เรื่องคือ ยกตัวอย่างสั้นๆไม่กี่ข้อนะคะ.
1. อ่านหนังสือหรือดูหนังประวัติศาสตร์ การสูญเสียเมือง ร้องไห้แบบอัตโนมัติ ขนาดหนังตลกแบบตุ้ดไปสู้เพื่อชาติก็นั่งร้องไห้แบบไร้เหตุผลอะ
2. ดูอ.เรนนี่ ที่เกี่ยวกับผี พอพูดถึงคนสมัยก่อนว่าเค้าทำอะไรมาบ้าง ก็แบบไม่ต้องบิ้วเลยนะ พูดปุ้ปสะอื้นปั้ปเลย ควบคุมไม่ได้อะ ต้องฮึบละเปลี่ยนเรื่องดูเลย
3.เลื่อนเฟสบุ้คเจอข่าวสัตว์หนีไฟป่า / ไฟไหม้ป่า มีคนเสียชีวิต ก็สะอื้นขึ้นมาเลย
4.ตอนโควิดมาใหม่ๆ หมอที่จีนร้องไห้ ดูคลิปแค่สามวิ น้ำตามาจ่ะะ เป็นงง
5.เจอข่าวช้างไทยผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก น้ำตาไหลอีกกก
6.แม่เต่าขึ้นมาวางไข่บนชายฝั่งก็ร้องไห้อี้กก
7.พบฝูงพะยูนมาว่ายน้ำเล่นก็ไหลอีกจ้า
—-จะอินมากๆถ้าเกี่ยวกับเรื่องสัตว์/ธรรมชาติ/ประวัติศาสตร์ ร้องไห้ทุกเรื่องไม่เคยพลาด555555———-
——-นี่เป็นแค่เรื่องยกตัวอย่างในช่วงนี้นะคะ ช่วงอื่นก็มีเรื่องอื่นแตกต่างกันไป แต่ทุกอย่างคือเรื่องรอบตัว คือเราเป็นแบบนี้มาได้สักสามสี่ปีแล้ว ข่าวอะไรนิดหน่อย ก็มีอาการสำอึ้นร้องไห้ตลอด ทุกอย่างมาเร็วมากๆๆๆๆ ไม่ต้องมีการบิ้วเลย เลื่อนฟีดเฟสบุ้คมาเจอปุ้ปสะอื้นปั้ปจริงๆ ————
“””แต่กับตัวเองอะแบบมีคนมาว่ามาด่า ไม่เคยร้องไห้ปุ้ปปั้ปแบบนี้ก็จะมีร้องไห้บ้างตามประสาคนท้อคนเครียดเรื่องงานงี้ จะเก็บความรู้สึกได้ดีกว่าเรื่องรอบตัว “””แล้วเรื่อง “คน” 90% ก็จะไม่ร้องไห้ตามใคร เวลาเค้าทุกข์ใจมาปรึกษาอ่า เหมือนให้คำปรึกษาแต่ไม่เซนซิทีฟด้วยงี้อะ
ขอถามว่าเราผิดปกติมั้ยคะ หรือจะแก้ไขยังไงดี บางทีดูทีวีตอนพักเที่ยงที่บริษัทเจอข่าวพวกนี้ ก็สะอึ้นเหมือนเด็กขึ้นมาเลย ต้องหันไปมองอย่างอื่นแทน ทำไงดีคะ
แก้ยังไงดี อายุ24 เป็นคนร้องไห้ง่ายกับเรื่องรอบตัวเกินไปมากๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องของตัวเองไม่ค่อยร้องไห้เลย งงเด้
1. อ่านหนังสือหรือดูหนังประวัติศาสตร์ การสูญเสียเมือง ร้องไห้แบบอัตโนมัติ ขนาดหนังตลกแบบตุ้ดไปสู้เพื่อชาติก็นั่งร้องไห้แบบไร้เหตุผลอะ
2. ดูอ.เรนนี่ ที่เกี่ยวกับผี พอพูดถึงคนสมัยก่อนว่าเค้าทำอะไรมาบ้าง ก็แบบไม่ต้องบิ้วเลยนะ พูดปุ้ปสะอื้นปั้ปเลย ควบคุมไม่ได้อะ ต้องฮึบละเปลี่ยนเรื่องดูเลย
3.เลื่อนเฟสบุ้คเจอข่าวสัตว์หนีไฟป่า / ไฟไหม้ป่า มีคนเสียชีวิต ก็สะอื้นขึ้นมาเลย
4.ตอนโควิดมาใหม่ๆ หมอที่จีนร้องไห้ ดูคลิปแค่สามวิ น้ำตามาจ่ะะ เป็นงง
5.เจอข่าวช้างไทยผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก น้ำตาไหลอีกกก
6.แม่เต่าขึ้นมาวางไข่บนชายฝั่งก็ร้องไห้อี้กก
7.พบฝูงพะยูนมาว่ายน้ำเล่นก็ไหลอีกจ้า
—-จะอินมากๆถ้าเกี่ยวกับเรื่องสัตว์/ธรรมชาติ/ประวัติศาสตร์ ร้องไห้ทุกเรื่องไม่เคยพลาด555555———-
——-นี่เป็นแค่เรื่องยกตัวอย่างในช่วงนี้นะคะ ช่วงอื่นก็มีเรื่องอื่นแตกต่างกันไป แต่ทุกอย่างคือเรื่องรอบตัว คือเราเป็นแบบนี้มาได้สักสามสี่ปีแล้ว ข่าวอะไรนิดหน่อย ก็มีอาการสำอึ้นร้องไห้ตลอด ทุกอย่างมาเร็วมากๆๆๆๆ ไม่ต้องมีการบิ้วเลย เลื่อนฟีดเฟสบุ้คมาเจอปุ้ปสะอื้นปั้ปจริงๆ ————
“””แต่กับตัวเองอะแบบมีคนมาว่ามาด่า ไม่เคยร้องไห้ปุ้ปปั้ปแบบนี้ก็จะมีร้องไห้บ้างตามประสาคนท้อคนเครียดเรื่องงานงี้ จะเก็บความรู้สึกได้ดีกว่าเรื่องรอบตัว “””แล้วเรื่อง “คน” 90% ก็จะไม่ร้องไห้ตามใคร เวลาเค้าทุกข์ใจมาปรึกษาอ่า เหมือนให้คำปรึกษาแต่ไม่เซนซิทีฟด้วยงี้อะ
ขอถามว่าเราผิดปกติมั้ยคะ หรือจะแก้ไขยังไงดี บางทีดูทีวีตอนพักเที่ยงที่บริษัทเจอข่าวพวกนี้ ก็สะอึ้นเหมือนเด็กขึ้นมาเลย ต้องหันไปมองอย่างอื่นแทน ทำไงดีคะ