สรุปว่าเราชอบผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่?

คือตอนป.4เคยเป็นทอม แล้วจู่ๆก็อยากกลับมาเป็นผญ. เพราะไม่อยากคบผญ. ก็คือหลังจากนั้นก็เป็นคนที่ไม่ชอบผญ.(แบบที่คบเป็นแฟนอะนะ)ไม่ใช่ว่ารังเกียจเพศเดียวกันหรอกนะ แต่เราก็ไม่ชอบอยู่ดี แล้วก็เคยสัญญากับตัวเองนะว่าจะไม่ชอบผญ.ตอนนั้นคือมั่นใจมากว่าไม่มีทางชอบแน่ๆ จนกระทั่งขึ้นม.1เจอเพื่อนผญ.คนนึง ต่อมาก็สนิทกัน สนิทกันมาก ไปไหนไปกันตลอด ปรึกษาไรก็ปรึกษาได้หมด แล้วด้วยความที่เราเป็นคนขี้เล่น ขี้แกล้ง เราเลยหยอกๆว่าเราชอบมัน ก็ทำเป็นแฟนบ้างไรบ้าง ตั้งสีแชทเป็นสีชมพูเปลี่ยนอิโมจิเป็นหัวใจบลาๆๆ เเละมันก็ไม่ได้ว่าไรเพราะมันรู้ว่าเราแค่เล่นๆ และเราก็ไม่ได้ชอบผญ. แต่ผ่านไปนานๆ เราเริ่มรู้สึกว่านี่ไม่ใช่แกล้งเล่นกันแล้ว ทุกครั้งที่มันไปเล่นกับใครเราจะหึง อันนี้ก็ไม่แปลกนะที่เพื่อนสนิทจะหึงกัน แต่อันนี้จะหึงแบบ..มากกว่าเพื่อนแล้วอะ รู้สึกได้เลย แต่เราก็ไม่ได้คิดไรมาก เพราะไม่ค่อยแคร์อะไรอยู่แล้ว จนพอปิดเทอมก็คือคิดถึงมันทุกวัน แบบมากกว่าเพื่อนสนิทอะ จนเรารู้ตัวแล้วว่าเราชอบมัน แต่ในใจเราก็ไม่อยากคบผญ.อยู่ดี ก็เลยไม่ได้บอกมันไป เพราะกลัวจะเสียเพื่อน(ถ้านางไม่รับรัก) แล้วก็ไม่ได้อยากคบผญ.ด้วย แต่ตอนนี้สับสนกับความคิดตัวเองมาก ว่าจริงๆแล้วเราอยากคบกับผญ.รึเปล่า เพราะมันก็ผ่านมาเดือนกว่าๆแล้วที่เราชอบมัน เราแค่หวั่นไหวรึเปล่า หรือเราจะชอบผญ.จริงๆวะ