[CR] [CR+SR] Alone In Kelantan Singapore and Hong kong เมื่อ เด็ก 19 (ตอนนี้ 22) นั่งรถไฟต่อเครื่องบิน ไป 2 ประเทศ 1 เมือง

Alone In Kelantan Singapore and Hong kong เมื่อ เด็ก 19 นั่งรถไฟต่อเครื่องบิน ไป 2 ประเทศ 1 เมือง

(ทริปนี้เกิดขึ้นเมื่อปี 2561)

มันเริ่มจากตอนที่ผมไปเที่ยวมาเลเซียคนเดียว (https://pantip.com/topic/36959349) ผมรู้สึกว่าการเที่ยวคนเดียวครั้งแรกนี้มันทำให้ผมเปิดโลกมากเลยครับ ผมรู้สึกอยากใช้ชีวิตในการเที่ยวให้เต็มที่ เพราะผมรู้สึกว่าผมชอบในการเที่ยวมากเลย หลังจากที่ผม เที่ยวมาเลเซียครั้งนั้นเสร็จ ผมก็ได้จัดทริปที่จะไปเซอร์เวย์ที่สถานที่ๆหนึ่งที่คนไทยไม่ค่อยไปกันนั้นคือ รัฐกลันตัน เมืองโกตาบารู นั้นเอง ผมรู้สึกว่ารัฐนี้คนไทยไปกันน้อยมาก ถ้าดูจากกระทู้พันทิพย์หรือรีวิวอื่นๆ ผมจองโรงแรมไว้หนึ่งคืน แต่ก่อนน่าวันที่ผมจะเดินทางไปนั้น ผมได้รับภารกิจด่วนที่หาดใหญ่ ทำให้ผมต้องล่มทริปนั้นลงโดยปริยาย

จัดกระทั้งผมจบ ปวช. ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมว่างผมเลยคิดว่า เราต้องไปเที่ยว ยาวๆซักครั้งแบบชาวต่างชาติบ้าง อีกทั้งก่อนเข้าเรียนมหาลัย ผมต้องทำสิ่งที่ผมชอบบ้างแล้ว

ทริปนี้เลยเกิดขึ้นครับ ยํ้าว่าทริปนี้เกิดขึ้นตอนปี 61 นะครับ ผมจะเขียนรีวิวเท่าที่ผมจำได้ และสารสำคัญ

นะครับ

อุปกรณ์ที่พกไป

Iphone 8

Canon EOS 200D + Lens Kit

Lens Canon 10-18

เครื่องเล่น MP3 คู่ใจ (ที่ตอนนี้หายไปไหนแล้วไม่รู้ T T)

Day1 : Surat Thani - Sugai Kolok border

ผมจำไม่ผิดผมขึ้นรถไฟเร็ว 171 จากกรุงเทพเดินทางไปสุไหงโกลก แต่ผมขึ้นที่ สุราษฎร์ธานีนะครับ รถไฟเลสเช่นเคย ตามกำหนดถึงต้องพัทลุง ตี 5 กว่าๆ แต่เล่นถึงพัทลุงตอน เกือบ 7 โมง ที่ผมรู้เพราะผมตื่นขึ้นมาถามพนักงานบนรถไฟครับ เขาบอกว่าถึงสุไหงโกลก นู่นแหละ 11 โมงแน่ๆ ผมเลย ขึ้นที่นอนหลับต่อไปจนกระทั่งถึงเทพา (ได้ตั๋วรถไฟ เตียงบน) ผมได้ลงไปซื้อข้าวแกงกระทง ที่เขารํ่าลือกัน กินจนเสร็จ ขึ้นนอนต่อ นอนเล่นโทรศัพท์ได้ซักพัก มีพื่ๆทหารมาขอตรวจกระเป๋า พี่เขาเลยถามว่า ไปไหน ผมเลยบอกว่า ไป สุไหงโกลกครับ (ไม่ต้องห่วงครับตั้งแต่สถานีหาดใหญ่ลงไปจะมีพี่ๆทหาร มาประจำขบวนอยู่กับเราทุกขบวนครับ) หลังนั้นผมก็ลงมายืนคุยกับพี่พนักงานรถไฟ เขาบอกว่า ถ้าถึงสายแบบนี้ พอถึงสุไหงโกลก ก็ต้องรีบตีรถไฟกลับเลย จะจอดนานไม่ได้ ผมละอยากให้รถไฟทางคู่ช่วงสายใต้ เส้นเร็วๆจริงๆรถไฟได้เลสน้อยกว่านี้ ยืนคุยทำนู่นทำนี้จนกระทั่งถึงสุไหงโกลก 

ผมหาข้อมูลมาได้ว่า จากสถานีรถไฟสุไหง ไป ด่าน สามารถเดินไปได้ ผมเลยตัดสินใจเดินไป ช่วงลงจากสถานี ผมเห็นฝรั่งเพียบเลย หลงดีใจว่าจะข้ามไปมาเลเซียด้วยกัน แต่ไม่เลยครับ ผมเดินไปที่ด่าน แถบจะไม่มีฝรั่งเดินตามหรือนั่งวินมาที่ด่านเลย ยิ่งช่วงที่เข้าด่าน แถบไม่มีฝรั่งซักคนเลยครับ ปั่มพาสปอร์ต เสร็จ เดินออกมาจากด่านจะเจอสะพานข้ามฝั่งไปทางมาเลเซียครับ 

ทางซ้ายคือทางรถไฟจากสุไหงโกลกไปที่สถานีทุมปัตครับ แต่เขาปิดเนี่องด้วยสาเหตุด้านยาเสพติด ถ้าข้ามสะพานนี้ไปได้แล้วคือเราถึงมาเลเซียแล้วครับ เดินเข้าด่านปั้มพาสปอร์ต ตม. ไม่ถามอะไรเลย เหมือนด้านอื่นๆครับ ผมแถบ งง เลย เพราะรัฐกลันตัน ของมาเลซีย คนจะเคร่งศาสนา มากกว่า รัฐฝั่งตะวันตก  หรือฝั่งทะเลอันดามัน แต่ไม่ถามอะไรเลยครับ หลังจากนั้นเดินออกมาจากด้าน มารอรถสาย ถ้าจำไม่ผิดเป็น 29 ครับ ค่าโดยสาร 5 RM เดินทางไป kota bahru เมืองหลวงของรัฐกลันตันครับ

ที่รอรถเมล์ครับ หลายท่านคงสงสัยว่า ไปหลายประเทศหลายที่แบบนี้ผมใช้อินเตอร์เน็ตได้ยังไง ผมใช้ sim2fly ของ AIS ครับ (ไม่ใช้สปอรเซอร์นะครับ 5555+) และหลายท่านคงสงสัย ว่า เอะ ธงอะไรเต็มไปหมด ลายจุดสีขาว เดี้ยวผมค่อยเฉลยดีกว่า อิอิ ผมยืนรอรถเมล์อยู่ เลย ทำการเปลี่ยนซิมการ์ดซะ

จนกระทั่ง รถเมล์มา จ่าย 5 RM เข้าไปนั่ง รถใช้เวลาประมาณ ชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงเมืองโกตาบารูครับ ระหว่างทาง ผมก็เห็นเป็นเพิงหมาแหงนเล็กๆ แล้วก็มีธงพวกนี้ในรูปนี้แหละครับ ปักอยู่ ผมเลยคิดไปว่า คงเป็นคู้หาเลือกตั้ง แต่ไม่รู้ความจริงคืออะไรนะครับ

นั่งมาเรื่อยๆ จนกระทั้งรถเลี้ยวเข้าสู่เขตเมืองโกตาบารู รถจะมาจอดที่ สถานีรถบัสของเมืองนะครับ

และนี่คือเส้นทางที่ผมต้องเดินไปที่โรงแรมที่จองไว้อยู่ริมแม่นํ้าวิวสวยมากเลยครับ

ผมเดินถึงโรงแรมเข้าเช็คอิน เจอพนักงาน (ผมได้มารู้ที่หลังว่าเขาคือผู้จัดการโรงแรม!!!) เขาขอพาสปอร์ต ผม ดูชื่อ ดูใบของจาก agoda และเรียกชื่อผมดังๆด้วย ภาษาอังกฤษ สำเนียงมาเลย์ ผมยืนงงอยู่พักหนึ่งจนกระทั่ง เขาเอาคีย์การ์ด รีโมททีวี รีโมทแอร์มาให้ แล้วบอก รหัส wifi

ผมจองห้องแบบไม่มีหน้าต่าง แถบไม่เห็นแสงแดดเลย ประตูเล็กๆด้านขวานั้นคือประตูห้องนํ้านะครับ เป็นห้องเตี่ยงเดี่ยว 1เตียง

ผมขึ้นห้องไปเก็บของ และเตรียมตัวที่จะออกไปเที่ยวในเมือง แต่ผมง่วงมาก เลยกะว่าจะหลับซักหน่อย ในขนาดที่ผมนอนไปเรื่อยๆ ผมนอนไม่หลับ 5555+ เลยเตรียมตัวเก็บของไปเที่ยวดีกว่า ผมเดินลงมาจากห้อง เจอผู้จัดการห้องคนเดิม 

ผมเดินออกมาจากโรงแรม ทางด้านขวา เดินมาเรื่อยๆ ตรงมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอมาเจอ ทางเข้าพระราชวังของสุลต่านรัฐกลันตันครับ

ด้านขวาของผม (ด้านหลัง) จะเป็นรูปที่เขียนบนผนัง 

จากหน้าพระราชวัง เดินเลี้ยวมาทางขวา เดินมาเรื่อยๆก็เจอที่ทำการพรรค UMNO (มาค้นหาที่หลังคือ เป็นพรรคที่นำโดยสามใหญ่ของมาเลเซีย และ

ผู้ลงสมัครของพรรคนี้ในตอนนี้คือ นาจิ๊ก ราซับนั้นแหลครับ)

ในรูปนี่คือเลยที่ทำการพรรคมาหน่อยหนึ่ง

จนกระทั่งผมเริ่มหิวนํ้าและอยากกินขนม เลยเดินเข้าเซเว่น ผมเจอกับสิ่งที่คุ้นตามากเลยคือ 

ขนมข้าวโพดของเซเว่นบ้านเรานี่แหละครับ ถ้าจำไม่ผิด ราคา บาท คือ 20 บาท แต่ที่ มาเลย์คือ ราคา 3.50 RM 

ผมยืนเลือกอยู่นานเลยตัดสินใจซื้อฟิงเกอร์กับ โค้กวนิลามากิน หลังจากนั้นผมก็กลับมาที่โรงแรมครับ ขากลับ มาที่โรงแรม เริ่มหลง เดินไม่ถูก เดินอยู่นานจนกระทั่งถึงโรงแรม ในตอนนั้นเริ่มมืดแล้วครับ ผมได้มาพบว่า หน้าโรงแรมผมมันเป็นเหมือนตลาดขายของกินอะ แบบเป็นเหมือนนํ้าชา ข้าวอะไรพวกนี้แหละครับ แต่ไม่ได้ลอง เพราะคงเหมือนแนวๆ ริมนํ้าตาปีบ้านผมอะ 5555+ อีกอย่างที่ไม่ลองคือไม่แน่ใจว่า คนที่นี่พูดอังกฤษได้ป่าว ขนาดนั้นเซเว่นยังพูดติดๆขัดๆ ผมก็เช่นกัน 55555+

ผมเลยขึ้นห้อง หลังจากกินขนมเสร็จ ผมเริ่มง่วง นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ซักพัก ก็เผลอหลับไปตื่นมาอีกที่ คือ ตี 2!!! ผมเลยเอาแบตกล้องและโทรศัพท์ไปชาต และนอนต่อ ตื่นเช้าขึ้นมาอาบนํ้า เตรียมตัวเดินทางไปสถานีรถไฟทุมปัต ในช่วงบ่ายๆ เพราะรถไฟออกตอน 5 โมงเย็น เพื่อที่จะเดินทางไปยะโฮร์บาร์รู รัฐยะโฮร์ ที่ติดกับสิงคโปร์ ผมอาบนํ้าเสร็จเก็บของลงมาเพื่อที่จะเช็คเอาท์ ลงมา พนักงานไม่ใช้คนเมื่อวาน ถามผมเป็นภาษามาเลย์ ผมตอบ อิงลิช พรีสสสสส เขาบอกโอเค เดี้ยวผมเรียกผู้จัดการมาให้นะครับ นั้นแหละครับทำให้ผมได้รู้ว่าพนักงานเมื่อวานที่กวนๆตลกๆ กับผมคือผู้จัดการ ! เขาเดินลงมาจากห้องพัก หัวเซอร์ๆ เหมือนคนเพิ่งตื่น ถามผมว่า โอเคไมเมื่อคืน ผมบอก หลับเป็นตาย แล้วก็หัวเราะกัน จนกระทั่งผมถามเขาว่า เอ่อ ผมไปจะทุมปัตมีรถบัสไปทุมปัตไม เขาบอกผมว่า เอ่อ รถบัสไปทุมปัต ไม่มีนะ ถ้าคุณจะไปจริงๆ คุณต้องเรียก grab ไปผมเริ่มหน้าเสียและเพราะว่า ที่หาข้อมูลมาคือมี (จำสายไม่ได้จริงๆครับ) ผมเลยขอบคุณเขาและเดินออกมาจากโรงแรม ในตอนนั้น เหลือเวลาหลายชั่วโมง ผมเลยเดินจากโรงแรมเพื่อมาเที่ยว ห้าง Kb mall เดินมาจากโรงแรมคือโครตไกลเลยครับ กระเป๋าก็หนัก แต่ก็ถือโอกาศได้เดินเที่ยวในเมืองด้วยเลยครับ 

ภาพระหว่างทาง มีธงของพรรค PAS ของมาเลเซีย เต็มไปหมด 

พรรค PAS คือ พรรคที่กุมอำนาจทางภาค ตะวันออกของมาเลเซียแผ่นดินหลัก นั้นกล่าวคือ รัฐกลันตันและตรังกานูทั้งหมดนะครับ สส จากรัฐนี้คือมาจากพรรคนี้ทั้งหมด พรรค PAS ของมาเลเซีย สนับสนุน ให้มาเลเซียใช้กฎหมายอิสลามเป็นกฎหมายสูงสุด ทำให้ สองรัฐนี้ คือกลันตันและตรังกานูปัจจุบันใช้กฎหมายอิสลามในการบริหารรัฐแล้วครับ และแล้วความโชคดีของผมก็มาถึง เพราะผมเจอสิ่งนี้ครับ

Kelantan Tourism Information Centre 

ผมจะโชคดีอะไรเช่นนี้ เพราะผมมีหลายเรื่องที่อยากรู้ ผมเลยเดินเข้าไปอย่างเร็วเลยครับ 

ผมเข้าไปถามเขาว่า มีรถบัสสายอะไรบ้างทีไปทุมปัส ผมมีเที่ยวรถไฟไปยะโฮร์ เขาก็บอกมา...(แต่ผมจำสายไม่ได้จริงๆครับว่าสายอะไร) บริการดีมากจริงๆครับ พอถามเสร็จเขาให้ผมเขียนชื่อแล้วถามว่า มาจากไหน ผมเลบบอกว่า ไทยแลนด์ เขาเลยพูดว่า "สวัสดีค่าาาา" ผู้หญิงอิสลามนี่ช่างน่ารักจริงๆเลยครับ แต่งหน้าไม่จัดเท่าไหร่พอเขียนเสร็จผมก็เดินออกมา เดินมาเรื่อยๆก็ถึง KB Mall ครับ แต่ไกลเหมือนกันจากในเมือง

เดินเข้ามาใน KB mall อย่างแรกที่เจอคือ แม็คเลยครับ แต่มีอักษรยาวี เขียนเป็นภาษามาลายูอยู่ ความใหญ่ของ KB  MALL ก็ประมาณ โลตัสบ้านเราอะครับ มีโรงหนัง มีฟู้ดคอร์ท มีทุกอย่าง แต่ข้างในเมืองโลตัสบ้านเรา เออ ที่นี้เขามีโลตัสด้วยนะครับ หลังจากเดินอยู่ใน KB Mall ได้ไม่นาน แม่โทรมาครับ ถามว่าเป็นไงบ้างสนุกไม สัปเพเหระ จนกระทั่งผมเริ่มหิว เลยเดินออกมาจากห้าง มาเข้าเซเว่นข้างๆห้างครับ ผมเดินอยู่ในเซเว่นพบเจอสิ่งที่แปลกๆคือ ข้าวกล่องจาก CP ด้วยนะ แต่ผมไม่แน่ใจว่า เป็น CP บ้านเราหรือของ มาเลเซีย แต่ผมมั่นใจได้แน่ว่าของบ้านเราแน่ๆ เพราะเดียวนี้ เซเว่นบ้านเราเริ่มเอานาซิ เลอมัก ของชอบผมมาขายแล้ว แต่ผมไม่กินครับ สิ่งที่ผมกินคือมาม่า แม็กกี้ 

เดี้ยวมาเขียนต่อครับ