คนที่เราชอบที่ไม่เคยคิดว่าจะมาชอบเราเลยอยู่ดีๆก็มาชอบเราตอนที่เรามีคนของตัวเองอยู่แล้ว

ตามหัวข้อเลยนะคะ ไม่รู้จะเริ่มยังไงคือเราเรียนอยู่ปี 1  พึ่งเข้ามาเรียนแล้วเข้ารวมห้องวันแรก เราไปสะดุดตาที่คนคนหนึ่งเรามั่นใจเลยว่าแบบตรงตามแบบผู้ชายที่เราชอบมากๆ  เราชอบเค้ามาตลอดเลยค่ะแต่เราไม่เคยบอกเค้า ไม่เคยคุยกับเค้าคนเดียวในห้อง(แอบน่าสงสัยป่ะ555) แต่หลังๆเราเริ่มสังเกตุว่าเวลาที่เรามองไปทางเค้า เค้าจะมองเราอยู่ตลอดเลยเเบบเริ่มมีความรู้สึกว่ามันแปลกๆแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากอ่ะนะคะ เพราะเเค่คิดว่าเราชอบเค้าไม่ได้ชอบแบบอยากได้เป็นแฟนนะ ชอบแบบชอบเฉยๆ ชอบมองชอบความที่เราแอบมองเค้าเวลาไปเรียนอะไรแบบนี้ เป็นแบบนี้ตั้งเเต่วันแรกที่เข้าเรียนเลยค่ะ จนปิดเทอม ตัดภาพมาที่ชีวิตนอกมหาลัยเรา เราเป็นคนที่ตัวเล็กผิวสองสีค่อนข้างจะขาวๆ ดั้งไม่ค่อยมี แต่มีคิ้วตาคม555 บอกทำไมไม่รู้ ให้เพื่อนๆนึกตาม เราเป็นคนชื่อชอบเที่ยว ตามเพื่อน ดื่มแทบทุกวันๆ มีคนคุยบ้างแต่ส่วนมากจะผิดหวัง ก็เลยไม่ค่อยซีกับความรักเท่าไหร่ จนมาเจอเพื่อนของเพื่อนเรา ซึ่งทีแรกเราก็เต๊าะตอนเมาเล่นๆขำๆ เพราะเพื่อนชงมานะคะ555 (แบบเพื่อนโทรไปหาคนนี้แล้งวีดีโอคอลคุยกัน) ไปๆมาๆ เค้าเริ่มทักมาเต๊าะเราในเฟส จนเราได้คุยได้ไปไหนมาไหน จากที่เฉยๆ กลายเป็นเราเริ่มรู้สึก ต้องบอกก่อนว่าเค้าดีมากแบบดีมากๆ ยอมเราทุกอย่างคุยมาหลายเดือนไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงไม่เคยมีเรื่องทะเลาะเลยงงมากเค้าอยากคบกับเรามาสักพักแล้ว แต่ว่าเราเคยเจอบ่อยค่ะ ที่แรกๆดีแล้วหลังๆกลายเป็นคนละคนเลย เราเลยกลัวยังไม่กล้าคบเลยดูๆไปก่อน เเต่เราก็ไม่ได้คุยกับใครนะ เค้าก็ไม่ได้คุยกับใคร แต่ตอนนี้เราพอใจกับสถานะนี้เราไม่อยากให้อะไรมันไวเกินไป จนปิดเทอมเราอยู่คนละอำเภอ ต้องแยกย้ายกันกลับบ้าน ด้วยสถานการณ์โควิด19 ทำให้เราไปหากันไม่ได้ ได้แต่คุยทรศ.กันอย่างเดียวแต่ก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไร จนกระทั่ง.......................
จำคนที่เราเคยชอบที่มอได้มั้ยค่ะที่เราบอกเราชอบเฉยๆ เค้าทักเรามาเเรกๆก็ชวนเล่นเกม หลังๆชวนคุยเราเขิลมากนะช่วงแรกๆ หลังๆเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ จนไปๆมาๆ เค้ามาสารภาพกับเราว่าชอบเรามาตั้งนานแล้วเค้าบอกว่าเวลาเค้ามองมาทางเราเค้าจะเห็นเรามองไปตลอดเลย 55555จนเค้ามองๆจนชอบเรา เราก็แบบ เอ้า!มาบอกอะไรตอนนี้วะตอนที่เราเริ่มมั่นใจกับอีกคนว่าเค้าดีแล้วใกล้จะพร้อมที่จะเป็นแฟนเราแล้ว แต่ก็นะเลยตามเลยคุยไปเล่นๆเรื่อยๆมีความสุขดี ก็คนที่เราชอบอ่ะเนาะ มาคุยเราก็คุยแต่เค้าจะถามแบบเราชอบใครอยู่ตอนนี้ พอเราเริ่มบอกชอบกันและกันเเบบอารมณ์คือสารภาพรักอ่ะว่าชอบตอนไหนอะไรยังไงชอบได้ไง ใครชอบก่อนอะไรอย่างงี้ แรกๆมี่ความสุขคุยแบบโล่งแบบ เห้อออ ในที่สุดก็ได้บอกสักที แต่อีกใจก็ยังชอบอารมณ์แบบแอบชอบอยู่นะอารมณ์แบบเขิลๆ หลังๆเค้าเริ่มบอกคิดถึงบอกรัก เริ่มบอกเปิดเทอมมาห้ามนั่นนี่เเบบเยอะไปหมดเรางงมากว่าเป็นแบบนี้ได้ไง ทั้งๆที่เราไม่ได้อะไรขนาดนั้นคุยกันแค่ตอนเล่นเกมก่อนนอนสองสามประโยค เราเริ่มรู้สึกอึดอัดแบบเยอะไปอ่ะ กับอีกคนคุยมาตั้งนานไม่เคยรู้สึกอึดอัดเลย บอกก่อนนะคะว่าทั้งสองคือเด็กเรียนทั้งคู่ ไม่กินเหล้าไม่ดูดบุหรี่ คือดีหมดต่างกันแค่นิสัย เราไม่รู้ว่าจะต้องเลือกทางเดินไหนคืออีกคนเราชอบมานานมากชอบแบบชอบแต่ก็อย่างที่บอกไม่ได้อะไรขนาดนั้นพอได้คุยก็รู้สึกไม่ค่อยชอบเท่าตอนที่ไม่ได้คุย แต่อีกคนจากที่ไม่ได้ชอบแต่เริ่มมารู้สึกเพราะความดีเค้าหรือเพราะเราคุยกันได้โอเคเข้ากันดีก็ไม่รู้ คือไม่ได้จะอวดหรืออะไรนะคะว่ามีผู้ชายมาชอบอะไรแบบนี้ อันที่จริงคือนานๆโผล่มาทีค่ะ5555555 ขอความเห็นหน่อยนะคะ