โดยเรื่องที่ผมแต่งนี้จะมีจุดเริ่มต้นมาจากที่ผมวาดรูปตามหัวข้าที่เพื่อนให้มาครับหัวข้อนั้นก็คือเพลงครามของวงบอดี้แสลมโดยผมนั้นคิดอย่างหนักว่าจะวาดสื่อออกมาอย่างไรดีจึงทำให้ผมนั้นเริ่มคิดตัวละครสมมุติขึ้นมาในหัวครับจนผมนั้นก็วาดรูปภาพขึ้นมาได้แต่ด้วยผมนั้นเสียดายอารมณ์ของภาพนี้ที่ผมจินตนาการข้างในหัวจึงนำมาต่อยอดเป็นเนื้อเรื่องให้เพื่อนๆได้อ่านไว้ในigของผมอันนี้เป็นเรื่องแรกและครั้งแรกที่ผมเขียนครับ
ชื่อไอจี xbrifex ครับ
จึงเกิดเป็นเนื้อเรื่องดังต่อไปนี้
เหตุที่1
" รักแรกพบ"
ในทะเลอันกว้างใหญ่มีหมึกยักษ์
ที่แสนน่าเกลียดหลบซ่อนตัวอยู่
อย่างเดียวดายในส่วนลึกของทะเล
เป็นเพราะมันนั้นมีหน้าตาและรูปร่างที่
น่าเกลียดสัตว์น้ำทั้งหลายจึงกลัวและรังเกียจ
หมึกยักษ์จึงซ่อนตัวเพื่อไม่ให้มีใครเห็นและพบเจอ
แต่ในวันหนึ่งหมึกยักษ์ก็ได้เห็นนกนางนวลสาว
ที่มีความสวยงานที่เป็นที่ถูกตาต้องใจของหมึกยักษ์
เป็นอย่างมาก
นกนางนวลมีขนที่เงางามมีปีกอันสวยงามและ
มีจะงอยปากที่งดงามเป็นดั่ง
"รักแรกพบ"
ของเจ้าหมึกยักษ์.......................
เหตุที่2
"ความพยายามของผู้หลงเสน่ห์"
.
และด้วยความที่เจ้าหมึกยักษ์อยากที่จะพูดคุยกับ
นกนางนวลเป็นอย่างมาก
หมึกยักษ์จึงได้คิดวิธีที่จะพูดคุย
กับนกนางนวลโดยไม่ให้นกนางนวลนั้นรู้
ว่าตนนั้นเป็นหมึกยักษ์"ที่แสนจะน่าเกลียดน่ากลัว"
หมึกยักษ์ใช้ปากของเขา"กัด"ไปที่หนวดอันเป็นดังแขนและมือของเขาและ"บิด"จนเกิดเป็นรูปร่างของนก
เท่าที่เขาจะทำได้จากนั้นเขาก็ชูหนวดของมันขึ้นเหนือน้ำและกล่าวทักทายนกนางนวล
เจ้าหมึกยักษ์ตื่นเต้นและหัวใจยิ่งเต้นแรงเมื่อนกนางนวลค่อยๆบินเข้ามาไกล้และเมื่อยิ่งไกล้ๆ ก็ ยิ่งแรงและดังขึ้นตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ เสียงหัวใจของหมึกยักษ์
ดังก้องอยู่ในตัวของมัน........................................
เหตุที่3
"จุดเริ่มต้นและคำโกหก"
เมื่อนกนางนวลเข้ามาไกล้เรื่อยๆ
หมึกยักษ์ก็ยิ่งใจเต้นแรง
มีอะไรงั้นหรอ?"นกนางนวลถาม"
จากนั้นเจ้าหมึกยักจึงกล่าวชมนกนางนวลด้วยความตื่นเต้นและลุกลน
"นกนางนวลหัวเราะ"และกล่าวขอบคุณ
ด้วยน้ำเสียอันออ่นหวานและไพเราะ.........
จากนั้นด้วยความสงสัย
นกนางนวลจึงถามหมึกยักษ์ว่า
นายไม่ไช่นกแถวนี้งั้นหรอ
ฉันไม่เคยเห็นนกแบบนายเลย
ด้วยความฉลาดของหมึกยักษ์จึงตอบนกนางนวลไปว่า
"ไช่แล้ว"
ฉันไม่ไช่นกเเถวนี้หรอก
ฉันมาจากทะเลอันห่างไกล
เธอเลยไม่เคยเห็นนกแบบฉันไงหล่ะ
และหมึกยักยังได้บอกกับนกนางนวลว่าฉันเป็นนกที่สามารถว่ายน้ำและดำน้ำลึกๆได้หนะเจ้าหมึกยักษ์จึงเริ่มเล่าเรื่องของท้องทะเลอันกว้าไกลและส่วนลึกของทะเลที่ไม่เคยมีนกตัวใดนั้นเคยหยั่งถึงมาก่อนให้นกนางนวลฟัง
จากนั้นทั้งสองก็ได้คุยกันอย่างถูกคอจนเวลานั้นล่วงเลยไป
นกนางนวลจึกบอกกับหมึกยักษ์ว่าฉันชอบเรื่องที่เธอเล่า
มากเลยนะมันสนุกมากฉันไม่เคยรู้เรื่องเหล่านี้มาก่อนเลย
. "นกนางนวลเอ่ยชม"
.
แต่ฉันคงต้องกลับแล้วเจ้าหมึกยักษ์ก็ ได้พูดขึ้นมา
"เดี๋ยวก่อน!"ฉันมีเรื่องที่อยากจะขอเธอได้ไหม................
เหตุที่4
"คำตอบที่เติมเต็ม"
.
นกนางนวลหยุดบิน แล้วถาม
"อะไรหรอ?"
ด้วยความที่หมึกยักษ์อยู่อย่างโดดเดี่ยว
มาโดยตลอดและชอบในตัวของนกนางนวล
จึงขอนกนางนวลว่า
ฉันอยากให้เธอมาคุยกันฉันที่นี่ทุกวันหนะ
ได้ไหม?
หมึกยักษ์ตื่นเต้นและ
ตั่งใจที่จะฟังคำตอบของนกนางนวล
"ได้สิ"ฉันสนุกมากนะที่ได้คุยกันเธอ
นกนางนวลตอบด้วยน้ำเสียงอันแสนจะไพเราะของเธอ
หมึกยักษ์ดีใจมากคำพูดของนกนางนวลนั้นทำให้ใจของหมึกยักษ์ที่ไม่เคยมีแม้แต่เพื่อนและโดดเดี่ยวมาตลอดนั้น รู้สึกอบอุ่น
ดั่งเเสงอาทิตย์ในหน้าหนาว.....................
เหตุที่5
"ความลับของผู้หลงรัก"
หมึกยักษ์เฝ้ารอที่จะได้พบกับนกนางนวลอีกครั้งเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ
หมึกยักษ์คิดถึงเพียงแต่จะงอยปากที่งดงามและเสียงอันแสนไพเราะ
ของนกนางนวลระหว่างที่หมึกยักษ์นึกถึงอยู่นั้นนกนางนวลก็ได้บินมา
หมึกยักษ์เมื่อเห็นก็ได้กล่าวชมความงามของนกนางนวลเช่นเคยทั้งสองได้เล่าถึงเรื่องราวของตนนกนางนวลเล่าถึงที่ทุกๆที่ที่เธอเคยไปว่ามันสวยงามเพียงใดเจ้าหมึกยักตื่นตาตื่นใจในกับเรื่องราว
ของนกนางนวลเป็นอย่างมากในความเป็นอิสระของเธอส่วนเจ้าหมึกยักษ์ก็เล่าเรื่องท้องทะเลที่ตนถนัด
ทั้งสองทำอย่างนี้เป็นประจำทุกวัน
และเริ่มที่จะสนิทและแลกเปลี่ยนความรู้สึกรวมถึงเรื่องราวต่างๆซึ่งกันและกัน
แต่ในขณะเดียวกันหนวดอันเป็นดังแขนและมือของหมึกยักษ์
ที่หมึกยักษ์กัดและบิดจนเป็นรูปร่าง
ของนกนั้นก็เริ่มที่จะเน่าและส่งกลิ่นเหม็นขึ้นทุกๆวันเช่นกัน
ในวันหนึ่ง นกนางนวลก็ได้ถามหมึกยักษ์ขึ้นมาว่านายบินไม่ได้หรอทำไมฉันไม่เคยเห็นนายบินเลยและเรื่องที่นายเล่าให้ฟังก็มีแต่เรื่องทะเลฉันอยากรู้เรื่องบนฟ้าของเธอบ้างนะ
หมึกยักษ์ไม่ทันตั่งตัวและตกใจกับคำถามของนกนางนวลเป็นอย่างมาก
หมึกยักษ์คิดอย่างหนักและกลัว
ว่านกนางนวลที่ตนหลงรักจะรู้ความจริง
ว่าตนไม่ไช่นก
หมึกยักษ์ได้แต่อ้ำอึ้ง..............................
เหตุที่6
"ความปั่นป่วนที่ไม่ทันตรียมใจ"
นกนางนวลเห็นท่าไม่ดีเลยพูดขึ้นมา
ว่าเธอคงว่ายน้ำได้มากกว่าบินสินะ
ฉันเคยได้ยินจากนกตัวอื่นเหมือนกันนะว่าในที่อันห่างไกลและหนาวเหน็บจะมีนกที่บินไม่ได้แต่ว่ายน้ำเก่งมากๆอยู่ ไช่ๆๆๆๆๆๆๆฉันก็เป็นประมาณนั้นแหละ หมึกยักษ์ตอบด้วยความกระวนกระวาย
หมึกยักษ์รู้สึกโล่งใจดั่งมีลมที่แห่งความหวังพัดมาช่วยเขาไว้ทำให้นกนางนวล
ยังไม่รู้ความจริง
จากนั่นทั้งสองจึงเริ่มคุยกันต่อเวลาผ่านไปจนถึงเวลาที่นกนางนวลจะบินกลับ
เมื่อนกนางนวลบินกลับไปหมึกยักษ์ก็คิดกับตัวเองว่าจะบอกความจริงกับนกนางนวลหมึกยักษ์คิดอย่างหนักหมึกยักษ์รู้สึกเป็นกังวลเป็นอย่างมากในใจของหมึกยักษ์มีแต่ความกังวลดั่งกับมีพายุทะเลที่รุนแรงและแปรปวน
ข้างในใจของหมึกยักษ์.................
เหตุที่7
"ความกังวลแห่งความจริง"
ในวันต่อมาเจ้าหมึกยักษ์กระวนกระวายหมึกยักคิดเเล้วคิดอีกว่าจะบอกความจริงของตนดีหรือไม่ในขณะที่หมึกยักษ์คิดอยู่นั้นนกนางนวลสาวก็ได้บินมาเพื่อจะพูดคุยเหมือนเคย
หมึกยักษ์มีสีหน้าที่กระวนกระวาย
เมื่อนกนางนวลสังเกตุเห็นจึงได้เอ่ยถาม
มีอะไรจะพูดกับฉันหรือเปล่า?
เมื่อหมึกยักษ์เริ่มพูด
ครั้งนี้เจ้าหมึกยักไม่ได้เอ่ยชมนกนางนวล
เหมือนเคยทำให้นกนางนวลนั้นเริ่มแปลกใจ
หมึกยักษ์พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบเสงี่ยมและเป็นกังวลกับนกนางนวลว่า
นี่! ฉันมีอะไรจะถามเธอหน่อยได้ไหม
เธอจะไปจากฉันไหมถ้าฉันน่าเกลียด
ถ้าฉันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเห็น
อึ่มมมม~ไม่รู้สิแต่ฉันคิดว่าน่าจะไม่นะ
"ถ้านายเป็นนาย" ยังไงนายก็คือนายอยู่ดี
นกนางนวลตอบด้วยน้ำเสียงอันออ่นหวาน
หมึกยักษ์จึงเอาหนวดของมันลงไปใต้น้ำ
และค่อยๆเผยให้เห็นหัวที่ใหญ่และเเสนน่ากลัวขึ้นมาเหนือน้ำ................
เหตุที่8
"ความกลัวที่เป็นความจริง"
.
เธอไม่กลัวฉันงั้นหรอ?หมึกยักษ์ถาม
ด้วยเสียงอันเป็นกังวล.....................
"นกนางนวลจึงตอบ"
ที่จริงฉันรู้อยู่แล้วหล่ะว่าเธอไม่ไช่นกฉันรู้ความจริงอยู่แล้ว
.
ไช่!นี่แหละนี่ไงตัวจริงของฉันเธอเห็นตัวจริงของฉันแล้วนี่ไงฉันไม่มีความลับกับเธอแล้วนะ
หมึกยักษ์พูดกับนกนางนวล
และด้วยความรักที่เจ้าหมึกยักษ์มีให้กับ
นกนางนวลหมึกยักษ์จึงถามคำถามในใจที่อยากจะบอกนกนางนวลมาเนิ่นนาน
"เธอคบกับฉันได้ไหม?"
หมึกยักษ์ได้พูดออกไป
หลังจากหมึกยักษ์ถาม
ทั้งสองนั้นต่างเงียบ หมึกยักษ์ใจเต้นแรงจนเสียงดังออกมา ตึกๆ ตึกๆ
ทั้งสองต่างมองตากัน............
หมึกยักษ์จดจ่อรอคำตอบของนกนางนวลจนเหมือนกับเวลาของหมึกยักษ์นั้น
ค่อยๆวิ่งช้าลง
แล้วเสียงคลื่นและลมทะเลที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนก็ค่อยๆดังขึ้น ซู่~ ซู่~ ซู่~
ราวกับกำลังเฝ้ามองดูทั้งสองอยู่...............
เหตุที่9
"ตัวตนและจุดจบ" .
"คงไม่ได้หรอก"
นกนางนวลพูดกับหมึกยักษ์
.
"ทำไมหล่ะ!"
หมึกยักษ์พูดเสียงดัง )
หมึกยักษ์รู้สึกเสียใจ
แต่ที่ผ่านมาเราก็มีความสุขกับไม่ไช่หรอฉันว่าเราก็เข้ากันดีหนิหมึกยักษ์ถามด้วย"ความเสียใจ"
.
เราคบกันไม่ได้หรอกเรามันต่างกันเกินไป
นายกับฉันในร่างกายนี้ไม่มีอะไรที่เหมือกันเลยสักอย่าง
แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นะเรายังเป็นเพื่อนที่ดีได้หนิเราไม่จำเป็นต้องคบกันก็ได้
นกนางนวลตอบ........
.
หมึกยักษ์"โกรธ"เป็นอย่างมากกับสิ่งที่นกนางนวลพูด
หมึกยักษ์จึงใด้ใช้หนวดอันเเข็งแรงของมันรัดนกนางนวลไว้
และพูดจากความโกรธ
ด้วยน้ำเสียงอัน"เกรี้ยวกราด"และ
"เศร้าสร้อย"
ที่ผ่านมามันเปล่าประโยชน์งั้นหรอฉันอยู่คนเดียวมาโดยตลอดจนได้เจอกับเธอ
ด้วยความโกรธ
"หมึกยักษ์รัดแรงขึ้นและแน่นขึ้นๆเรื่อยๆจนทำให้ขนอันงดงามของนกนางนวลนั้นเริ่มหลุดออกมา.....
.
นกนางนวลจึงพยายามหนีจากหมึกยักษ์เมื่อหนีหลุดมาได้เจ้านกนางนวลจึงพูดกับหมึกยักษ์ด้วยเสียงโกรธปนเศร้าว่า
นี่หรอคนที่ฉันเคยคุยด้วยคนนั้น
คนที่ฉันคุยด้วยมาโดยตลอดฉันคิดว่า
เธอจะเป็น"แค่คนขี้โกหก"
ซึ่งนั้นมันก็มีเหตุผล แต่สิ่งที่ทำร้ายฉันกลับเป็นความเป็นจริงในใจของนาย"ตัวตนที่เเท้จริง"ของนายมันกลับทำร้ายฉันหรือแม้แต่"ทำร้ายตัวนายเอง"
นกนางนวลร้องไห้.......
นกนางนวลรู้สึกเสียใจ......
นกนางนวลเศร้าเเละเสียใจเป็นอย่างมากราวกับ
"โดนมีดกรีดที่หัวใจของเธอ"
จึงบินจากหมึกยักษ์ไปในท้องฟ้าอันเป็นอิสระและกว้างใหญ่
"เกินกว่าที่หมึกยักษ์จะหยั่งถึง"
ตลอดกาล.............
.
เจ้าหมึกยักษ์เศร้ามากเขาแค่อยากได้
"คนที่เข้าใจ"ขอแค่คนเดียวก็ยังดี ลึกลงไป
ในใจของเขาตอนนี้กลับยิ่งมืดมนเขารู้สึก "สับสน" ความสุขครั้งแรกและหนึ่งเดียวของเขาได้จากไปแล้ว
และที่สุดก็ไม่มีใครเข้าใจเขาหรือแม้แต่
ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาทำ สุดท้าย
เขาก็ต้องกลับไปอยู่"เพียงลำพังอีกครั้ง"
และเมื่อเหตุการณ์จบลงก็มีฝนตกลงมาดั่งกับ
รับรู้ถึงโศกนาฏกรรมแห่งความรักของทั้งสองจากนั้นเจ้าหมึกยักษ์ก็ได้แต่โทษตัวเองและใช้ชีวิตกับความสุขที่เป็น
"เพียงความฝัน"ที่มาจากความสุขครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายนี้ตลอดไป...........
"End"
story by "xbrifex"
ปล. แน่นอนอยู่แล้วว่ายังไงปลาหมึกยักษ์นั้น
คบกับนกไม่ได้แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้
นกนางนวลเข้าใจถึงสิ่งที่หมึกยักษ์โกหก
ไม่โกรธและเข้าใจปลาหมึกยักษ์
แต่ปลาหมึกยักษ์ที่โดดเดี่ยวมาโดยตลอด
เมื่อได้พบกับนกนางนวลที่เข้าใจตน
จึงอยากจะครอบครองจนไม่ได้คิดถึงความเป็นจริง....................
อยากให้ช่วยวิจารณ์เรื่องสั้นที่ผมเขียนขึ้นมาครับถ้าชอบก็สามารถนำไปเผยเเพร่ได้จะดีใจมากๆครับ555555
ชื่อไอจี xbrifex ครับ
จึงเกิดเป็นเนื้อเรื่องดังต่อไปนี้
เหตุที่1
" รักแรกพบ"
ในทะเลอันกว้างใหญ่มีหมึกยักษ์
ที่แสนน่าเกลียดหลบซ่อนตัวอยู่
อย่างเดียวดายในส่วนลึกของทะเล
เป็นเพราะมันนั้นมีหน้าตาและรูปร่างที่
น่าเกลียดสัตว์น้ำทั้งหลายจึงกลัวและรังเกียจ
หมึกยักษ์จึงซ่อนตัวเพื่อไม่ให้มีใครเห็นและพบเจอ
แต่ในวันหนึ่งหมึกยักษ์ก็ได้เห็นนกนางนวลสาว
ที่มีความสวยงานที่เป็นที่ถูกตาต้องใจของหมึกยักษ์
เป็นอย่างมาก
นกนางนวลมีขนที่เงางามมีปีกอันสวยงามและ
มีจะงอยปากที่งดงามเป็นดั่ง
"รักแรกพบ"
ของเจ้าหมึกยักษ์.......................
เหตุที่2
"ความพยายามของผู้หลงเสน่ห์"
.
และด้วยความที่เจ้าหมึกยักษ์อยากที่จะพูดคุยกับ
นกนางนวลเป็นอย่างมาก
หมึกยักษ์จึงได้คิดวิธีที่จะพูดคุย
กับนกนางนวลโดยไม่ให้นกนางนวลนั้นรู้
ว่าตนนั้นเป็นหมึกยักษ์"ที่แสนจะน่าเกลียดน่ากลัว"
หมึกยักษ์ใช้ปากของเขา"กัด"ไปที่หนวดอันเป็นดังแขนและมือของเขาและ"บิด"จนเกิดเป็นรูปร่างของนก
เท่าที่เขาจะทำได้จากนั้นเขาก็ชูหนวดของมันขึ้นเหนือน้ำและกล่าวทักทายนกนางนวล
เจ้าหมึกยักษ์ตื่นเต้นและหัวใจยิ่งเต้นแรงเมื่อนกนางนวลค่อยๆบินเข้ามาไกล้และเมื่อยิ่งไกล้ๆ ก็ ยิ่งแรงและดังขึ้นตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ เสียงหัวใจของหมึกยักษ์
ดังก้องอยู่ในตัวของมัน........................................
เหตุที่3
"จุดเริ่มต้นและคำโกหก"
เมื่อนกนางนวลเข้ามาไกล้เรื่อยๆ
หมึกยักษ์ก็ยิ่งใจเต้นแรง
มีอะไรงั้นหรอ?"นกนางนวลถาม"
จากนั้นเจ้าหมึกยักจึงกล่าวชมนกนางนวลด้วยความตื่นเต้นและลุกลน
"นกนางนวลหัวเราะ"และกล่าวขอบคุณ
ด้วยน้ำเสียอันออ่นหวานและไพเราะ.........
จากนั้นด้วยความสงสัย
นกนางนวลจึงถามหมึกยักษ์ว่า
นายไม่ไช่นกแถวนี้งั้นหรอ
ฉันไม่เคยเห็นนกแบบนายเลย
ด้วยความฉลาดของหมึกยักษ์จึงตอบนกนางนวลไปว่า
"ไช่แล้ว"
ฉันไม่ไช่นกเเถวนี้หรอก
ฉันมาจากทะเลอันห่างไกล
เธอเลยไม่เคยเห็นนกแบบฉันไงหล่ะ
และหมึกยักยังได้บอกกับนกนางนวลว่าฉันเป็นนกที่สามารถว่ายน้ำและดำน้ำลึกๆได้หนะเจ้าหมึกยักษ์จึงเริ่มเล่าเรื่องของท้องทะเลอันกว้าไกลและส่วนลึกของทะเลที่ไม่เคยมีนกตัวใดนั้นเคยหยั่งถึงมาก่อนให้นกนางนวลฟัง
จากนั้นทั้งสองก็ได้คุยกันอย่างถูกคอจนเวลานั้นล่วงเลยไป
นกนางนวลจึกบอกกับหมึกยักษ์ว่าฉันชอบเรื่องที่เธอเล่า
มากเลยนะมันสนุกมากฉันไม่เคยรู้เรื่องเหล่านี้มาก่อนเลย
. "นกนางนวลเอ่ยชม"
.
แต่ฉันคงต้องกลับแล้วเจ้าหมึกยักษ์ก็ ได้พูดขึ้นมา
"เดี๋ยวก่อน!"ฉันมีเรื่องที่อยากจะขอเธอได้ไหม................
เหตุที่4
"คำตอบที่เติมเต็ม"
.
นกนางนวลหยุดบิน แล้วถาม
"อะไรหรอ?"
ด้วยความที่หมึกยักษ์อยู่อย่างโดดเดี่ยว
มาโดยตลอดและชอบในตัวของนกนางนวล
จึงขอนกนางนวลว่า
ฉันอยากให้เธอมาคุยกันฉันที่นี่ทุกวันหนะ
ได้ไหม?
หมึกยักษ์ตื่นเต้นและ
ตั่งใจที่จะฟังคำตอบของนกนางนวล
"ได้สิ"ฉันสนุกมากนะที่ได้คุยกันเธอ
นกนางนวลตอบด้วยน้ำเสียงอันแสนจะไพเราะของเธอ
หมึกยักษ์ดีใจมากคำพูดของนกนางนวลนั้นทำให้ใจของหมึกยักษ์ที่ไม่เคยมีแม้แต่เพื่อนและโดดเดี่ยวมาตลอดนั้น รู้สึกอบอุ่น
ดั่งเเสงอาทิตย์ในหน้าหนาว.....................
เหตุที่5
"ความลับของผู้หลงรัก"
หมึกยักษ์เฝ้ารอที่จะได้พบกับนกนางนวลอีกครั้งเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ
หมึกยักษ์คิดถึงเพียงแต่จะงอยปากที่งดงามและเสียงอันแสนไพเราะ
ของนกนางนวลระหว่างที่หมึกยักษ์นึกถึงอยู่นั้นนกนางนวลก็ได้บินมา
หมึกยักษ์เมื่อเห็นก็ได้กล่าวชมความงามของนกนางนวลเช่นเคยทั้งสองได้เล่าถึงเรื่องราวของตนนกนางนวลเล่าถึงที่ทุกๆที่ที่เธอเคยไปว่ามันสวยงามเพียงใดเจ้าหมึกยักตื่นตาตื่นใจในกับเรื่องราว
ของนกนางนวลเป็นอย่างมากในความเป็นอิสระของเธอส่วนเจ้าหมึกยักษ์ก็เล่าเรื่องท้องทะเลที่ตนถนัด
ทั้งสองทำอย่างนี้เป็นประจำทุกวัน
และเริ่มที่จะสนิทและแลกเปลี่ยนความรู้สึกรวมถึงเรื่องราวต่างๆซึ่งกันและกัน
แต่ในขณะเดียวกันหนวดอันเป็นดังแขนและมือของหมึกยักษ์
ที่หมึกยักษ์กัดและบิดจนเป็นรูปร่าง
ของนกนั้นก็เริ่มที่จะเน่าและส่งกลิ่นเหม็นขึ้นทุกๆวันเช่นกัน
ในวันหนึ่ง นกนางนวลก็ได้ถามหมึกยักษ์ขึ้นมาว่านายบินไม่ได้หรอทำไมฉันไม่เคยเห็นนายบินเลยและเรื่องที่นายเล่าให้ฟังก็มีแต่เรื่องทะเลฉันอยากรู้เรื่องบนฟ้าของเธอบ้างนะ
หมึกยักษ์ไม่ทันตั่งตัวและตกใจกับคำถามของนกนางนวลเป็นอย่างมาก
หมึกยักษ์คิดอย่างหนักและกลัว
ว่านกนางนวลที่ตนหลงรักจะรู้ความจริง
ว่าตนไม่ไช่นก
หมึกยักษ์ได้แต่อ้ำอึ้ง..............................
เหตุที่6
"ความปั่นป่วนที่ไม่ทันตรียมใจ"
นกนางนวลเห็นท่าไม่ดีเลยพูดขึ้นมา
ว่าเธอคงว่ายน้ำได้มากกว่าบินสินะ
ฉันเคยได้ยินจากนกตัวอื่นเหมือนกันนะว่าในที่อันห่างไกลและหนาวเหน็บจะมีนกที่บินไม่ได้แต่ว่ายน้ำเก่งมากๆอยู่ ไช่ๆๆๆๆๆๆๆฉันก็เป็นประมาณนั้นแหละ หมึกยักษ์ตอบด้วยความกระวนกระวาย
หมึกยักษ์รู้สึกโล่งใจดั่งมีลมที่แห่งความหวังพัดมาช่วยเขาไว้ทำให้นกนางนวล
ยังไม่รู้ความจริง
จากนั่นทั้งสองจึงเริ่มคุยกันต่อเวลาผ่านไปจนถึงเวลาที่นกนางนวลจะบินกลับ
เมื่อนกนางนวลบินกลับไปหมึกยักษ์ก็คิดกับตัวเองว่าจะบอกความจริงกับนกนางนวลหมึกยักษ์คิดอย่างหนักหมึกยักษ์รู้สึกเป็นกังวลเป็นอย่างมากในใจของหมึกยักษ์มีแต่ความกังวลดั่งกับมีพายุทะเลที่รุนแรงและแปรปวน
ข้างในใจของหมึกยักษ์.................
เหตุที่7
"ความกังวลแห่งความจริง"
ในวันต่อมาเจ้าหมึกยักษ์กระวนกระวายหมึกยักคิดเเล้วคิดอีกว่าจะบอกความจริงของตนดีหรือไม่ในขณะที่หมึกยักษ์คิดอยู่นั้นนกนางนวลสาวก็ได้บินมาเพื่อจะพูดคุยเหมือนเคย
หมึกยักษ์มีสีหน้าที่กระวนกระวาย
เมื่อนกนางนวลสังเกตุเห็นจึงได้เอ่ยถาม
มีอะไรจะพูดกับฉันหรือเปล่า?
เมื่อหมึกยักษ์เริ่มพูด
ครั้งนี้เจ้าหมึกยักไม่ได้เอ่ยชมนกนางนวล
เหมือนเคยทำให้นกนางนวลนั้นเริ่มแปลกใจ
หมึกยักษ์พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบเสงี่ยมและเป็นกังวลกับนกนางนวลว่า
นี่! ฉันมีอะไรจะถามเธอหน่อยได้ไหม
เธอจะไปจากฉันไหมถ้าฉันน่าเกลียด
ถ้าฉันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเห็น
อึ่มมมม~ไม่รู้สิแต่ฉันคิดว่าน่าจะไม่นะ
"ถ้านายเป็นนาย" ยังไงนายก็คือนายอยู่ดี
นกนางนวลตอบด้วยน้ำเสียงอันออ่นหวาน
หมึกยักษ์จึงเอาหนวดของมันลงไปใต้น้ำ
และค่อยๆเผยให้เห็นหัวที่ใหญ่และเเสนน่ากลัวขึ้นมาเหนือน้ำ................
เหตุที่8
"ความกลัวที่เป็นความจริง"
.
เธอไม่กลัวฉันงั้นหรอ?หมึกยักษ์ถาม
ด้วยเสียงอันเป็นกังวล.....................
"นกนางนวลจึงตอบ"
ที่จริงฉันรู้อยู่แล้วหล่ะว่าเธอไม่ไช่นกฉันรู้ความจริงอยู่แล้ว
.
ไช่!นี่แหละนี่ไงตัวจริงของฉันเธอเห็นตัวจริงของฉันแล้วนี่ไงฉันไม่มีความลับกับเธอแล้วนะ
หมึกยักษ์พูดกับนกนางนวล
และด้วยความรักที่เจ้าหมึกยักษ์มีให้กับ
นกนางนวลหมึกยักษ์จึงถามคำถามในใจที่อยากจะบอกนกนางนวลมาเนิ่นนาน
"เธอคบกับฉันได้ไหม?"
หมึกยักษ์ได้พูดออกไป
หลังจากหมึกยักษ์ถาม
ทั้งสองนั้นต่างเงียบ หมึกยักษ์ใจเต้นแรงจนเสียงดังออกมา ตึกๆ ตึกๆ
ทั้งสองต่างมองตากัน............
หมึกยักษ์จดจ่อรอคำตอบของนกนางนวลจนเหมือนกับเวลาของหมึกยักษ์นั้น
ค่อยๆวิ่งช้าลง
แล้วเสียงคลื่นและลมทะเลที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนก็ค่อยๆดังขึ้น ซู่~ ซู่~ ซู่~
ราวกับกำลังเฝ้ามองดูทั้งสองอยู่...............
เหตุที่9
"ตัวตนและจุดจบ" .
"คงไม่ได้หรอก"
นกนางนวลพูดกับหมึกยักษ์
.
"ทำไมหล่ะ!"
หมึกยักษ์รู้สึกเสียใจ
แต่ที่ผ่านมาเราก็มีความสุขกับไม่ไช่หรอฉันว่าเราก็เข้ากันดีหนิหมึกยักษ์ถามด้วย"ความเสียใจ"
.
เราคบกันไม่ได้หรอกเรามันต่างกันเกินไป
นายกับฉันในร่างกายนี้ไม่มีอะไรที่เหมือกันเลยสักอย่าง
แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นะเรายังเป็นเพื่อนที่ดีได้หนิเราไม่จำเป็นต้องคบกันก็ได้
นกนางนวลตอบ........
.
หมึกยักษ์"โกรธ"เป็นอย่างมากกับสิ่งที่นกนางนวลพูด
หมึกยักษ์จึงใด้ใช้หนวดอันเเข็งแรงของมันรัดนกนางนวลไว้
และพูดจากความโกรธ
ด้วยน้ำเสียงอัน"เกรี้ยวกราด"และ
"เศร้าสร้อย"
ที่ผ่านมามันเปล่าประโยชน์งั้นหรอฉันอยู่คนเดียวมาโดยตลอดจนได้เจอกับเธอ
ด้วยความโกรธ
"หมึกยักษ์รัดแรงขึ้นและแน่นขึ้นๆเรื่อยๆจนทำให้ขนอันงดงามของนกนางนวลนั้นเริ่มหลุดออกมา.....
.
นกนางนวลจึงพยายามหนีจากหมึกยักษ์เมื่อหนีหลุดมาได้เจ้านกนางนวลจึงพูดกับหมึกยักษ์ด้วยเสียงโกรธปนเศร้าว่า
นี่หรอคนที่ฉันเคยคุยด้วยคนนั้น
คนที่ฉันคุยด้วยมาโดยตลอดฉันคิดว่า
เธอจะเป็น"แค่คนขี้โกหก"
ซึ่งนั้นมันก็มีเหตุผล แต่สิ่งที่ทำร้ายฉันกลับเป็นความเป็นจริงในใจของนาย"ตัวตนที่เเท้จริง"ของนายมันกลับทำร้ายฉันหรือแม้แต่"ทำร้ายตัวนายเอง"
นกนางนวลร้องไห้.......
นกนางนวลรู้สึกเสียใจ......
นกนางนวลเศร้าเเละเสียใจเป็นอย่างมากราวกับ
"โดนมีดกรีดที่หัวใจของเธอ"
จึงบินจากหมึกยักษ์ไปในท้องฟ้าอันเป็นอิสระและกว้างใหญ่
"เกินกว่าที่หมึกยักษ์จะหยั่งถึง"
ตลอดกาล.............
.
เจ้าหมึกยักษ์เศร้ามากเขาแค่อยากได้
"คนที่เข้าใจ"ขอแค่คนเดียวก็ยังดี ลึกลงไป
ในใจของเขาตอนนี้กลับยิ่งมืดมนเขารู้สึก "สับสน" ความสุขครั้งแรกและหนึ่งเดียวของเขาได้จากไปแล้ว
และที่สุดก็ไม่มีใครเข้าใจเขาหรือแม้แต่
ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาทำ สุดท้าย
เขาก็ต้องกลับไปอยู่"เพียงลำพังอีกครั้ง"
และเมื่อเหตุการณ์จบลงก็มีฝนตกลงมาดั่งกับ
รับรู้ถึงโศกนาฏกรรมแห่งความรักของทั้งสองจากนั้นเจ้าหมึกยักษ์ก็ได้แต่โทษตัวเองและใช้ชีวิตกับความสุขที่เป็น
"เพียงความฝัน"ที่มาจากความสุขครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายนี้ตลอดไป...........
"End"
story by "xbrifex"
ปล. แน่นอนอยู่แล้วว่ายังไงปลาหมึกยักษ์นั้น
คบกับนกไม่ได้แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้
นกนางนวลเข้าใจถึงสิ่งที่หมึกยักษ์โกหก
ไม่โกรธและเข้าใจปลาหมึกยักษ์
แต่ปลาหมึกยักษ์ที่โดดเดี่ยวมาโดยตลอด
เมื่อได้พบกับนกนางนวลที่เข้าใจตน
จึงอยากจะครอบครองจนไม่ได้คิดถึงความเป็นจริง....................