สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะระบายให้ฟัง เราขออนุญาติแทนตัวเองว่า
แอน(นามสมมติ) ตอนนี้ก็25-26แล้ว เพิ่งคบหาดูใจกับ
บอย(นามสมมติ) ไม่ถึงเดือน บอยได้รู้จักกับแอนมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย เพราะเห็นเราสนิทกับเพื่อนในสาขาของเขา แต่แอนอยู่อีกสาขานึง ทำให้แอนเป็นที่รู้จักของบอยและเพื่อนๆในสาขาเขามากขึ้น
เราได้พบและรู้จักบอยครั้งแรก เมื่อตอนเรียนมหาลัยปี2 ที่คณะมีกิจกรรมของสาขาเขา ระหว่างรองานเปิด เราได้นั่งร่วมโต๊ะกับบอยและเพื่อนของเขา 1 คน ตอนนั้นแอนรู้จักกับเพื่อนเค้าก่อนบอยอีกและเจอกันบ่อยด้วย คุยกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งงานเปิด ทุกคนต่างแยกย้ายไปเข้าร่วมกิจกรรม แอนก็เข้าไปเล่นเกม แต่ไม่ทันเล่นจบเกม แอนก็เกิดอุบัติเหตุนิ้วมือบาดซะก่อนเลยไม่ได้อยู่ต่อจนจบงานเลย
พอขึ้นปี3 เป็นคาบเรียนวิชาพื้นฐานทั่วไป ที่เรียนรวมกับเพื่อนสาขาอื่นๆ แอนมักจะชอบนั่งแถวๆนั้น ที่มีบอยและเพื่อนๆ อยู่ด้วย พอเทอม2 ถึงมีเรียนทุกวันแต่คาบว่างเราเยอะ บางวันก็ไม่มีเรียนทั้งวัน เราก็เจอบอยและเพื่อนๆอีก จนขึ้นปี4 ช่วงนั้นเรียนหนักมากจนไม่มีเวลาเจอเพื่อนสาขาอื่นๆเลย ตอนนั้นเครียดมากและทะเลาะกับวิทยานิพนธ์จบทุกวันทุกคืนเลย บวกกับออกไปฝึกงานข้างนอก แล้วเรียนจบแล้วรับปริญญาภายใน 2 ปีถัดไป ตอนนั้นเราก็ลืมเขาไปสนิทเลยเพราะเราเคยมีคนคุยเป็นคนต่างมหาลัยตอนเราเพิ่งเรียนจบใหม่ๆซะก่อน
หลังจากจบไป 3 ปี ผ่านช่วงรับปริญญาไปนานนน และเป็นช่วงก่อนวาเลนไทน์ เราโสดแบบไม่มีใครมาจีบเลย อยู่มาวันนึงมีคนมาขอแอดเฟรนด์ในเฟซบุ๊กเรา คืองงมาก เราก็เปิดส่องเฟซเค้า เรียนมหาลัยเดียวกัน อ๋อบอยนี่เอง เราเองก็รับแอดเขาไป เขาก็โบกมือทักทายหาเรา เราก็กดตอบไม่ได้ เราเลยส่งสติ๊กเกอร์หาเขา แล้วเขาทักมาว่า "สวัสดีน้องแอน จำพี่ได้ป่าว" ตัวแอนเองก็เกือบจำบอยไม่ได้แล้วหล่ะ บอยยังรู้เลยว่าเราเคยทำงานออฟฟิศมาก่อน ส่วนใหญ่จะไม่ตรงสาย เรื่องนี้คือเกิดขึ้นในวันวาเลนไทน์พอดีเลยอ่ะ ผ่านไปไม่กี่วัน แอนได้เม้นท์รูปโพสเขาว่าโสดเหมือนเขา เขาเลยทักเฟสมาหาเรา ชอบทักว่า "ทำไร, กินข้าวยัง" และอีกหลายคำถามเชิงเป็นห่วงเรา ถามเรื่องเราด้วยจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปเลย เพราะเขาก็ต้องการคนคุยเหมือนเราแหละ ตอนแรกเขาอยากให้เราตัดใจกับเขา เพราะความคิดของเขากับเราไม่เข้ากัน แต่คุยไปคุยมาจนกระทั่งรู้สึกดีกับเขาเฉยเลย เพราะในใจเราก็บอกเขาไปแล้ว แต่เขาจะถามกลับว่า "ทำไมถึงชอบเรา" เราก็ตอบเขาว่า "ชอบเพราะเธอดูมีความจริงใจ เป็นผู้ใหญ่ คุยแล้วรู้สึกดี" เขารู้เลยว่าเราเป็นคนแรกที่รู้สึกดีกับเขาก่อน เพราะผู้หญิงก่อนหน้านั้นที่เขาไปจีบแต่ผู้หญิงหลายคนไม่ได้ชอบกลับด้วย เขาเองก็ตามหาความรักอยู่ แต่ไปๆมาๆ เขาก็ขี้เกียจวิ่งหาความรัก แล้วมารักกับคนที่รัก เขาจึงลองเปิดใจให้กับเราสักครั้งทางไลน์ แต่ไม่ทันไรเราก็ความแตกไม่น่าไปพูดให้แม่ฟัง เพราะแม่เราค่อนข้างเข้มงวดมาก โดยเฉพาะเรื่องความสนิทสนมกับเพศตรงข้าม เราเป็นผู้หญิงประเภทโลกสวย นุ่มนิ่มๆ ถ้าเราคบกับเขาแต่ไม่ต้องบอกให้แม่ฟังป่านนี้แม่คงสบายใจแล้วมั้ง สมัยนี้ต้องเนียนๆหน่อย หลังจากที่คบกันไม่ทันไร มีการวีคอลตามประสาคนจีบกัน แล้วแม่เข้ามาในห้องถามว่า "คุยกับใครอยู่" เราก็ตอบว่าคุยกับเพื่อนผู้หญิงไง พอเช้าวันต่อมาแม่ก็แอบเช็คโทรศัพท์เราว่าเมื่อคืนเราคุยกับบอย คนที่แม่ไม่ชอบเอาซะเลย แม่เองก็ประเภทใจร้อน ขี้โวยวาย เห็นเราทำอะไรแค่นี้ก็วีนแตกแล้ว เราเองเห็นเป็นคนนิ่มๆ เรียบร้อย แต่ความจริงแล้ววีนแตกเมื่อใครทำอะไรให้เราไม่พอใจซะเลย แม่ก็แอบส่องเฟสบอยแล้วเห็นภาพลักษณ์หน้าตาของบอยไปทางเด็กแว้น หน้าตาน่ากลัว จนทุกวันนี้พ่อแม่ต้องคอยตรวจโทรศัพท์เราทุกวัน นี่โตแล้วยังต้องตรวจโทรศัพท์หรอ มันเป็นเรื่องส่วนตัวห้ามยุ่ง รู้สึกเครียดมากๆๆๆ แม่อยากให้บล็อกและเลิกคุยกับเขาไปเลย เพราะเขามักจะชอบคุยในทางที่ไม่ดี เช่น 18+ เฉพาะกับคนเป็นแฟนเท่านั้น เป็นต้น เขามักจะชอบเล่นทะลึ่งๆบ้ากามกับเราแล้วมาขอโทษเราอีกด้วย จนคุยครั้งสุดท้ายก็วีคอลจนแม่จับ sense ได้ยินแล้วจับเราได้ว่าคุยกับเขา แม่ก็ดุเราจนเครียดมากๆๆ ร้องกรี๊ดเสียงดังลั่นบ้าน แล้วแม่ก็มาให้ดูโทรศัพท์เราอีก แม่เราก็พูดว่า "ระหว่างแม่กับเขาจะเลือกใคร" ถ้าเลือกเขาก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไปอยู่กับเขาเลย แต่เราไม่อยากเนรคุณกับแม่ เราต้องเลือกครอบครัวก่อน แต่ในใจอยากหนีมาก เพราะเครียดมาก แม่เลยใช้มาตรการโหดๆ ด้วยการกดโทรศัพท์หาเขาแล้วให้แม่คุยกับเขา พอเขารับสายแล้วรู้ว่าเป็นเสียงแม่เค้าตัดสายแล้วบล็อกหนีทุกช่องทางเลย ทั้งเฟส, ไลน์, ไอจี ทุกบัญชีของเรา นี่เพราะแม่แหละที่ทำให้เขาบล็อกไม่อยากคุยกับเราอีกเลย นี่มันความสุขของลูก ไม่ใช่มายุ่งเรื่องของลูก พอวันต่อมาเราลองแอดไลน์เขาทักเขาแล้วไม่ตอบกลับมาเลย หรือว่าเขาจะเลิกคุยกับเราแล้วจริงๆ แต่ใจเราอยากมีเรื่องต้องเคลียร์กับเขา แม้แต่เบอร์โทรก็ไม่มี ทุกช่องทางก็ติดต่อไม่ได้ เราอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม เราอยากคุยดีๆ กับเขาอีก พอตอนนี้ไม่ได้คุยกับเขารู้สึกเคว้งๆ วังเวงไปหมดแล้ว
แฟนบล็อกทุกช่องทางทั้งที่ยังรู้สึกดีกันอยู่ เพราะแม่เรา
เราได้พบและรู้จักบอยครั้งแรก เมื่อตอนเรียนมหาลัยปี2 ที่คณะมีกิจกรรมของสาขาเขา ระหว่างรองานเปิด เราได้นั่งร่วมโต๊ะกับบอยและเพื่อนของเขา 1 คน ตอนนั้นแอนรู้จักกับเพื่อนเค้าก่อนบอยอีกและเจอกันบ่อยด้วย คุยกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งงานเปิด ทุกคนต่างแยกย้ายไปเข้าร่วมกิจกรรม แอนก็เข้าไปเล่นเกม แต่ไม่ทันเล่นจบเกม แอนก็เกิดอุบัติเหตุนิ้วมือบาดซะก่อนเลยไม่ได้อยู่ต่อจนจบงานเลย
พอขึ้นปี3 เป็นคาบเรียนวิชาพื้นฐานทั่วไป ที่เรียนรวมกับเพื่อนสาขาอื่นๆ แอนมักจะชอบนั่งแถวๆนั้น ที่มีบอยและเพื่อนๆ อยู่ด้วย พอเทอม2 ถึงมีเรียนทุกวันแต่คาบว่างเราเยอะ บางวันก็ไม่มีเรียนทั้งวัน เราก็เจอบอยและเพื่อนๆอีก จนขึ้นปี4 ช่วงนั้นเรียนหนักมากจนไม่มีเวลาเจอเพื่อนสาขาอื่นๆเลย ตอนนั้นเครียดมากและทะเลาะกับวิทยานิพนธ์จบทุกวันทุกคืนเลย บวกกับออกไปฝึกงานข้างนอก แล้วเรียนจบแล้วรับปริญญาภายใน 2 ปีถัดไป ตอนนั้นเราก็ลืมเขาไปสนิทเลยเพราะเราเคยมีคนคุยเป็นคนต่างมหาลัยตอนเราเพิ่งเรียนจบใหม่ๆซะก่อน
หลังจากจบไป 3 ปี ผ่านช่วงรับปริญญาไปนานนน และเป็นช่วงก่อนวาเลนไทน์ เราโสดแบบไม่มีใครมาจีบเลย อยู่มาวันนึงมีคนมาขอแอดเฟรนด์ในเฟซบุ๊กเรา คืองงมาก เราก็เปิดส่องเฟซเค้า เรียนมหาลัยเดียวกัน อ๋อบอยนี่เอง เราเองก็รับแอดเขาไป เขาก็โบกมือทักทายหาเรา เราก็กดตอบไม่ได้ เราเลยส่งสติ๊กเกอร์หาเขา แล้วเขาทักมาว่า "สวัสดีน้องแอน จำพี่ได้ป่าว" ตัวแอนเองก็เกือบจำบอยไม่ได้แล้วหล่ะ บอยยังรู้เลยว่าเราเคยทำงานออฟฟิศมาก่อน ส่วนใหญ่จะไม่ตรงสาย เรื่องนี้คือเกิดขึ้นในวันวาเลนไทน์พอดีเลยอ่ะ ผ่านไปไม่กี่วัน แอนได้เม้นท์รูปโพสเขาว่าโสดเหมือนเขา เขาเลยทักเฟสมาหาเรา ชอบทักว่า "ทำไร, กินข้าวยัง" และอีกหลายคำถามเชิงเป็นห่วงเรา ถามเรื่องเราด้วยจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปเลย เพราะเขาก็ต้องการคนคุยเหมือนเราแหละ ตอนแรกเขาอยากให้เราตัดใจกับเขา เพราะความคิดของเขากับเราไม่เข้ากัน แต่คุยไปคุยมาจนกระทั่งรู้สึกดีกับเขาเฉยเลย เพราะในใจเราก็บอกเขาไปแล้ว แต่เขาจะถามกลับว่า "ทำไมถึงชอบเรา" เราก็ตอบเขาว่า "ชอบเพราะเธอดูมีความจริงใจ เป็นผู้ใหญ่ คุยแล้วรู้สึกดี" เขารู้เลยว่าเราเป็นคนแรกที่รู้สึกดีกับเขาก่อน เพราะผู้หญิงก่อนหน้านั้นที่เขาไปจีบแต่ผู้หญิงหลายคนไม่ได้ชอบกลับด้วย เขาเองก็ตามหาความรักอยู่ แต่ไปๆมาๆ เขาก็ขี้เกียจวิ่งหาความรัก แล้วมารักกับคนที่รัก เขาจึงลองเปิดใจให้กับเราสักครั้งทางไลน์ แต่ไม่ทันไรเราก็ความแตกไม่น่าไปพูดให้แม่ฟัง เพราะแม่เราค่อนข้างเข้มงวดมาก โดยเฉพาะเรื่องความสนิทสนมกับเพศตรงข้าม เราเป็นผู้หญิงประเภทโลกสวย นุ่มนิ่มๆ ถ้าเราคบกับเขาแต่ไม่ต้องบอกให้แม่ฟังป่านนี้แม่คงสบายใจแล้วมั้ง สมัยนี้ต้องเนียนๆหน่อย หลังจากที่คบกันไม่ทันไร มีการวีคอลตามประสาคนจีบกัน แล้วแม่เข้ามาในห้องถามว่า "คุยกับใครอยู่" เราก็ตอบว่าคุยกับเพื่อนผู้หญิงไง พอเช้าวันต่อมาแม่ก็แอบเช็คโทรศัพท์เราว่าเมื่อคืนเราคุยกับบอย คนที่แม่ไม่ชอบเอาซะเลย แม่เองก็ประเภทใจร้อน ขี้โวยวาย เห็นเราทำอะไรแค่นี้ก็วีนแตกแล้ว เราเองเห็นเป็นคนนิ่มๆ เรียบร้อย แต่ความจริงแล้ววีนแตกเมื่อใครทำอะไรให้เราไม่พอใจซะเลย แม่ก็แอบส่องเฟสบอยแล้วเห็นภาพลักษณ์หน้าตาของบอยไปทางเด็กแว้น หน้าตาน่ากลัว จนทุกวันนี้พ่อแม่ต้องคอยตรวจโทรศัพท์เราทุกวัน นี่โตแล้วยังต้องตรวจโทรศัพท์หรอ มันเป็นเรื่องส่วนตัวห้ามยุ่ง รู้สึกเครียดมากๆๆๆ แม่อยากให้บล็อกและเลิกคุยกับเขาไปเลย เพราะเขามักจะชอบคุยในทางที่ไม่ดี เช่น 18+ เฉพาะกับคนเป็นแฟนเท่านั้น เป็นต้น เขามักจะชอบเล่นทะลึ่งๆบ้ากามกับเราแล้วมาขอโทษเราอีกด้วย จนคุยครั้งสุดท้ายก็วีคอลจนแม่จับ sense ได้ยินแล้วจับเราได้ว่าคุยกับเขา แม่ก็ดุเราจนเครียดมากๆๆ ร้องกรี๊ดเสียงดังลั่นบ้าน แล้วแม่ก็มาให้ดูโทรศัพท์เราอีก แม่เราก็พูดว่า "ระหว่างแม่กับเขาจะเลือกใคร" ถ้าเลือกเขาก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไปอยู่กับเขาเลย แต่เราไม่อยากเนรคุณกับแม่ เราต้องเลือกครอบครัวก่อน แต่ในใจอยากหนีมาก เพราะเครียดมาก แม่เลยใช้มาตรการโหดๆ ด้วยการกดโทรศัพท์หาเขาแล้วให้แม่คุยกับเขา พอเขารับสายแล้วรู้ว่าเป็นเสียงแม่เค้าตัดสายแล้วบล็อกหนีทุกช่องทางเลย ทั้งเฟส, ไลน์, ไอจี ทุกบัญชีของเรา นี่เพราะแม่แหละที่ทำให้เขาบล็อกไม่อยากคุยกับเราอีกเลย นี่มันความสุขของลูก ไม่ใช่มายุ่งเรื่องของลูก พอวันต่อมาเราลองแอดไลน์เขาทักเขาแล้วไม่ตอบกลับมาเลย หรือว่าเขาจะเลิกคุยกับเราแล้วจริงๆ แต่ใจเราอยากมีเรื่องต้องเคลียร์กับเขา แม้แต่เบอร์โทรก็ไม่มี ทุกช่องทางก็ติดต่อไม่ได้ เราอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม เราอยากคุยดีๆ กับเขาอีก พอตอนนี้ไม่ได้คุยกับเขารู้สึกเคว้งๆ วังเวงไปหมดแล้ว