การเลือกเรียนต่อในมหาลัยที่อยากได้คำปรึกษา

คือเราอยากเรียนการโรงแรม และชอบแฟชั่น เรามีในใจคือมทร.ธัญบุรี เราจะเรียนกู้กยศ. แต่เพื่อนบอกเราว่า ทำไมไม่ไปที่ดีๆไกล เพราะบ้านเราอยู่คลองหกมหาลัยใกล้บ้านอะไรเดิมๆไม่เบื่อเหรอ เข้าใจว่าหวังดีอยากให้เราไป แต่เราโตมากับปู่ย่าเขาเสียพร้อมกัน เราเหลือพ่อคนเดียว ถ้าเราไปเรียนที่อื่นค่าใช้จ่ายมันเยอะอยากแบ่งเบาภาระเรียนใกล้บ้านเพราะญาติเราก็เรียนที่นี่หมด แต่เพื่อนพูดทำนองว่าเราติดพ่อ ไม่กล้ามีปัญญาได้แค่ราชมงคล //เพื่อนเราเป็นคนพูดแรง แต่เพื่อนเราเก่งเขาอยากต่อที่ดีๆ ให้เราไปต่อเกษตรด้วยแต่เรามองว่า เราไม่อยากตามเพื่อน ไม่อยากปิดกลั้นตัวเอง เราโตมากับความลำบาก เขาเก่งเขาพูดได้ เรามองว่าคนเราจะเรียนที่ไหนเราก็เก่งหมด เราก็นักสู้คนนึงที่พยายามถีบตัวเ องจากเราไม่กล้าทำไร เราเป็นลีด5ปีตั้งแต่ม.ต้น เราเก็บพอตกิจกรรมเราเรียนไม่เก่งเท่าเพื่อน นางเป็นคนที่แต่ก่อนไม่กล้าทำไรเลย พอเราเข้าไปม.4ใหม่ๆก็เริ่มมีแรดยั่วๆเล่นกันๆ เพื่อนกันเขาคงไม่ดูถูกฝันกันความพร้อมคนเรามันต่างกัน เราเองก็ไม่อยากเหนื่อยถึงคนจะบอกว่าเราเก่งเราเก๋ เรารู้ตัวดีว่าเราเป็นไงเราไม่ได้เก่งแต่เขาต้องพยายามมากกว่าคนอื่น เพื่อนเรามันเก่งคณิตฟิสิกเคมีชีวะเพราะเป็นสิ่งที่มันชอบ เราถูกตัดสินเป็นคนไม่มีปัญญาไปต่อที่ดีๆ เพราะเราปิดโอกาสตัวเอง เราผิดเหรอมันคือทางของเรา เราเดินทางของเรา ถึงจะไม่เลิศหรูมอดังๆแต่เราสบายใจ พ่อกะแม่เราหายห่วงเราไม่ลำบากเดินทาง เราก็สบายใจมากๆ เพราะเราคิดเสมอ "คนมันจะเป็นดาวอยู่ที่ไหนก็ปัง" ไม่อยากให้ใครเจอแบบเรา การดูถูกไม่ว่าจะสิ่งที่เราชอบ ไม่จำเป็นถ้าเราต้องพยายามทำในสิ่งที่เราไม่ชอบเลย นี่คือเราเลือกแล้ว เคยคิดเล่นๆเราอยากเข้ามศว.มากเพราะทำให้รู้ว่าเด็กกิจกรรมอย่างเราก็เข้าได้ สุดท้ายเราซัพพอตเพื่อนรักเพื่อนเราก็ไม่รู้เพื่อนรู้สึกไง แต่เราไม่เคยดูถูกฝันใคร เพื่อนในนี้ช่วยบอกมาทีเราควรทำไง