หรือเราควรหายไปจากโลกใบนี้

ผู้หญิงคนนึง ที่พยายามมีความสามารถ เพื่อนให้คนรอบตัวภูมิใจ แต่กลับโดนเมินเฉย
มีเรื่องมากมายที่อยากจะระบาย  แต่ไม่มีใครบนโลกใบนี้ที่จะระบายด้วยได้ 
ไม่เคยทำให้ใครภูมิใจได้เลย เลือกเวลาร้องไห้ตอนกลางคืน เพราะจะไม่มีใครรู้ว่าเราร้องมันมืด
กับความรู้สึกอ้างว้างมากๆ ไม่มีเพื่อน พ่อกับแม่ไม่สามารถปรึกษาได้
สายด่วนสุขภาพจิต โทรไปก็ไม่ติด
เหมือนเรายืนอยู่กลางมหาสมุทรเลย ข้างล้างในน้ำมีปีรันย่าคอยกินเราอยู่ 
และตัวเราก็ทำได้ เพียงมองชีวิตของคนบนฝั่งที่พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ แต่เรากลับถอยหลัง 

และมีตัวเลือกว่า เราจะยืนอยู่ตรงนี้ต่อไป หรือจะกระโดดลงน้ำให้ปีรันย่ากิน ทุกอย่าจะได้จบลง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่