พี่สาวโดนรถชนมา2ปีแล้วค่ะ
ตอนนี้อายุ30ก่อนที่จะโดนรถชนพี่สาวชีวิตกำลังไปได้ดีหน้าที่การงานดีเป็นเสาร์หลักของครอบครัวมีรถกำลังจะซื้อคอนโดของตัวเองแต่มาเกิดเหตุรถชนเกือบเสียชีวิตพี่สาวนอนไม่ฟื้นไปเกือบ3เดือน
เพราะรถชนรุนแรงกระทบกระเทือนสมอง
ตอนพี่สาวฟื้นเค้าพูดไม่ได้จำอะไรไม่ได้เหมือนเป็นเด็กก้าวร้าวไม่ให้ครอบครัวเข้าไกล้เดินไม่เป็นกินข้าวไม่เป็นเหมือนทุกอย่างต้องเริ่มจาก0 เราต้องคอยดูแลพี่สาวเราโดนทุบตีตลอดทั้งจิกทั้งหยิกปาแก้วใส่พี่สาวเราไม่เอาครอบครัวเลยค่ะแต่กับคนอื่นเค้าจะเหมือนเด็กทั่วไป
ผ่านไปสักพักพี่เราเริ่มพูดได้แต่เสียงของเค้าไม่เหมือนเดิมเสียงเค้าจะเล็กลงมาก
สมองยังไม่ปกติแต่กลับมาเดินได้อีกครั้ง
แต่เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน กับครอบครัวตัวเองเค้าเกลียดมากโดยเฉพาะเรากับป๊าโดนด่าโดนไล่ออกจากบ้านตลอด เค้าด่าป๊าด้วยคำหยาบคาย
คือว่าเจอหน้าไม่ได้เลยค่ะ กับเราเค้าก็เป็นแบบนั้นเช่นกัน (ก่อนหน้าที่จะโดนรถชนเรากับป๊าจะไม่ค่อยคุยกับเค้าอยู่แล้วแต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันแค่ไม่ค่อยคุยกัน) เรากับป๊าพยายามกล่อมเอาใจทำดีด้วยทุกทางแต่ก็ไม่ได้ผล แต่มีอยู่ช่วงนึงที่เค้าเริ่มคุยกับเรา เรากับป๊าขับรถพาเค้าไปเที่ยวตอนนั้นป๊ามีความสุขมากค่ะที่ลูกสาวคนโตของเค้าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ความสุขมันผ่านไปเร็วมากเพราะเค้ากลับมาโมโหร้ายเหมือนเดิม
กับคนอื่นเค้าไม่เคยโมโหร้ายเลยค่ะ
แต่กลับคนในครอบครัวอะไรนิดอะไรหน่อยก็อาละวาดแล้วค่ะ พี่ป้านาอาเราชอบว่าป๊าของเราให้พี่สาวเราฟังเกี่ยวมั้ยคะที่จะเป็นเพราะพวกเค้าใส่ความทรงจำที่ไม่ดีให้พี่สาวเราเพราะหมอบอกว่าสมองตอนนี้ต้องคอยเติมความรู้เข้าไป
เราแอบเห็นป๊าร้องไห้บ่อยมากเพราะพี่เราด่าว่าเค้าแบบแรงมากเหมือนไม่ใช่พ่อ
เราและพี่เราช่วยกันสอนเต็มที่ว่านั่นพ่อนะเราควรทำยังไงดีคะเราทนไม่ไหวแล้วค่ะที่ต้องเห็นป๊าโดนลูกตัวเองเกลียด
(ตอนนี้พี่สาวเดินได้เล่นโทรศัพท์อ่านออกเขียนได้แต่สมองยังไม่ปกติยังโดนไม่เหมือนคนปกติยังมีอารมณ์รุนแรงกลับครอบครัวอยู่ตลอด) (ก่อนที่พี่จะโดนรถชนเรากับป๊าก็เคยทะเลาะกับพี่สาวแต่ไม่ได้หนักหนาอะไรแล้วทำไมตอนนี้เค้าถึงได้เป็นแบบนี้คะ ทุกข์ใจมากเลยค่ะสงสารป๊า
พี่สาวรถชนมีอาการทางสมองกลายเป็นคนอารมณ์รุนแรงเรื่องยาวหน่อยช่วยแนะนำหน่อยนะคะ
ตอนนี้อายุ30ก่อนที่จะโดนรถชนพี่สาวชีวิตกำลังไปได้ดีหน้าที่การงานดีเป็นเสาร์หลักของครอบครัวมีรถกำลังจะซื้อคอนโดของตัวเองแต่มาเกิดเหตุรถชนเกือบเสียชีวิตพี่สาวนอนไม่ฟื้นไปเกือบ3เดือน
เพราะรถชนรุนแรงกระทบกระเทือนสมอง
ตอนพี่สาวฟื้นเค้าพูดไม่ได้จำอะไรไม่ได้เหมือนเป็นเด็กก้าวร้าวไม่ให้ครอบครัวเข้าไกล้เดินไม่เป็นกินข้าวไม่เป็นเหมือนทุกอย่างต้องเริ่มจาก0 เราต้องคอยดูแลพี่สาวเราโดนทุบตีตลอดทั้งจิกทั้งหยิกปาแก้วใส่พี่สาวเราไม่เอาครอบครัวเลยค่ะแต่กับคนอื่นเค้าจะเหมือนเด็กทั่วไป
ผ่านไปสักพักพี่เราเริ่มพูดได้แต่เสียงของเค้าไม่เหมือนเดิมเสียงเค้าจะเล็กลงมาก
สมองยังไม่ปกติแต่กลับมาเดินได้อีกครั้ง
แต่เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน กับครอบครัวตัวเองเค้าเกลียดมากโดยเฉพาะเรากับป๊าโดนด่าโดนไล่ออกจากบ้านตลอด เค้าด่าป๊าด้วยคำหยาบคาย
คือว่าเจอหน้าไม่ได้เลยค่ะ กับเราเค้าก็เป็นแบบนั้นเช่นกัน (ก่อนหน้าที่จะโดนรถชนเรากับป๊าจะไม่ค่อยคุยกับเค้าอยู่แล้วแต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันแค่ไม่ค่อยคุยกัน) เรากับป๊าพยายามกล่อมเอาใจทำดีด้วยทุกทางแต่ก็ไม่ได้ผล แต่มีอยู่ช่วงนึงที่เค้าเริ่มคุยกับเรา เรากับป๊าขับรถพาเค้าไปเที่ยวตอนนั้นป๊ามีความสุขมากค่ะที่ลูกสาวคนโตของเค้าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ความสุขมันผ่านไปเร็วมากเพราะเค้ากลับมาโมโหร้ายเหมือนเดิม
กับคนอื่นเค้าไม่เคยโมโหร้ายเลยค่ะ
แต่กลับคนในครอบครัวอะไรนิดอะไรหน่อยก็อาละวาดแล้วค่ะ พี่ป้านาอาเราชอบว่าป๊าของเราให้พี่สาวเราฟังเกี่ยวมั้ยคะที่จะเป็นเพราะพวกเค้าใส่ความทรงจำที่ไม่ดีให้พี่สาวเราเพราะหมอบอกว่าสมองตอนนี้ต้องคอยเติมความรู้เข้าไป
เราแอบเห็นป๊าร้องไห้บ่อยมากเพราะพี่เราด่าว่าเค้าแบบแรงมากเหมือนไม่ใช่พ่อ
เราและพี่เราช่วยกันสอนเต็มที่ว่านั่นพ่อนะเราควรทำยังไงดีคะเราทนไม่ไหวแล้วค่ะที่ต้องเห็นป๊าโดนลูกตัวเองเกลียด
(ตอนนี้พี่สาวเดินได้เล่นโทรศัพท์อ่านออกเขียนได้แต่สมองยังไม่ปกติยังโดนไม่เหมือนคนปกติยังมีอารมณ์รุนแรงกลับครอบครัวอยู่ตลอด) (ก่อนที่พี่จะโดนรถชนเรากับป๊าก็เคยทะเลาะกับพี่สาวแต่ไม่ได้หนักหนาอะไรแล้วทำไมตอนนี้เค้าถึงได้เป็นแบบนี้คะ ทุกข์ใจมากเลยค่ะสงสารป๊า