สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราทะเลาะกับแม่หนักมากไม่คุยกันหลายวันเลย เหตุเกิดเมื่อ2เดือนก่อนวันนึงแม่เราจะถูพื้นเลยบอกให้เรากวาดพื้น แต่ตอนนั้นเรากำลังยุ่งอยู่(ด้วยความที่เราเป็นเด็กที่เก็กแล้วก็ไม่ชอบทำงานบ้านหรือทำอะไรดีๆต่อหน้า)เราจึงบอกว่ายุ่งอยู่แล้วแม่ก็เลยปาไม้กวาดลงที่พื้นแล้วบอกว่าถ้าไม่ทำก็ไม่ต่องมาอยู่บ้านหลังนี้จะส่งไปอนู่กับย่านู่น((คุณพ่อเพิ่งเสียไป และคุณพ่อกับแม่ก็อย่ากันตั้งแต่เราเล็กๆ)) เราจึงน่อยใจมากคือคนเป็นแม่อะทำไมถึงพูดแบบนั้นแม่อาจไม่ได้คิดอะไรแต่เราเนี้ย เป็นพวกที่ว่าเก็บกดปรึกษาใครไม่ได้เวลาร้องไห้เราก็จะไปแอบร้องไห้คนเดียว มีพี่สาว1คน ค่ะ เรียนดีมาตลอดชอบเอาเราไปเปรียบกับพี่บ้างเพื่อนที่เก่งๆบ้างไอเราก็น้อยใจ
ตอนเราผลสอบตอนเปิดเทอม แม่บอกไว้ว่าจะไม่เป็นผปค.ให้ ให้พี่สาวไปแทน แล้วก็จะไม่ส่งไปรร. และก็บอกว่าต่อจากนี้ไม่ต้องกินข้าวให้เราไปหากินเอง (ที่กินได้ก็มีแค่มาม่า)หรือไม่ก็ต้องเดินไปเซเว่นเอง เราควรทำอย่างไรต่อดีคะ?
คือเราเป็นคนพูดจริงทำจริงวันนั้นแม่บอกไม่ต้องกินข้าวทั่งวันนั้นเราเลยไม่กินข้าว จนแม่ด่าแล้วก็ให้กินข้าว บอกตรงๆว่าเราปิดทองหลังพระอ่ะค่ะ
เวลาทำงานบ้านเราก็จะช่วยทำความสะอาดบ้างล้างจานบ้าง กรอกน้ำบ้าง และเราก็ตั้งใจเรียน แต่แม่ไม่เคยเห็นสักครั้ง แล้วก็ชมพี่ที่ทำดีต่อหน้าทำงานแค่ตอนทีาแม่เห็นเท่านั้นส่วนลับหลังเราทำเองตลอด บางคนอาจคิดว่าแค่เรื่องงานบ้านทำๆไปขอโทษไปเรื่องก็จบไม่ถึงกับตัดแม่ตัดลูกใช่ไหม?
แต่ฟังค่ะ เรื่องนี้มันเรื่องที่สะสมและเก็บกดมานานปกติเวลามีเรื่องทะเลาะกับแม่เราจะแชทไปปรึกษาคุณพ่อเสมอ แต่ วันนี้เขาไม่อยู่แล้วเราเป็นเด็กเก็บกดทำร้ายตัวเองด่าตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง คนเดียว... เรารู้สึกไร้ค่า เราควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ ช่วยตอบกันเถอะนะคะตอนนี้เก็บกดอดทนมานาน (เวลาแม่อารมไม่ดีก็จะลงที่เราตลอดมีตอนนึงทุ่มเราลงมาตรงพื้นเป็นแผลบ้าง)
ช่วยหน่อยคะเราเครียดจริงๆตั้งแต่วันที่ทะเราะกันอยู่บ้านเดียวกันนะคะแต่ไม่มองหน้าไม่พูดคุยกันเลยแล้งก็ชอบบ่นลอยๆเหมือนคุยกับพี่ว่า เรามันเด็กอกตัญญูบ้าง ไม่รู้จักสำนึก บอกว่าตัวเองไม่ผิด(ซึ้งเราไม่เคยพูดเลย)แล้วก็บอกกับเราว่าหนังสือก็ไม่ต้องเรียนปล่อยให้มันโง่แบบนี้แหละ
ทำไงต่อดี?😔😭😢
ตอนนี้ทะเลาะกับแม่ไม่คุยกันนานเลยควรทำอย่างไรต่อดีคะ?
ตอนเราผลสอบตอนเปิดเทอม แม่บอกไว้ว่าจะไม่เป็นผปค.ให้ ให้พี่สาวไปแทน แล้วก็จะไม่ส่งไปรร. และก็บอกว่าต่อจากนี้ไม่ต้องกินข้าวให้เราไปหากินเอง (ที่กินได้ก็มีแค่มาม่า)หรือไม่ก็ต้องเดินไปเซเว่นเอง เราควรทำอย่างไรต่อดีคะ?
คือเราเป็นคนพูดจริงทำจริงวันนั้นแม่บอกไม่ต้องกินข้าวทั่งวันนั้นเราเลยไม่กินข้าว จนแม่ด่าแล้วก็ให้กินข้าว บอกตรงๆว่าเราปิดทองหลังพระอ่ะค่ะ
เวลาทำงานบ้านเราก็จะช่วยทำความสะอาดบ้างล้างจานบ้าง กรอกน้ำบ้าง และเราก็ตั้งใจเรียน แต่แม่ไม่เคยเห็นสักครั้ง แล้วก็ชมพี่ที่ทำดีต่อหน้าทำงานแค่ตอนทีาแม่เห็นเท่านั้นส่วนลับหลังเราทำเองตลอด บางคนอาจคิดว่าแค่เรื่องงานบ้านทำๆไปขอโทษไปเรื่องก็จบไม่ถึงกับตัดแม่ตัดลูกใช่ไหม?
แต่ฟังค่ะ เรื่องนี้มันเรื่องที่สะสมและเก็บกดมานานปกติเวลามีเรื่องทะเลาะกับแม่เราจะแชทไปปรึกษาคุณพ่อเสมอ แต่ วันนี้เขาไม่อยู่แล้วเราเป็นเด็กเก็บกดทำร้ายตัวเองด่าตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง คนเดียว... เรารู้สึกไร้ค่า เราควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ ช่วยตอบกันเถอะนะคะตอนนี้เก็บกดอดทนมานาน (เวลาแม่อารมไม่ดีก็จะลงที่เราตลอดมีตอนนึงทุ่มเราลงมาตรงพื้นเป็นแผลบ้าง)
ช่วยหน่อยคะเราเครียดจริงๆตั้งแต่วันที่ทะเราะกันอยู่บ้านเดียวกันนะคะแต่ไม่มองหน้าไม่พูดคุยกันเลยแล้งก็ชอบบ่นลอยๆเหมือนคุยกับพี่ว่า เรามันเด็กอกตัญญูบ้าง ไม่รู้จักสำนึก บอกว่าตัวเองไม่ผิด(ซึ้งเราไม่เคยพูดเลย)แล้วก็บอกกับเราว่าหนังสือก็ไม่ต้องเรียนปล่อยให้มันโง่แบบนี้แหละ
ทำไงต่อดี?😔😭😢