เมื่อบ้านไม่ใช่ที่ที่เราอยากอยู่ช่วยตอบเราทีนะคะ

สวัสดีค่ะเราอายุ22ขึ้นปีสี่เราอยู่กับครอบครัวที่เก็บเรามาเลี้ยงค่ะแต่เขาก็ดูแลเราดีเหมือนลูกคนนึงเราโตมาแบบพ่อติดเหล้าแม่เป็นคนโมโหร้ายค่ะตั้งแต่พอเสียเเม่ที่เลี้ยงเราก็กลายเป็นโรคประสาทเลยย้ายมาอยู่กับพี่สาวที่เชียงใหม่ย้ายมาได้สิบปีแล้วค่ะแม่เราเขาไม่รับรู้ว่าใครเป็นใครต้องพาไปนั่งกินข้าวอาบน้ำให้พาไปเข้าห้องน้ำค่ะพี่สาวเรารับผิดชอบค่าใช้จ่ายเรากับแม่ค่ายาแม่ตกเดือนละ3000ของเรา4000พี่เราเป็นคนอารมร้อนขี้โมโหจะโวยวายหนักมากเวลาขัดใจเขาหนูอยู่แบบนี้มาตั้งแต่เด็กจนเข้ามหาลัยเขาไม่ให้หนูไปอยู่หอแต่พอปีสองจำเป็นจริงๆที่ต้องอยู่เพราะเรียนหนักบวกกับระยะทางบ้านไปมหาลัยไกลมากพี่สาวเราไม่เห็นด้วยค่ะจะโทรมาว่าเราหงุดหงิดใส่เราตลอดว่าปล่อยให้เขารับภาระดูแลแม่คนเดียวไม่ไหวนะให้กลับมาอยู่บ้านซึ่งที่อยู่หอนี่หนูเป็นคนทำงานออกค่าหอเองไม่ได้ขอพี่สาวเลยพี่สาวหนูเขาเป็นหนี้เยอะอยู่ค่ะเขามีลูก2คนแต่หย่ากับแฟนเขาลูกแบ่งกันดูแลพี่สาวเราดูแลคนเล็กค่ะเราใช้ชีวิตกันวุ่นวายแบบนี้มาตลอดจนปิดเทอมพี่สาวให้เราออกหอมาอยู่บ้านซึ่งเราบอกว่าจะกลับมาแค่ปิดเทอมแต่พี่สาวเราไม่ให้พอกลับมาบ้านเขาก่อเหมือนเดิมค่ะโมโหโวยวายตั้งแต่เช้าหนูรู้สึกเหมือนบ้านกำลังจะลุกเป็นไฟทำให้หนูไม่อยากอยู่บ้านเเละอีกอย่างหนูจะจบแล้วพอขึ้นปีสี่เรียนก็หนักขึ้นฝึกงานอีกจะให้หนูไปกลับบ้านได้หรอคะหนูอธิบายกับเขาไปว่ามันจำเป็นจริงๆเขาก็บอกว่าหนูเนรคุณทิ้งเขาให้ดูแลแม่แค่คนเดียวทั้งที่ทุกวันศุกร์ตอนเย็นถึงวันอาทิตหนูจะกลับมาดูแลแม่ตลอดหนูเหนื่อยค่ะอึดอัดที่จะอยู่ตรงนี้แต่ไปไหนไม่ได้จะออกไปอยู่ข้างนอกก็หาว่าเนรคุณทุกคนจะหาทางออกยังไงกันคะถ้าเป็นหนู