พอแล้วค่ะยอมใจแล้ว ต่อจากเรื่อง พ่อผัวและผัว+เรา

ทุกคนคะขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ จากกระทู้ที่แล้วที่มาเป็นกำลังใจและคำแน่ะนำมากมาย เราแพ้แล้วค่ะ ตอนนี้เรานั่งร้องไห้คนเดียว เราคุยกับแฟนเราแล้วเรื่องพ่อของเค้า เค้าดูเฉยๆมากแล้วพูดว่าแล้วพ่อจไปอยู่ไหน เราไม่ได้มีเจตนา​ที่จะให้เค้าไล่พ่อของเค้าออกไปหรอก แต่เราจะไปเอง เราคิดดีแล้วและทบทวนดูแล้ว เราจะเดินทางชีวิตเส้นทางใหม่ แต่เรากลัวไปหมด กลัวทำใจไม่ได้จากแฟนเลยค่ะถ้าเราไป มันทรมาณนะเราเคยหนีกับบ้านแล้ว เราอดทนไม่ได้ เราก็กับไปอีกแล้วเราก็ต้องมาเจออะไรเดิมๆวังวนเดิมๆที่เราไม่อยากเจอ เราอึดอัดมากค่ะ แต่เราจะทำยังไงดีทุกคน เงินก็ไม่มีพ่อผัวก็ตกงาน แฟนก็รับจ้าง ตามบ้านอยู่ ถ้าเราหนีไปเรากับบ้านไม่มีตังไปแม่เราก็ต้องด่าอีกแม่เคยบอกว่าอยู่ไม่ได้ก็กับมา มาอยู่กับแม่ คือเราอยากไปมากแต่ติดที่เราไม่มีเงินเลยแม้แต่บาทเดียว เพราะครั้งที่แล้วที่เราทะเลาะกับแฟนเรา เรากไม่เคยเอาตังที่เค้าหามาได้เลยสักบาท เพราะมันมีไม่มากมีแค่ ร้อยสองร้อย ช่วงนี้โควิดถ้าเราไป เราก็อยากมีเงินไปจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนแม่ เพราะแม่เราก็เป็นหลายโรคประจำตัว แฟนใหม่แม่ก็หาเลี้ยงแม่อยู่ เรากลัวไปหมดเลย กลัวไม่มีงานทำำ กลัวทำใจไม่ได้กลัวคิดถึงเขา เราไม่เคยมีแฟนและรักเขามาก ทุกคนเชื่อไหมชีวิตเราไม่เคยเจอเรื่องดีๆเลยตั้งแต่โตมา
แต่มันอึดอัดใจจริงๆ พ่อผัวกับเราไม่เคยคุยกันเลยเพราะพ่อผัวเคยทำหายพันนึง แล้วโทษเรา แต่เราไม่ได้เอาไป มีเรื่องอีกมากมาย ที่เราเจอมา แต่เราตัดสินใจแล้วค่ะ ว่าเราจะไปเองให้เขาอยู่กัน2คนพ่อลูกไป เพราะเหมือนเราเป็นส่วนเกินไปแล้ว ทรมาณจังเลยค่ะ อยากกับบ้านนะ แต่อยากมีตังก่อนสักพันก็ยังดีทางบ้านจะได้ไม่ว่า มาทีไรไม่เคยมีอะไรติดตัวมา แล้วครั้งนี้ไปไม่มีตังแย่แน่จะหาตังที่ไหนใช้ ขอใครไม่ได้ด้วยแค่นี้พ่อกับแม่เราก็ลำบากมากพอแล้ว เศร้าจัง ในหัวที่คิดอยู่ตอนนี้คือ มีตังสักพันแล้วไปเลย ไปตายเอาดาบหน้า เริ่มต้นชีวิตใหม่ กับ รอโควิดหาย แล้วไปสมัครงาน แล้วก็ถอยห่างกับบ้าน จะได้ไท่เดือดร้อน​พ่อกับแม่ ทุกคนคิดว่าเราเลือกทางไหนดีแต่ใจเราคือไม่อยากอยู่แล้ว ส่วนแฟนเราไม่รู้ว่าเค้าจะเสียใจไหม ที่เราไปแล้ว หรือเขาจะหาใหม่ เพราะเขาก็ไม่ได้ขี้เหล่ แต่เราคงทรมาณมากแน่ๆ เราไม่เคยรักใครเท่านี้เลย แต่ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ที่ทำให้เราไม่อยากอยู่กับเขาแล้ว เขารักพ่อเขามากเกินไปและไม่เคยรับฟังอะไรเราเลยสักเรื่อง หรือบางทีฟังก็ไม่เห็นเขาจะทำอะไร นอกจากการเฉยๆ ของเขา แค่คิดก็ทรมาณ แต่แล้ว แต่เราขอเลือกตัวเองบ้าง พ่อผัวก็ไม่ท่าทีว่าจะไปไหน ผัวก็ไม่คิดที่จะทำไรเลย เขาดูเฉยๆ คุฯเชื่อไหม ทุกวันนี้แฟนเราเข้าห้องน้ำนาน เอาโทรศัพท์​ไปด้วย เขาไปช่วยตัวเองอยู่ในนั้น เราสงสัยเลยแอบดู เราช็อกค่ะทุกคน ความสุขมันไม่มีอีกแล้ว แฟนเราก็ไม่ยอมไปไหนชวนไปทำโรงงานก็ไม่ไปบอกว่ายังไม่มีทุนไปกิน พ่อก็ไม่ยอมให้ลูกชายไปไหน แล้วอนาคต​เราละ เราอยู่เพื่ออะไร รอค่ะจะแอบเก็บตัง มันจะมีให่แอบมั้ย แฟนทำงานได้เงินมาก็ต้องส่งรถ ค่าน้ำค่าไฟ ค่ากิน กลุ้มใจจังเลยทุกคน ใครพอชี้ทางออกให้เราบ้างมีมั้ยเพื่อเราคิดอะไรออก ขอกำลังใจให้ผู้หญิงตัวคนเดียวคนนร้หน่อยนะคะ ขอบคุณ​ค่ะ (เราแค่อยากระบายเพระเราไม่มีใครให้ปึกษาและรับฟังเรามันเต็มอกจนจะล้นออกมา ระบายเป็นตัวหนังสือก็ดีเหมือนกัน)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่