เรื่องที่เกิดขึ้นก็คือ เราทะเลาะกับแฟนบ่อยมากๆ แรกๆก็ทะเลาะกันไม่บ่อย คืนดีกันเร็วตลอด แต่พอหลังๆมา เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นมากในหลายๆเรื่อง เรื่องจุกจิกก็ทะเลาะ เราไม่ได้คิดว่าเรื่องที่จุกจิกของแฟนเป็นเรื่องไม่สำคัญ แต่ว่าในบ้างครั้งเราก็ไม่ได้ตั้งใจทำให้ทะเลาะ เราพยายามอธิบายและขอโทษทุกครั้ง เช่น บางครั้งเวลาเล่นเกมส์เราก็ไม่รู้ว่าแฟนเราอินกับเกมส์แค่ไหน แฟนอยากเล่นเกมกับเรามาก แฟนพูดว่าถ้าได้เล่นแล้วกันต้องสนุกแน่เลย เราก็บอกว่าเราไม่ถนัดเรื่องเกมส์เลย ไม่คิดจะโหลดมาเล่นเลยชาตินี้ เพราะไม่ค่อยชอบ แต่เพราะแฟนขอเราก็ยอมเล่น ถึงแม้ว่าจะเล่นมานานมากแค่ไหน เราก็เล่ยกากอยู่ดี พอไปเล่นจริงๆแล้วแฟนไม่พอใจกับการเล่นของเรามากๆ ไม่ใช่เหตุผลที่ว่าเราเล่นไม่เก่ง แต่เหตุผลคือการที่เราเล่นไม่ซัพพอร์ตตัวเขา ไอ้เราก็งงเพราะโง่เรื่องเกมส์มาก แล้วก็ทะเลาะกัน เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลยเวลาเล่นเกมส์ คือไอ้เราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงขอโทษแล้วก็แล้ว เรารู้สึกผิดมากๆที่ทำแบบนี้ซ้ำทุกครั้ง เราก็พยายามปรับปรุงตัวแล้วจริงๆในหลายๆเรื่อง ขอโทษทุกครั้งที่ทำผิด แต่สิ่งที่ตอบกลับมานั้นคือคำว่า พอเถอะ อย่ามาพูดไปเรื่อย สุดท้ายก็จบที่คำว่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อหวะ

จากที่เราเขียนไม่ได้หมายถึงแค่เรื่องเกมส์ แต่มันก็รวมกันหลายๆเรื่อง เรารู้สึกว่าเราพยายามเขาก็มองว่านี่พยายามแล้วเหรอเขาพูดออกมาจากปากของเขาเอง บางครั้งเราเสียใจร้องไห้กับสิ่งที่ทำผิดซึ่งบางอย่างที่เขาทำผิดเราให้อภัยเขาทุกอย่างเพียงแค่เขาบอกว่าขอโทษ แต่พอเป็นเราเราขอโทษจนไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อแล้ว ไม่ใช่ว่าคนที่ทำถูกจะต้องได้รับการง้อฝ่ายเดียว เรายอมรับว่าผิดก็ต้องง้อ แต่บางครั้งแฟนเราก็พูดแรงเกินไป ไม่เชิงแซะกับสิ่งที่เราทำผิด แต่มันทำให้เราเสียความรู้สึกมาก คนผิดอย่างเราก็รู้สึกน้อยใจและก็เสียใจมากๆเหมือนกันนะ ถ้าจะพูดแซะ และประชดประชันแบบนั้น

เราอยากรู้ว่าเราควรรู้สึกอย่างไรและควรทำอย่างไรกับเรื่องนี้