แอบชอบเพื่อนสนิท

คือเริ่มเรื่องเลยนะครับ คือว่าผมแอบชอบเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ในกลุ่มเดียวกัน คือเมื่อ1-2ปีที่แล้วก็เปิดเรียนมาใหม่เรา2คนก็ไม่สนิทกันเลย  ไม่ชอบหน้ามันด้วยซ้ำแต่มีวันหนึ่ง บังเอิญได้นั่งเรียนข้างกันพอดีแล้วก็คุยกันปกติ พอคุยกันแล้วก็เริ่มที่จะสนิทกันมากขึ้น ก็ได้มานั่งข้างกันทุกวัน ผมกับเขาเริ่มเป็นคู่จิ้นกันในห้อง แล้วเขาก็เหมือนจะชอบผมแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเขาแกล้งหรือจริงจังเขาส่งคำคมเสี่ยวๆมา ผมก็ตอบไป เพราะไม่ได้คิดอะไร  แต่พออยู่ด้วยกันก็สนิทกันมากขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกัน เขาเป็นเพื่อนที่สนิทมากๆสำหรับผม พอเปิดเทอมมาอีกปีนึงเราก็นั่งข้างกันตลอดสนิทกันจนเพื่อนๆหรือคนในโรงเรียนแซวกันว่าสองคนนี้เป็นอะไรกัน หลังจากนั้นผมก็เริ่มหวั่นไหวกับเขา ให้เขาเป็นเพื่อนที่สำคัญที่สุดเหมือนรักเขามากที่สุดในกลุ่มเพื่อน ผมรู้สึกมีความสุขมากที่ได้อยู่ใกล้ๆเขาได้หยอกล้อกันเล่นกัน ผมรับรู้เลยว่าผมชอบเขาจริงๆ ถึงเขาเวลาเขาไปใกล้กับคนอื่น ไปคุยกับคนอื่น เกินหน้าเกินตากว่าเพื่อนทั่วๆไปที่จะทำ เหมือนเขาจะรู้นะว่าผมชอบเขาผมก็แอบบอกรักเขาบ้าง หยอดทีละน้อยบ้าง แต่เขาก็เฉยๆไม่เหมือนเมื่อก่อนเลย แต่ดูเหมือนเขามีใจให้ผมนิดหน่อยนะแต่ก็ไม่เคยเข้าข้างตัวเองก็ถามแต่เพื่อนคนอื่นในกลุ่มว่าว่ามันคิดยังไงกับกูวะแล้วเพื่อนก็ตอบว่ากูว่ามันก็หวั่นไหวกับบ้างแหละ เพื่อนทุกคนในกลุ่มก็รู้ว่าผมชอบเขา ให้ความสำคัญกับเขาเดินไปส่งหน้าโรงเรียนทุกวันผมเคยบอกเขาเคยถามเขารักกูไหมเขาตอบว่าไม่ ผมก็นอยตลอดเวลาที่เขาตอบแบบนั้น วันนั้นไปเข้าค่ายที่ต่างจังหวัดเขากินเหล้ากินเบียร์ตามประสาวัยรุ่นผมเห็นเขากินเหล้ากินเบียร์ผมรู้สึกว่าผมหัวเขาไม่อยากให้เขากิน วันนั้นผมไม่พูดกับเขาเลยโกรธมาก งอลมาก แต่พอตื่นเช้าขึ้นมาก็คุยกันปกติก็บอกเขาว่าเฮ้ยอย่าไปกินนะ ยังเป็นเด็กอยู่เลยถ้ากูไม่เห็นจะเป็นยังไง แล้วตอนกลับเขาก็ไปซื้อเบียร์ที่เซเว่นแล้วเพื่อนคนอื่นจะมองผมมานี่มันกินเบียร์อีกแล้วนะ ผมเรียกมันมาพูด มันก็ทำหน้าทำตาเหมือนทำให้ผมโกรธ เหมือนกำลังทำท่าทางผมกดซึ่งน่ารักมาก ผมหัวใจเต้นตอนนั้น แล้วทุกวันนี้ผมก็ยังชอบคนที่อยู่คิดถึงเขาตอนปิดเทอม แต่พอทักไปหาเขาเขาก็ไม่ตอบ ว่าไงทักไปไม่อ่านเลย เคยบอกชอบเขาไปแล้วเขาก็ทำตัวปกติไม่ตีตัวออกห่างทำตัวปกติผมอยากรู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับผมกันแน่