คำบอกรักบอกคิดถึงจำเป็นต้องบอกตลอดไหม?

ตอนนี้คืออึดอัดที่พยายามโดนบีบให้พูดบอกรักบอกคิดถึง บางทีพอเราพูดเสียงดังฟังชัดแล้วนะยิ้มทำเป็นไม่ได้ยิน เมื่อคืนเคยคิดนะว่าเออมันก็น่ารักดีแต่เดี๋ยวนี้คือแบบเพื่อ? ถ้าเราอยากบอกรักบอกคิดถึงตอนไหนก็จะบอกเองไม่ต้องมาคอยบีบคอยโวยวายใส่ว่าเราปากแข็ง....อ่าวเราก็แค่รู้สึกว่าใช้เปลืองเกินไป อยากให้บอกรักบอกคิดถึงกูทำให้ได้แต่แค่ไม่ใช่แบบนี้ไม่ใช่ไม่รักไม่คิดถึงแต่คือควรเข้าใจเราบ้างคือสมองก็ต้องทำงานทุกวันนี้คือเครียดอยู่แล้ว แล้วพอเราไม่บอกกลับก็ไม่พอใจใส่เรานั่นมันยิ่งเป็นเชื้อเพลิงให้เราหงุดหงิด อย่างถ้าเขาบอกให้เราเข้าดิสคอร์ดเออเราก็พยายามรีบเข้านะแต่เขาเข้าช้าเราก็โทรเร่ง วันหยุดงานก็ไปหา แบบนี้คือยังไม่พออีกหรอ? ต้องคอยบอกคอบพูดตลอดเวลาเลยใช่ไหม? ละในแต่ละวันคือโทรเช้า เที่ยง และตอนเย็นแล้วยาวยันก่อนนอนคือบางทีก็โมโหอ่ะว่าแบบคะยั้นคะยอให้พูดทำไมนักหนา? ยิ่งตอนเราเป็น ปจด.นะ แล้วโวยวายใส่เราไม่คิดบ้างหรอว่าไอคนที่หัวหมุนกับงานอยู่แล้ว แล้วต้องมาอ่านที่มาโวยวายใส่อีกอ่ะคนอ่านกูหงุดหงิดเป็นนะ ละมาบอกว่าปากแข็ง โอ๊ย! จะอะไรนักหนาวะเนี่ย 😒🙄
แต่เอาจริงๆคือเรารักนางคิดถึงนางจะตายแต่ช่วยเข้าใจกันหน่อยนี่มันช่วงเครียดอย่าพึ่งมาโวยวายเรื่องนั้นจะได้ไหม? #เห้อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่