เรารู้สึกเหมือนคนไม่มีค่า ทำอะไรก็ผิดไปสะทุกอย่าง ไม่ยิ้มได้สุดๆเลยซักทั้งๆที่อยู่กับครอบครัว เราเป็นลูกคนกลาง เราไม่เคยรู้สึกว่าพ่อแม่จรักเราเลยซักครั้ง ทุกครั้งที่น้อยใจเราต้องมานั้งร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำ เรารู้สึกแย่ทุกครั้ง เราทุกเปรียบเทียบทุกอย่าง ทำไมไม่ทำแบบพี่ ทำไมไม่ดีแบบน้อง อย่างนี้แม่มองเรา เรารู้สึกเหมือนตัวอะไรไม่รู้ เราเงียบได้เราเงียบ เราเลือกที่จะเก็บมาร้องไห้คนเดียว วันนี้เราเหนื่อยแล้ว เรารู้สึกแย่ เราเหนื่อย เราท้อ
ขอปรึกษาหน่อย ใครเป็นแแบบเราบ้าง