เมื่อชีวิตคนเดินทางออกนอกบ้านไปนั่น โน้น นี่ เกือบจะทุกวันต้องหยุดชะงักลง คิด คิด และคิดทำอย่างไงไม่ให้ชีวิตเฉาในแต่ละวัน แรกๆนี่บอกเลยทำตัวไม่ถูก ได้แต่เช็คเรื่องตั๋ว เรื่องที่พักต่างๆกะแพลนทริปต่างๆที่จะมีเข้ามาตั้งหลายทริป จะได้ไปอีกหรือไม่ ..
ไปช่วยเค้าเย็บหน้ากากแจก โดยการไปเรียนรู้การเย็บโดยใช้จักรอุตสาหกรรมที่ศูนย์พัฒนาฝืมือแรงงานอ่างทอง
ทำความสะอาดบ้านสิค่ะท่านว่างจัดซะขนาดนี้ ถือโอกาสทิ้งของที่ไม่ได้ใช้มาหลายปี
สังเกตเห็นสิ่งรอบตัวที่เมื่อก่อนมักใช้ข้ออ้างว่า ไม่มีเวลามานั่งว่างๆแบบนี้
คว้าจักรยานเก่าๆที่มันคงรอให้คนมาถีบมันออกไปใช้งานซักที ออกไปสูดอากาศดีๆบ้างที่กลางทุ่งนาในยามเย็น โอกาสแบบนี้ไม่มีเข้ามาง่ายๆเพราะชีวิตการเดินทาง ไม่เคยเห็นพระอาทิตย์ตกสวยๆที่บ้านของตัวเองเลย
แม่ผีเรือนเข้าสิงวันละ 3 เวลาเลย วันๆนั่งคิดแต่ว่าวันนี้จะทำอะไรกินดีที่ประหยัด ไม่ยุ่งยาก ในวันที่ไม่มีงานทำ ไม่มีรายได้เข้ามา จะได้มีชีวิตสู้เพื่อวันพรุ่งนี้กันต่อไป
เบื่อจัดปลัดบอก ก็โน้นเลยขับรถใส่แมสออกไปให้ไกลบ้านอีกนิดเดินเก็บรูป ดอกราชพฤกษ์เหลืองสวยข้างทาง สวนดอกดาวเรือง ที่ปีนี้ไม่มีใครมีอารมณ์มาชื่นชมความงาม
ในฐานะอาวุโสที่ยังโอเค อดไม่ได้ที่อยากจะแนะนำให้หาอะไรทำบ้าง มันก็สนุกๆ ได้ยิ้ม ได้ลืมทุกข์ในใจที่มีลงได้บ้าง .. อย่าไปคิดเยอะเพราะ เหตุที่เกิดมันก็ไม่เกิดขึ้นตัวเราเพียงผู้เดียวหรอก หลายคนได้ผลกระทบที่อาจยากลำบากมากกว่าเราก็เป็นได้ ขอเพียงเราอดทน ร่วมมือ ทุกอย่างต้องกลับคืนมาในเร็ววันแน่นอนค่ะ
[CR] บันทึกของคนเดินทางสูงวัยยามเมื่อต้องอยู่ติดบ้านเพื่อหยุดการแพร่เชื้อโควิค by ป้าเกษ สูงวัยลุยไปทั่ว
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้