เข้าเรื่องเลยนะคะ​ คือเรากับแฟนคบกันได้2เดือน​(เราเป็นคนที่ค่อนข้างขี้หึง​ขี้บ่นและงี่เง่า)​ เขาไม่ให้เรายุ่งเกี่ยวอะไรกับแฟนเก่า​ ซึ่งเราก็ไม่ไปยุ่งต่างคนต่างมีเส้นทางเดินใหม่​ แต่เขากลับทักไปHBD.แฟนเก่า​ ซึ่งเราแอบเข้าเฟสเขาถึงได้เห็น​(ช่วงนี้ไม่ได้เจอกันค่ะเพราะโควิท)​ เราเลยชวนทะเลาะ​ พอเขารู้ว่าเราเห็นเขาก็ซ่อนแชท​ซึ่งเราเห็นต่อหน้าต่อตาว่าแชทแฟนเก่าเขาหาย​ เราเลยยิ่งปรี๊ดแตก​เขาก็ให้เหตุผลว่า​ ไม่อยากให้เธอคิดมาก​ (ขอโทษนะคะ​ ซ่อนแชท​ลบแชทแบบนี้มันหายคิดมากได้ด้วยหรอคะ​ สูน! )​ แล้วเขาก็บอกว่า​ /แค่​เพื่อน​ วันเกิดเค้ามันก็มาHBD.
เราก็ปรี๊ดหนักแล้วตอบไปว่า​ /เพื่อนกันคบกันเอากัน​ได้ด้วยหรอวะ​ (แล้วเรื่องแฮปไม่ได้พูดออกไปเพราะไม่อยากทะเลาะไปมากกว่านี้​ แชทที่แฟนเก่าส่งมาเราไม่เห็นแชทค่ะว่าแฟนมันมาแฮป... ใช่ค่ะ​ มันซ่อนแชท) เธอห่วงแต่ความรู้สึกแฟนเก่าเธอว่าเขาจะสึกยังไงถ้าเธอไม่แฮปกลับ​ แล้วความรู้สึกเค้าละ​เธอ​ เธอก็รู้ว่าเค้าเป็นคนยังไง​ เค้าขี้หึง
แล้วเขาก็พยายามง้อ​ ดีกัน​ๆ​ รักกันๆ​ ขอโทษ​ แต่คือเราก็ตึงยันเย็นเลยค่ะ​ อ่านไม่ตอบ​ ตอบช้า​ จนเขาโทรมา​ เราก็บ่น​ บ่น​ บ่น​ จนเขาเริ่มหงุดหงิด​เเล้วตัดสายใส่เรา​ ความรู้​สึกตอนนั้นคือ​ยอมกูหน่อยไม่ได้หรอวะ​  กูแค่บ่นบ่นให้มันรู้สึกแย่น้อยลงให้มันได้ระบาย​ออกไปบ้าง​ แล้วเขาก็ทักมา ประมาณว่า​
/กูทำอะไรก็ผิดหมดแหละ
ตอนนั้นเราแบบเอ้ะ? แล้วพิมพ์ตอบไป
/เดี๋ยวนะคือจะบอกว่าเรื่องนี้มันไม่น่าผิดหรอ​ คนที่ผิดไปทุกอย่างไม่ใช่เค้าหรอเค้าไม่โอเคเค้าพูด​ เธอมาหงุดหงิดเค้าควรรู้สึกยังไง​ เธอทิ้งๆขว้างๆกันแบบนี้ควรรู้สึกยังไงอะ​(แฟนเราทำงานค่ะ​ ตอบแชทช้า​ เราก็บอกเค้าว่าเข้าใจว่างก็ทักมาโทรมาด้วย​ แต่คือเขาก็ทักมาเรื่อยๆถามแค่ทำไรๆ​ แบบบทสนทนา​ถามตำตอบคำแล้วก็ตอบช้ามาก​ เขาจะโทรมาช่วง3เกือบ4ทุ่ม​ เพื่อค้างสาย.. แล้วเขาก็นอนดูยูทูป​ ดูยูทูปเสร็จเค้าก็นอน.. ไม่มีบทสนทนา​พาทีกันเลย​ มันน่าน้อยใจมากๆเราทนแบบนี้มาเกือบเดือน)​ เธอแฟนกันสิ่งที่จำเป็นที่สุดคือการใส่ใจกันแคร์กันไหมอะ​ เค้ามีสิทธิ์นอยมีสิทธิ์เสียใจมีสิทธิ์เสียความรู้สึกไหม​
เค้าเป็นแฟนเธอจริงๆรึเปล่า..
แล้วเขาก็​ แท็กสตอรี่มา​ง้อ​ พิมพ์​ง้อน่อในแชท​ ซึ่งเราก็ใจอ่อนหายนอย  แต่คือ.. ก็ยังรู้สึกไม่โอเค​ เสียความรู้สึก​อยู่


จนมาอีกวันเราก็เฟลๆมาทั้งวันแต่ก็พยายามหาอะไรทำให้หายฟุ้งซ่าน​     ตกเย็นเขาโทรมา​ แล้วพูดอะไรสักอย่างนี่ละเราเลยแขวะเรื่องที่ทะเลาะกันล่าสุด.. จนเขาหงุดหงิด​ (คือเราเข้าใจว่าเราค่อนข้างงี่เง่าแล้วปากพาลหาเรื่องมาก)​แล้วตัดสาย​ แล้วบอกว่าพอ​เถอะ​ จบ​ เลิก... คือตอนนั้นเรารู้สึก.. แย่​ แย่มากๆ​ เกลียดตัวเองที่ไปแขวะเขาเกลียดตัวเองที่ชอบหาเรื่องทะเลาะ​ เกลียดตัวเองมากๆ​ เราก็พยายามง้อเขา​ ทั้งร้องไปพิมพ์ไปอ้อนวอนเขา​ แต่เขาก็จะเลิกอย่างเดียว​ เราสมเพช​ตัวเองมาก​ ทำไมถึงต้องมายื้อคนที่เขาอยากไปด้วย​ เราพยายามถามหาเหตุผล​ เราพยายามโทรทุกช่องทางเขาก็ไม่รับ เราไม่คิดเลยว่าแค่เรื่องที่เราบ่นเราแขวะด้วยความน้อยใจจะทำให้ถึงขั้นเลิกกันได้.. จากที่งอนๆเขานอกจากเขาจะไม่ง้อแล้วยังมาขอเลิก​ เราสมเพช​ตัวเองมากๆ​

-- นี่เป็นกระทู้แรกของเรา​ เราไม่รู้ว่าที่เราพิมพ์มาทุกคนจะงงรึเปล่า​ แต่เราพยายามพิมพ์​มากเพราะเราเป็นคนที่เล่าเรื่องไม่เก่ง​ เราตั้งกระทู้เพราะเราต้องการที่ระบาย​ และเราอยากได้ที่ปรึกษา​ ที่ระบาย​ สามารถ​แนะนำหรือแสดงความเห็นได้นะคะ
-- เรากะคบกับแฟนคนนี้แบบจริงจังค่ะ​เพราะเราก็ใกล้เริ่มเข้าวัยทำงานกะดูกันยาวๆ​(แฟนเราเป็นข้าราชการค่ะ​ อายุไล่เรี่ยกันค่ะ)​