สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ
เจ้าของกระทู้เป็นคนคิดมากค่ะ คิดเยอะ วิตกกังวล ค่อนข้างมากจนรู้สึกไม่ไหวกับตัวเองแล้ว
เรื่องคือ ตอนนี้หมาของเจ้าของกระทู้เริ่มแสดงอาการป่วยพร้อมกันทั้ง 2 ตัวค่ะ โดยทั้งสองอายุมากแล้ว 13-15 ปี ก่อนหน้านี้เจ้าของกระทู้เคยเสียหมาไปแล้ว 1 ตัว จึงคิดว่าถ้าเกิดขึ้นอีกน่าจะรับมือได้ แต่พอเข้าจริงๆแล้ว รู้สึกเป็นหนักกว่าเดิมอีกค่ะ ตอนนี้เจ้าของกระทู้ทำงานที่บ้าน จึงได้ดูแลหมาท้ง 2 ตัวได้ตลอดเวลา แต่อยู่ดีๆ หมาตัวที่ 1 เกิดอาการชักเกร็ง และเริ่มฉี่ราด ส่วนอีกตัว เริ่มมีอาการเดินไปเดินมา ไม่ยอมนอนตอนกลางคืน ซึ่งตัวนี้นอนกับเจ้าของกระทู้ค่ะ ทำให้ไม่ค่อยได้นอนเลย ต้องคอยเรียกเค้าให้รู้ตัว
ทีนี้ภาพความทรงจำเก่าที่หมาตายไปมันกลับมาค่ะ มันติดอยู่ในหัวตลอดเวลา ทำให้ไม่มีสมาธิในการทำงาน รู้สึกลอยๆ เพราะในหัวคิดแต่เรื่องว่าหมาจะตาย เห็นเค้ากินข้าวน้อยลงก็วิตกและ ทั้งๆที่เรื่องมันยังไม่เกิด แต่เจ้าของกระทู้ก็คิดว่าเค้ากำลังจะตายค่ะ ตอนนี้รู้ตัวเองค่ะว่ากำลังเครียด และพยายามที่จะอดทนและเข้มแข็ง ไม่เล่าให้ใครฟัง (เจ้าของกระทู้ทำงานที่บ้านกับแม่ค่ะ เพื่อนๆแต่งงานหมดแล้วทำให้ห่างๆจนไม่กล้าจะไปเล่าหรือระบายอะไรเพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ ส่วนกับแม่ ไม่อยากให้เค้าคิดมากค่ะ แม่เจ้าของกระทู้เป็นโรคนอนไม่หลับ จึงไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจจนส่งผลต่อการนอน เจ้าของกระทู้จึงพยายามเข้มแข็ง และเจ้าของกระทู้โสดค่ะ ไม่มีแฟน ไม่มีคนคุย คนเดียวเพียวๆจริงๆ)
เจ้าของกระทู้เข้าใจถึงหลักเกิดแก่เจ็บตาย พยายามบอกตัวเอง..แต่อีกแป๊บนึงก็กลับมาวิตกเหมือนเดิม
ตอนนี้เจ้าของกระทู้รู้สึกแย่ หัวตื้อ หายใจไม่อิ่ม มึนๆ เหม่อๆ คิดแต่เรื่องหมาจะตาย และนอนไม่หลับ เพราะหมาที่นอนด้วยเค้าเดินไปเดินมาตลอด เลยนอนไม่หลับค่ะ ไม่กล้าบอกแม่ ไม่กล้าบอกใคร หมาเรา เราต้องดูแลเอง
ปัญหามันอาจจะเล็กๆ เมื่อเปรียบเทียบกับท่านอื่นๆ แต่..ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ ..ถ้าอาการยังมึนๆและเครียดๆแบบนี้ คงต้องไปหาคุณหมอ แต่ตอนนี้จะพยายามผ่านไปให้ได้ก่อนค่ะ
มีวิธีทำให้เจ้าของกระทู้เข้มแข็งกว่านี้ไหมคะ หรือเลิกคิดมาก ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ แต่ไม่รู้จะหันไปหาใครแล้วจริงๆค่ะ
ถ้าแทกเข้าห้องผิด ต้องขออภัยด้วยนะคะ
ขอวิธีหลุดจากความคิดมากและความเครียดหน่อยค่ะ
เจ้าของกระทู้เป็นคนคิดมากค่ะ คิดเยอะ วิตกกังวล ค่อนข้างมากจนรู้สึกไม่ไหวกับตัวเองแล้ว
เรื่องคือ ตอนนี้หมาของเจ้าของกระทู้เริ่มแสดงอาการป่วยพร้อมกันทั้ง 2 ตัวค่ะ โดยทั้งสองอายุมากแล้ว 13-15 ปี ก่อนหน้านี้เจ้าของกระทู้เคยเสียหมาไปแล้ว 1 ตัว จึงคิดว่าถ้าเกิดขึ้นอีกน่าจะรับมือได้ แต่พอเข้าจริงๆแล้ว รู้สึกเป็นหนักกว่าเดิมอีกค่ะ ตอนนี้เจ้าของกระทู้ทำงานที่บ้าน จึงได้ดูแลหมาท้ง 2 ตัวได้ตลอดเวลา แต่อยู่ดีๆ หมาตัวที่ 1 เกิดอาการชักเกร็ง และเริ่มฉี่ราด ส่วนอีกตัว เริ่มมีอาการเดินไปเดินมา ไม่ยอมนอนตอนกลางคืน ซึ่งตัวนี้นอนกับเจ้าของกระทู้ค่ะ ทำให้ไม่ค่อยได้นอนเลย ต้องคอยเรียกเค้าให้รู้ตัว
ทีนี้ภาพความทรงจำเก่าที่หมาตายไปมันกลับมาค่ะ มันติดอยู่ในหัวตลอดเวลา ทำให้ไม่มีสมาธิในการทำงาน รู้สึกลอยๆ เพราะในหัวคิดแต่เรื่องว่าหมาจะตาย เห็นเค้ากินข้าวน้อยลงก็วิตกและ ทั้งๆที่เรื่องมันยังไม่เกิด แต่เจ้าของกระทู้ก็คิดว่าเค้ากำลังจะตายค่ะ ตอนนี้รู้ตัวเองค่ะว่ากำลังเครียด และพยายามที่จะอดทนและเข้มแข็ง ไม่เล่าให้ใครฟัง (เจ้าของกระทู้ทำงานที่บ้านกับแม่ค่ะ เพื่อนๆแต่งงานหมดแล้วทำให้ห่างๆจนไม่กล้าจะไปเล่าหรือระบายอะไรเพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ ส่วนกับแม่ ไม่อยากให้เค้าคิดมากค่ะ แม่เจ้าของกระทู้เป็นโรคนอนไม่หลับ จึงไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจจนส่งผลต่อการนอน เจ้าของกระทู้จึงพยายามเข้มแข็ง และเจ้าของกระทู้โสดค่ะ ไม่มีแฟน ไม่มีคนคุย คนเดียวเพียวๆจริงๆ)
เจ้าของกระทู้เข้าใจถึงหลักเกิดแก่เจ็บตาย พยายามบอกตัวเอง..แต่อีกแป๊บนึงก็กลับมาวิตกเหมือนเดิม
ตอนนี้เจ้าของกระทู้รู้สึกแย่ หัวตื้อ หายใจไม่อิ่ม มึนๆ เหม่อๆ คิดแต่เรื่องหมาจะตาย และนอนไม่หลับ เพราะหมาที่นอนด้วยเค้าเดินไปเดินมาตลอด เลยนอนไม่หลับค่ะ ไม่กล้าบอกแม่ ไม่กล้าบอกใคร หมาเรา เราต้องดูแลเอง
ปัญหามันอาจจะเล็กๆ เมื่อเปรียบเทียบกับท่านอื่นๆ แต่..ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ ..ถ้าอาการยังมึนๆและเครียดๆแบบนี้ คงต้องไปหาคุณหมอ แต่ตอนนี้จะพยายามผ่านไปให้ได้ก่อนค่ะ
มีวิธีทำให้เจ้าของกระทู้เข้มแข็งกว่านี้ไหมคะ หรือเลิกคิดมาก ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ แต่ไม่รู้จะหันไปหาใครแล้วจริงๆค่ะ
ถ้าแทกเข้าห้องผิด ต้องขออภัยด้วยนะคะ