ติดเชื้อ HIV จากคนในแอพหาคู่เกย์

เราเป็นเกย์รับที่ค่อนข้างจะออกไปทางสาวเลยล่ะเล่นแอพเกย์ตัวนึงมันชื่อว่าแอพ "Blued" คือแอพตัวนี้มันจะใช้ระบบ GPS ในการหาตำแหน่งว่าใครอยู้ตำแหน่งไหน ถ้าใครอยู่ใกล้ๆเรามันก็จะสามารถทักหาและนัดเจอกันได้ง่ายและไวมาก บางคนก็เสียตัวเพราะการนัดเจอคนในแอพนี้  ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือเรา ตอนแรกเรายังไม่รู้จักแอพตัวนี้เลย มารู้จักเพราะเห็นเพื่อนโหลดมาเล่น  ตอนที่โหลดช่วงแรกๆยังไม่ค่อยมีคนทักเข้ามาและก็ยังไม่ได้ลองทักหาใคร ส่วนใครที่ทักเรามาเราก็คุยเป็นมารยาท  แต่เราชอบเข้าไปดูไลฟ์สดในแอดมีแต่ผชหล่อๆมาโชว์ไลฟ์ตามห้อง ก็เลยนั่งดูละก็ช่วยตัวเองไปด้วย พอเวลาผ่านไปซักระยะเริ่มเสพติดแอพนี้มากขึ้นจนกลายเป็นไม่ค่อยได้ใส่ใจเรื่องเรียนเลย เข้าแอพบ่อยขึ้น ดูไลฟ์ถี่มากขึ้น บ่อยขึ้นจนติดถึงขั้นแบบขนาดตอนเรียนอยู่ต้องแอบออกมาเปิดไลฟ์ดูแล้วช่วยตัวเองจนเสร็จอ่ะ จนเพื่อนสงสัยว่าเราออกไปไหนบ่อยมากๆ ช่วงนั้นคือเสพติดการช่วยตัวเองมากๆ ต้องเอาออกทุกวันไม่งั้นเราทำอะไรไม่ได้เลย แล้วมีวันนึงมีรุ่นพี่ทักมาในแอพจะนัดเจอกับเรา แบบจะต้องเจอให้ได้ ขอให้เราไปนอนค้างห้องพี่เค้าคืนนึงเดี๋ยวเค้าให้เงินเรา 4,000 ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไร เราก็ไปหาพี่เค้าตามนัด แล้วหลังจากนั้นพอเจอพี่เค้าปุ๊บทุกอย่างก็คือเป็นเรื่องบนเตียง เรากับพี่เค้ามีอะไรกันตั้งแต่วันแรกที่นัดเจอกันเลย ตอนที่มีอะไรกันคือรู้สึกฟินมากๆ แต่พอเค้าเสร็จกิจเรารู้สึกเหมือนว่าเค้าหลั่งในใส่เรา เรารู้สึกว่ามันอุ่นๆข้างในก้น  พี่เค้าใส่ถุงยางนะ เราเป็นคนใส่ให้พี่เค้าเอง ตอนนั้นเลยไม่คิดอะไรแต่พอกลับบ้านไปตอนสายๆของอีกวันหนึ่งหนองไหลออกจากรูก้นเยอะมาก ปวดรูก้นมากๆจนอีกวันนึงต้องไปหาหมอที่คลินิกนิรนาม หมอบอกว่าเราติดเชื้อหนองในแท้  หมอก็ถามอีกว่าเราจะตรวจอะไรเพิ่มอีก เราก็เลยลองตรวจหาเชื้อ hiv ไปด้วยเลย ผลออกมาคือกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ทำอะไรไม่ถูกเลย หมอบอกว่าเราติด hiv แบบเฉียบพลัน เจอปริมาณเชื้ออยู่ที่ประมาณ 41,000 แล้วหมอบอกให้กินยาต้าน คือเครียดมากๆ ณ ตอนนั้นมันถึงจุดมันอยากฆ่าตัวตายมากๆ เรายังเรียนไม่จบด้วย ส่วนคนที่เรามีอะไรด้วยในคืนนั้นเค้าบล็อกเราทุกอย่าง (ไลน์ เบอร์ แอพ ติดต่อไม่ได้เลยสักอย่าง หลังจากคืนนั้นคือเค้าหายจากการติดต่อกับเราไปเลย) อยากจะขอเงินพ่อแม่ไปซื้อยาต้านก็ไม่กล้า ส่วนยาต้านกระปุกละเป็นพัน ตัวเราเองก็ยังหาเงินเองไม่ได้ซักบาท เราเพิ่งอายุ 17 จะไปสมัครงานที่ไหนก็คงจะลำบาก ส่วนมากคงรับแค่ part time เงินเดือน7-8พัน กลัวคนรอบข้างรู้มากๆ  ถ้าเค้ารู้คือคาดการณ์ไม่ได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราบ้าง  แต่มีเพื่อนสนิทเราที่เราไว้ใจที่สุดแค่ 2 คนที่เรายอมเล่าเรื่องนี้ฟัง  เรื่องนี้มันเป็นบทเรียนที่แรงมากๆสำหรับเรา  เราคงจำมันไปตลอดชีวิตล่ะเพราะแค่ความสุขชั่วข้ามคืนกับความเห็นแก่เงินของเราเอง  ตันไปหมดเลยตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงดี อยากฆ่าตัวตายอยู่ตลอดเวลาเลย เข้าไปที่ไหนก็กลัวคนมองไม่ดี  ไม่อยากจะทำอะไรในชีวิตเลย  กลัวคำด่ากลัวคำนินทาสารพัด  อยากย้อนเวลากลับไปได้จะไม่เจอมันตั้งแต่แรก หลังจากนั้นได้ 3 วันเราไปเจอเพื่อนคนนึงไม่ได้สนิทมาก (เพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันตอนม.ต้น) ถามว่าทำไมเราดูเปลี่ยนไปจากเดิม  ทำไมเราดูไม่ค่อยพูดเลยจากปกติดูเหมือนเป็นคนเฮฮาเฟรนลี่แต่ตอนนี้คือเราดูเหมือนกลายเป็นคนที่นิ่งเงียบไปเลย เราก็ไม่รู้จะตอบมันยังไง ก็เลยเลือกที่จะไม่ตอบดีกว่า แต่ตอนนี้มันเหมือนจะกลับไปเป็นแบบนั้นไม่ได้แล้ว  รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนเลวมากๆ ที่มีอะไรกับใครแล้วติดเชื้อตั้งแต่อายุยังน้อย  จะใช้ชีวิตต่อยังไงดี ยังไม่อยากตายตั้งแต่อายุยังน้อย บทเรียนครั้งใหญ่นี้มันสอนให้เรารู้ว่าอย่าหวังอะไรจากคนเพียงแค่ในแอพ  
*ด่าได้แต่อย่าแรงนะครับ* 
**ถ้าช่วงล่างถ้ารู้สึกเหมือนว่าเราบ่นหรือระบายเยอะเกินไปต้องขอโทษด้วยนะครับ**