เราเคยมีแฟนคนแรกตอนม.2-3นี่แหละถ้าจำไม่ผิดยอมรับว่าตอนนั้นต่างคนต่างเด็กเขาชอบบอกให้เราไปหาอยากเจอแต่เราไปหาไม่ได้เพราะยังไม่รู้จักกันดีเรารู้จักกันผ่านเฟสคบได้ไม่นานเราก็เลิกกันไป  พอเลิกกันก็มีคุยๆกับคนอื่นแต่เราไม่เคยเจอใครเลยแค่คุยกันผ่านเฟสแล้วก็หายไป จนมาม.5เราได้กับมาคุยกับแฟนคนแรกอีกเรากลับมาคุยกันเพราะเขา ลท. และคุยกันได้สักพักเราก็นัดเจอกันข้าง รร. มันเป็นครั้งแรกที่เราได้เจอกันเว้ยเป็นแฟนคนแรกที่ได้มาเจอกันแต่เราให้เพื่อนพามาเพราะไม่กล้ามาคนเดียวไม่เคยนัดเจอใครแบบนี้ด้วย(เราเป็นคนขี้อาย)ตอนนั้นยอมรับเราก็คิดว่ารอบนี้คงจะไปกันด้วยดีเพราะต่างคนก็โตในระดับหนึ่งละแต่สุดท้ายเขาคุยกับคนอื่นเรารู้เลยต้องเลิกกันไปกว่าจะทำใจได้ก็นานอยู่เหมือนกันยอมรับว่าคิดถึงแต่อีกใจก็บอกพอแล้ว
มาม.6เขา ลท. เหมือนเดิมแล้วทักมาคุยกับเรามาขอโอกาสคุยไม่นานเราก็นัดไปเจอกันไปร้องเพลง แล้วเขาเป็นคนที่ชอบพาเราไปเที่ยวมันก็ดีแหละแต่เราก็ออกบ้านบ่อยไม่ได้สุดท้ายก็ทะเลาะกันแต่แต่ก็มีเรื่องดีๆบ้างถึงจะน้อยแต่เขาคือคนแรกที่ทำให้เรามันเลยเจ็บมาก เขาคือคนแรกที่ไปนั่งรอเราทำฟัน พาไปไหว้พระ พาไปเที่ยว ปกติไปกับครอบครัวกับพี่ไม่เคยไปกับแฟนยอมรับว่ารู้สึกดีมากก่อนเราจะเลิกกันเราได้ไปเที่ยวด้วยกันทุกครั้งที่เจอกันอยากกอดแต่ดราไม่กล้าวันนั้นเราคิดว่าทำไงจะกล้ากอดคิดๆ แต่!!! อยู่ดีๆเขาจับมือเราไปกอดเหมือนอ่านใจได้อ่ะเขินมากกกดไม่เคยเจอแบบนี้(แต่ความคิดตอนนั้นเราคิดว่ามันอาจเป็นกอดสุด แล้วมันก็เป็นกอดสุดท้ายจริงๆ)เพราะเขาทำงานกลางคืนวันหนึ่งคุยกันไม่ถึง2ชม.เราทะเลาะบ่อยเข้าใจแบบแฟนคนแรกป่ะเรากลัวไปหมดเขาบอกรักแต่เวลาเลิกกันเขาไม่แคร์เลยถึงเราบอกเลิกแค่อยากให้ใส่ใจสักนิดไม่ใช่อยากเลิกจริงๆ
ที่เคยบอกจะไปหาทุกเดือนคนไม่ได้ไปแล้วสินะ #ที่เราออกมาแชร์เรื่องราวเพราะเราไปเจอเขาแชร์ว่า ประโยคที่สุดที่เคยได้ยินมา “คนแรกเลยนะที่ทำแบบนี้” 5555 ฟังแล้วจะอ้วกสัสขำ. เจอแบบนี้เราก็จุกไปดิเจ็บมากอ่ะมันเขาคือคนแรกในหลายๆเรื่องจริงๆ
พี่พิมพ์มาทั้งหมดแค่อยากให้รู้ว่าเป็นคนแรกจริงๆ มันคงเชื่ออยากใช่มั้ยตอนนี้เราจบม.6แล้วเรามีแฟนเคยมีแฟนแค่คนเดียว
ก็คิดถึงแหละแต่จะไม่กลับไปแล้วพอแล้ว
ขอบคุณที่อ่านจบค่ะ เรื่องราวมันมีมากกว่านี้แต่เราพิมพ์ไม่ไหว แค่อยากให้รู้ว่าเขาคือคนแรก