ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือตอนนี้เราอายุ20ปีแล้ว แต่อยู่ๆวันนี้ก็นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา มันช่วงที่เราอยู่ประมาณ ม.ต้น เรารู้จักกับคุณครูคนนั้นเพราะเขาเป็นครูสอนวิชาคณิตเราตอนม.1 ตอนนั้นเรารู้สึกชอบเขาแต่รู้สึกแบบชื่นชมที่เขาเป็นครูนะคะ ไม่ได้ชอบในทางชู้สาว แต่เราก็เกิดความสงสัยว่า ทำไมเราถึงชอบที่จะขอเขากอด ขอเขาหอมแก้ม แล้วเขาก็ยอมให้เราทำทุกครั้งเลยค่ะ เรายอมรับว่ามันรู้สึกดี จนเรารู้สึกเขาชอบมากขึ้นเรื่อยๆ จนขนาดเขียนบันทึกถึงเขาทุกวันเลยค่ะ บางครั้งก็มีที่เราน้อยใจเขา เขาก็ทำทีว่าง้อให้เราหาย บางครั้งเขาก็งอนเราที่เราไม่ค่อยเข้าไปคุยกับเขาบ่อยๆ วันเกิดก็ซื้อเค้กมาให้เรา ซึ่งเรารู้สึกเหมือนคนพิเศษสำหรับเขาเลยค่ะ เป็นแบบนี้จนเราอยู่ม.3 จนถึงวันนึงเขาก็ย้ายไปสอนที่อื่น เรารู้สึกเสียใจมากๆ ร้องไห้ไปหลายวัน แต่พอเวลาผ่านไปเราก็รู้สึกเฉยๆ จนมาตอนนี้เรากลับมาคิดว่าตอนนั้นเราชอบเขาใช่มั้ย ทำไมต้องขออะไรแบบนั้นกับเขา แล้วมันผิดมั้ยที่เราทำแบบนั้นเพราะเขาเป็นครู อีกอย่างที่สงสัยด้วยก็คือเราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น ปล.คุณครูเขาแต่งงานแล้วนะคะ
ผิดมั้ยคะ ถ้าตอนเด็กๆ เราเคยขอคุณครูที่เป็นผญ.หอมแก้ม และเราก็เป็นผญ.เหมือนกัน