เพราะความไม่สบายใจ

ขอพื้นที่นี้ให้กับความรู้สึกที่ไม่เคยจะบอกให้ใครรู้และเห็บเงียบๆไว้คนเดียว แค่คิดว่าจะพูดกับคนของเราก็ยังคิดอีกว่าจะพูดออกไปดีมั้ย ทั้งๆที่ตัวเองรู้สึก ในอก(จะระเบิดออกมาแล้ว)ก็ตาม !!! ไม่รู้ว่าเป็นกี่ครั้งที่เรารู้สึกไม่สบายใจ เวลาที่คนรักของเราเริ่มเปลี่ยนไป (ในบางครั้งและบางเวลา)แต่ไม่อยากเอามาเปรียบกันแบบช่วงรักโปรโมชั่นแรกๆดีหมด หมดโปรสิ...เห้อ!!!! เข้าใจช่วงมีโปรแต่ก็ไม่อะไรเท่าการ กระทำบางอย่างที่เหมือนเค้ารู้ว่า เห้ย!! เราไม่ชอบนะ  เค้าอายุห่างกับเรา6ปี คบกันมาก็ไม่นานมากเท่าไหร่ ปีกว่า ตอนนี้แฟนอายุจะ40และมีเพื่อนหมู่มากมาย เราก็เข้าใจในมุมที่อายุต่างกัน ว่าจะง๊องแง๊ง!!! บ้าง แต่ก็พยายามมองข้ามไปแบบ เออ!!! ไม่ทำ เดี๋ยวเสียหน้าเพื่อนเพราะก็โตๆกันแล้ว เรื่องหนึ่งประเด็นใหญ่คือเรื่อง ผู้หญิงนี่สิ !!! ห๊าาาาาาา!!!  ทำใจร่มๆแล้วค่ะ แต่ลิมิตของคนไม่เหมือนกัน ครั้งที่ผ่านมา ช่างมัน แต่ครั้งนี้รู้สึกว่า พอได้และ เทคเเคร์หมด คุยกะทุกคน ยกเว้นเรา !!!!! แค่ถามยังหางตา คือ อะร๊ายยยย!! บอกให้ไปซื้อของให้หน่อย มีด่า!!!! พร้อมชักสีหน้า เหมือนเป็นคนไม่รู้จักกันทั้งๆที่เรานั่งอยู่ข้างกันเป็นวิญญาณ ที่นั่งสิงอยู่ข้างๆ ในใจอยากจะถามว่าเป็นอะไร กระดี้กระด๊ามากับชะนีของเพื่อน เข้าใจว่าแบบ!!!!นะ แต่ออกหน้าออกตาเกินไป ข่มใจพยายามไม่คิดแต่ก็เหมือนเสือสองตัว อยู่ถ้ำเดียวกัน !!! กระตุกใจทุกครั้งที่ เวลานางมาแล้วก็เริ่มทำตัวลึกลับเวลามากับกลุ่มเพื่อนนี้ เริ่มมาบ่อยจากแต่ก่อนไม่ค่อยมา แบบสนิทชิดแน่น โทรปุ๊บต้องรับมา พ่อง!!!! แต่ก่อนไม่เห็นจะรีบอะไรขนาดนี้ หรือตอนนี้เริ่มกลับมาสนิทกับเพื่อนมากขึ้นกว่าเดิม บอกเราไปทำงาน ทุกวันเค้าต้องมารับเราไปที่บ้านพร้อมกัน แต่หลังๆเริ่มและ [ตัวเองเค้าเลิกงานแล้วนะ ตอนนี้เค้าอยู่บ้าน......แล้วนะ  อ้าวเเล้วไม่โทรบอก ครั้งเดียวไม่ว่าหรอก นี่ไปตอนไหน บอกเราไปทำงานแต่ไปโผล่บ้านเพื่อน กับ.... เเล้วกดวางสายไป โดยไม่บอกว่าจะยังงัย มารับมั้ย??? ลึกๆก็น้อยใจและรู้สึกไม่ชอบเพราะปรกติเวลาไปไหนก็จะคุยกัน เราก็นิ่งไปพักนึงและบอกกับตัวเองว่าไม่ไหวและ และทำให้ความรู้สึกของเราแย่ลงมากขึ้นและ เราส่งไลน์กับไปหลังจากที่จะระเบิดแล้ว จะไปเองก็ไปได้ แต่ขอบอกให้รู้นิดนึงเพราะถ้าไปเจอกันก็ไม่อยากมานั่งพูดเรื่องนี้ เราเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆนะ แต่มันเริ่มบ่อยขึ้น [[[[[(((เราคิดมากเกินไปมั้ย)))))]]]]แล้วประมานเหือบครึ่งช.ม.โทรกลับมาหาเราและบอก เดี๋ยวมารับ แต่ระหว่างทางที่นั่งรถมาไม่คุยกันเลย ในใจเราคือโกรธอ่ะ!!! แต่เราคิดว่าเพื่อนๆเค้าคงจะบอกให้มารับเราเพื่อตัดปัญหา เดี๋ยวนี้ทำนิ่งเวลาจะไปไหน ทำแบบไม่มีอะไร แต่เห็นก็นึกคาดเดาในใจว่าใช่หรอ!!!!! บอกไปอีกที่ แต่โผล่อีกที่ประจำ ยืนยันตำแหน่งแทบไม่ได้เลย 
อื้ม!!!! บอกตัวเองอย่าคิดมาก อยากอธิบายและระบาย ออกมาให้หมดแต่มันอั้นจนไม่รู้จะเล่าเรื่องไหนออกมาก่อนดี เล่าเรื่องนี้ก่อน เพราะมันสดๆร้อน ๆ หน้าและหัวเราก็ร้อน อึดอัดจนอยากจะร้องไห้ เราอยากจะถอยออกมาก้าวหนึ่งเพื่อความรู้สึกที่มีต่อใจของเราเอง  เพราะเค้าทำแบบนี้มากเท่าไหร่ ความรู้สึกของเรามันหดหู่ มันเศร้า มันอึดอัด มันเครียด เล่ามายาวมาก ไม่รู้จะได้ใจความมั้ย ขอพื้นที่นี้เป็นที่ระบายของเราล่ะกัน