ทำยังไงให้เลิกคิดถึงดีคะ

เราคือเด็กมัธยมต้นคนนึงค่ะเราได้เรียนพละกับครูคนนึงเขาเป็นคนที่นิสัยดีมากหล่อมากเป็นครูที่ป๊อปมากเรารู้สึกเฉยๆกับเขาตั้งแต่เทอมแรก พอจบม.3เราก็ต้องสอบขึ้นม.4เราเลยสอบโรงเรียนเดิม ตอนแรกเราไม่อยากเข้าที่เดิมเราเลยทำทุกอย่างให้ไม่ติดเราทำข้อสอบมั่วทำPortfolioเละๆไปแต่เราพึ่งมารู้วันสอบว่าเขาเป็นคนคุมห้องสอบเราจนเราสัมภาษณ์ จริงๆตอนนั้นมันก็รู้สึกแบบอยากกักเขาเอาไว้เวลาเขาดูPortคนอื่นแต่ช่วงนั้นก็งงแบบจะไปหึงทำไม!! จนถึงวันปัจฉิมอยู่ดีๆเราก็ตามหาเขาเพราะเราอยากถ่ายรูปจนสอบปลายภาคเสร็จบลาๆเราก็ยังไม่รู้สึก จนปิดเทอมรู้สึกแค่ว่ามันขาดหายอะไรไปก็คงน่าจะเป็นเพื่อนมั้งเราก็คิดอะไรต่างๆ จนมีวันนึงที่เราไปโรงเรียนแล้วเราก็มองห้องพละกับแป้นบาสไปพร้อมๆกันมันทำให้ใจเต้นแรงมากเราได้เรารู้แล้วว่าเราชอบครูเรารู้สึกผิดกับสิ่งที่เราชอบเราไม่เคยชอบครูหรือคนที่อายุเยอะเลยตอนนี้เราก็รู้แล้วว่าเราชอบใครเราพยายามตัดใจด้วยการไม่เล่นเฟสและไม่ดูรูปคู่ที่ได้ถ่ายกับเขาแต่มันมีเพลงนึงที่เราฟังแล้วเราก็นึกถึงเขาเองโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจเราเลยลบเพลงนั้นออกไปจากเพลย์ลิสต์ พอเราหลับเขาก็มาปรากฏตัวในความคิดเพ้อนั้นเพ้อนี่เราไม่รู้จะยังไงดี เราเลยทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดถึงเพราะเราไม่อยากให้ครูเกลียดหรือสมเพชเราแต่มันกลับเหมือนว่าเรากำลังทรมานตัวเองเราเลยตัดสินใจว่าเราจะไปต่อม.4ที่อื่นเพื่อตัดเขาออกไปแต่เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ความคิดถึงมันก็มากขึ้นจนเราร้องไห้โหยหาอยากเจอเขามันเริ่มเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆมันเหมือนในซีรีย์มากในฟิลที่แบบไปทางไหนก็เจอเป็นหน้าคนที่ชอบหมด เราไม่คิดว่าอาการแบบนี้มันเป็นได้จริงๆหรือจิตเราหลอนคะทุกคนเราต้องแก้ไขยังไงเพื่อให้มันหายจากอาการแบบนี้
*เราไม่ได้จะเจาะจงว่าการชอบครูเป็นสิ่งที่ผิดนะคะแต่เราแค่ไม่อยากให้มันเกิดกับเรา