อรรถประโยชน์

ในช่วงนี้เพื่อนๆพี่ๆหลายคนคงwork from home หรือonline learning กันอยู่ที่บ้านเพราะเนื้องด้วยสถานะการณ์ COVID-19 ที่กำลังระบาดในขณะนี้ กระทู้นี้ก็อยากจะมาพูดถึงช่วงนี้ที่ผมได้เห็นแล้วสถานการณ์ช่วงนี้มันสะท้อนอะไรให้เห็นออกมา เมื่อไม่กี่ชม.ก่อนที่ผมจะมาตั้งกระทู้ผมได้เห็นการแชร์ในสื่อสังคมออนไลน์เรื่องชายแก่ที่ไม่มีที่ไปและตกงานนอนอยู่ริมถนนแล้วท่างตร.ได้สอบถามแล้วมีพลเมืองท่านหนึ่งได้เห็นเหตุการณ์แล้วนำมาแชร์ ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมอ่านแล้วรู้สึกหนหู่ใจมาก สถานการณ์ในปท.เรานั้นยังคงไมรุนแรงมากขนาดเท่ายุโรปหรือที่อเมริกาและอิหร่าน อาจเนื่องมาด้วยจากนโยบายของภาครัฐและการปรับตัวของทางฝั่งประชาชนรวมถึงปัจจัยหลายๆอย่างเองอาจมีส่วนช่วย แต่นโยบายของรัฐนั้นช่วยปชช.ได้จริงๆหรือ ในทุกๆวันทุกคนอาจมองว่าการทำให้คนส่วนใหญ่มีความสุขตามแนวคิดของเบนมัธ(ปรัชญาลัทธิออรถประโยชน์) นั้นคือการ+-*/ค่าความสุขออกมาเป็นตัวเลขหรือขึ้อยู่กับจำนวนผู้ที่ได้รับผลนั้นคือความสุขที่ทั้งองค์กรและรัฐควรพึงมีนั้นคือความสุขแล้วจริงหรอ ดั่งพ.ร.ก.ที่ออกมาล่าสุดเองหรือนโยบายlockdownที่ออกมาโดยเพื่อให้คนส่วนใหญ่รอดแต่ละเลยเพื่อนมนุษย์บางส่วนไว้ข้างหลัง? โดยไม่มีแนวทางหรือมาตรการมารองรับหรือดูแลนั้นทำให้มีประชาชนมากมายได้รับผลกระทบหนักกว่าก่อนที่ไวรัสละบาด แล้วอย่างงี้เรายังจะบอกได้อีกหรือไม่ว่าสิ่งที่รัฐกำลังทำนั้นถูกทางอาจมีบางท่านบอกผมว่าก็ถูกแล้วนิคนส่วนใหญ่ก็รอด แล้วเราจะทิ้งบุคคลเหล่านั้นโดยไม่เหลียวแลกันจริงๆนะหรือแม้นในยามปกติบุคคลเหล่านั้นยังถูกเมินเลยแล้วมาขณะนี้ทั้งแรงงานต่างถิ่น บุคคลไร้บ้าน หรืออื่นๆต้องมาอยู่ในสภาพเช่นนี้แล้วทางรัฐเองจะไม่เหลียวแลจริงๆหรือ หลายคนสงสัยว่าแล้วปรัชญาสายนี้คืออะไรปรัชญาสายนี้คือปรัชญาที่ว่าด้วยความสุขที่วัดจากปริมาณเป็นหลักซึ่งถือเป็นปรัชญาที่มีอิถิพลสูงมากในปัจจุบัน แล้วผลกระทบหลังจากนี้ยังเป็นไงไม่มีใครทราบแต่ทางรัฐเองช่วยอะไรได้บ้างยังทั้งงบกลางงบกระลาโหมและอื่นๆที่ควรลดกลับไม่ลดเพื่อมาช่วยอีกทั้งยังซ้ำเติมด้วยการบริหารที่ผิดพลาดและการล่าช้ำและเพิกเฉยต่อปัญหาต่างๆ ซึ่ง ณ ขณะนี้ผมก็ไม่รู้จริงๆว่าจะหวังพึ่งอะไรได้จากการบริหารที่เหลวแหลกขนาดนี้ได้อีกแล้วการจัดการที่ไม่ได้คิดถึงบุคคลที่จะได้รับผลกระทบการบริหารงบที่เอื้อประโยชน์ให้พวกพ้อง การบริหารที่ยึดเอาศักศรีอันหน้าขยะแขย่งมาเป็นหลัก การละเลยปัญหาต่างๆ การเพิกเฉยและการแก้ปัญหาโดยใช้สมองเปลียบได้กับการนำยามาทาภายนอกเพื่อรักษาอาการมะเร็งภายในเท่านั้น ทั้งนั้นแล้วสิ่งที่รัฐทำอยู่ถูกต้องแล้วหรอมาถูกถางจริงหรอแก้ไขได้ถูกทางจริงหรอ 
ยังไงก็ช่วงนี้ผมอยากให้เพื่อนๆทุกคนที่ยังพอมีกำลังช่วยกันช่วยเหลือเพื่อนๆมนุษย์ที่ตกทุกได้ยากหน่อยนะครับ แม้นมันอาจจะเล็กๆแต่อย่างน้อยการที่ยังมองเห็นศักดิ์สรีในความเป็นเพื่อนมนุษย์มันก็ยังเป็นแสงไฟแห่งกำลังใจให้ทั้งเขาและเราได้ต่อสู้ต่อไป ขอให้ทุกคนสู้ๆนะครับ
เข้ามาพูดคุยกันได้เลยนะครับ