค่อยคิดเรื่องทำร้ายตัวเอง ก็เริ่มมีอาการทำร้ายตัวเอง คิดวนไปวนมาว่า เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร เราไม่อยากเจอปัญหา ไม่อยากเผชิญหน้ากับปัญหา ไม่อยากคุยกับใครในที่ทำงาน (ที่บ้านก็เริ่มไม่อยากคุยกับใคร) กลัวการต้องคุยกับผู้ใหญ่ ผู้บังคับบัญชา ในที่ทำงาน ตื่นนอนตอนเช้าเหมือนมันไม่อยากลุก ตอนแรกคิดว่าตัวเองขี้เกียจหรือเปล่า แต่ที่รู้สึกผิดปกติคือ บางวันตื่นมาเหมือนหัวใจเต้นแบบแปลก ๆ บางทีก็เหมือนกระตุกแรง ๆ 2-3 ที และที่สำคัญ ความรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าเริ่มจะมากขึ้นทุกวัน ๆ
ผมกำลังคิดว่า ถ้าทุกอย่างต้องดำเนินไปแบบนี้ คงกระทบหน้าที่การงานแน่นอน ตอนนี้ผมเริ่มหาอะไรทำเพื่อจะเป็นรายได้ทดแทนงานราชการแล้ว แต่สภาพเศรษฐกิจ (+โควิด-19) ก็ทำให้ผมต้องจำยอมที่อยู่กับงานราชการต่อไป ทั้งที่ความรู้สึกมันไม่อยู่แล้ว จริงอยู่ครับ งานราชการเป็นงานที่มั่นคง มีสวัสดิการดี ฯลฯ แล้วแต่ใครจะยกข้อดีขึ้นมา แต่ผมรู้และเข้าใจได้ว่ามันไม่ได้เหมาะกับผม อยู่ในสภาวะที่อยากไปให้พ้นแต่ก็ไปไหนไม่ได้
ผมแค่อยากรู้ว่า ผมจะออกจากปัญฆาที่กำลังเผชิญอยู่ยังไง ทั้งที่เป็นปัญหาจากตัวเอง ปัญหาภายนอก ตอนนี้สมองผมสับสนมากจนไม่รู้ว่าจะหาทางออกยังไง