สวัสดีค่ะเราเคนตั้งกระทู้ไปแล้วรอบนึง ครั้งนี้เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ เรารู้สึกอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ ที่บ้านไม่แคร์ความรู้สึกเราเลยค่ะ
เราโคตรเหนื่อย เราบ่นว่าอยากตาย แต่เขาก็ยังด่าเราว่าเราติดได้แค่นี้หรอ เขาเคยไล่ให้เราไปตาย เราแบบเฟลเราท้อเราจะขึ้นม.6เราสั่ง
หนังสือแกทมาเราจะมาอ่านเขาด่าเราว่าเราไม่อยากเรียนทั้งที่เราก็อ่านเราเบื่อมากๆเราเคยคิดว่าเขาจะเข้าใจแบบสักคนในบ้านจะเข้าใจเราสักคน
แต่ตอนนี้เรารู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ เราหมดไฟเราท้อ เราเคยคิดวิธีตายหลายๆแบบ แต่เราอยู่เพราะเราชอบเกาหลีคนอาจจะมองว่าไร้สาระแต่เขาค่อ
ความสุขเดียวของเราตอนนี้จริงๆเลยค่ะเราเคยอยากพูดกับคนในบ้านว่าให้ฟังเราบ้างเราอยากพฟุด เราเยากออกเสียงอยากให้ทุกคนเข้าใจเราแต่เหมือน
จะไม่มีใครเข้าใจเราเลยค่ะ เราเหมือนส่วนเกินในบ้าน เราเคยอยากไปหาหมอแต่เราคิดว่าคนที่บ้านคิดว่าเราบ้าแน่ๆ แค่เราพูดว่าอยากตายก็ด่าเราแรงๆทั้งนั้นเราเคยคิดว่าอยากตะโกนออกไปให้หังเราบ้าง เราพูดอะ/รไม่ได้เลยเราอธิบายไม่ได้เราต้องอยู่เฉยๆให้ฟังเขาด่าเรรอเราอยนกอธิบายแทบแย่เราเหนื่อยที่จะตัองร้องไห้แบบนี้เหนื่อยไปหมดจริงๆค่ะเราเหมือนเรามีดค่เพื่อนยิ่งปีนี้มันมีเกี่ยวกับการเลื่อนเปิดเทอมเราเครียดเป็นพิเศษ แตีเราก้ยังโดนเราไม่ทนเราไม่รู่จะทำยัง/ไงเราเหมือนสนามอารมณ์ บ้านไม่ใช่เซฟโซนเราเราแพนิคเรากลัว ไปหมด
เหนื่อยที่จะอยู่บ้าน ไม่มีความสุข
เราโคตรเหนื่อย เราบ่นว่าอยากตาย แต่เขาก็ยังด่าเราว่าเราติดได้แค่นี้หรอ เขาเคยไล่ให้เราไปตาย เราแบบเฟลเราท้อเราจะขึ้นม.6เราสั่ง
หนังสือแกทมาเราจะมาอ่านเขาด่าเราว่าเราไม่อยากเรียนทั้งที่เราก็อ่านเราเบื่อมากๆเราเคยคิดว่าเขาจะเข้าใจแบบสักคนในบ้านจะเข้าใจเราสักคน
แต่ตอนนี้เรารู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ เราหมดไฟเราท้อ เราเคยคิดวิธีตายหลายๆแบบ แต่เราอยู่เพราะเราชอบเกาหลีคนอาจจะมองว่าไร้สาระแต่เขาค่อ
ความสุขเดียวของเราตอนนี้จริงๆเลยค่ะเราเคยอยากพูดกับคนในบ้านว่าให้ฟังเราบ้างเราอยากพฟุด เราเยากออกเสียงอยากให้ทุกคนเข้าใจเราแต่เหมือน
จะไม่มีใครเข้าใจเราเลยค่ะ เราเหมือนส่วนเกินในบ้าน เราเคยอยากไปหาหมอแต่เราคิดว่าคนที่บ้านคิดว่าเราบ้าแน่ๆ แค่เราพูดว่าอยากตายก็ด่าเราแรงๆทั้งนั้นเราเคยคิดว่าอยากตะโกนออกไปให้หังเราบ้าง เราพูดอะ/รไม่ได้เลยเราอธิบายไม่ได้เราต้องอยู่เฉยๆให้ฟังเขาด่าเรรอเราอยนกอธิบายแทบแย่เราเหนื่อยที่จะตัองร้องไห้แบบนี้เหนื่อยไปหมดจริงๆค่ะเราเหมือนเรามีดค่เพื่อนยิ่งปีนี้มันมีเกี่ยวกับการเลื่อนเปิดเทอมเราเครียดเป็นพิเศษ แตีเราก้ยังโดนเราไม่ทนเราไม่รู่จะทำยัง/ไงเราเหมือนสนามอารมณ์ บ้านไม่ใช่เซฟโซนเราเราแพนิคเรากลัว ไปหมด