ณ เวลาปัจจุบัน ประเทศไทย

มี พรก ควบคุม มีการสั่งปิด โรงหนัง ห้างสรรพสินค้า ( ยกเว้นส่วนอาหาร ) และหลายสถานที่ ที่คนชุกชุม แออัด 

ไข่ขาดตลาดจริงแฮะ วันก่อนเดินไปร้านแถวบ้าน ปกติไข่เต็ม แบบ แมวในร้านยังมานั่งกกไข่ที่วางขายหน้าร้าน จนเราคิดว่า เออ ไข่แมวนี่เอง นึกว่าไข่ไก่ ตอนนี้ขับรถผ่าน ไม่เห็นไข่สักใบ ทั้งที่ไข่เก็บนานมันก็เน่านะ ก็ยังมาขยันตุนกันจัง ผมมั่นใจว่าช่วงวิกฤติโควิดนี้ อาหารเสียทิ้งจากคนตุนด้วยความตกใจ จะมีเป็น ตันๆ แน่นอน ไม่ได้กินหมดหรอกครับ 

ชีวิตผม ก่อนนี้นะ ที่บ้านมีไข่ สองใบในตู้เย็น หมดหลายวันค่อยซื้อ ข้าวสารเหรอ ไม่ถึงกิโลครับ เก็บเป็นปี กินแต่ของนอกบ้าน ( ทำไปไดแฮะ ) น้ำมันพืช หมดอายุหลายเดือนละ ค่อยมาทำกิน อ้อ ต้องเรียกว่า เลย  BBF มากกว่า ไม่ใช่หมดอายุ 

ปกติผมจะล้างมือบ่อย ขับรถไปถึงห้าง เข้าห้องน้ำล้างมือก่อน ค่อยไปกินข้าว หรือ แม้จะไม่กินข้าว ก็ล้างมือก่อนอ่ะนะ ส่วนตัวผมว่า จับประตูรถ จับกุญแจรถ เปิดประตูห้าง โน่นนี่นั่น แล้วบ่อยครั้ง เผลอมาจับหน้า มันก็เคย เลยติดนิสัยล้างมืออยู่แล้ว 

ระยะห่าง ปกติแล้ว ห้างก็กว้างใหญ่ ผมไม่เห็นความจำเป็นใดๆที่จะมาใกล้กันเลย คนมาใกล้ผมมากๆ จนชิดทั้งที่เหลือที่อีกเยอะ ผมจะคิดว่า มาล้วงกระเป๋าครับ  

ดูหนัง ผมยังไม่ชอบนั่งติดใครเลย ถ้าไปคนเดียวนะ แต่ถ้าไปเพื่อนก็อีกเรื่องนึง 

คนแก่ โอ ต้องขออนุญาตพาดพิงนิดนึงจริงๆครับ ในห้างนี่ จะฟาสต์ฟู้ด หรือ โรงหนัง เจอคนแก่  มักจะมี ไอ จาม และ แน่นอน ระยะปลิวของหวัด อาจเล่นงานเราได้ เป็นแค่หวัดธรรมดา ก็สองสัปดาห์แล้วนะผมกว่าจะดี ประชุมไปขี้มูกไหลคนเดียว อายเขา แอร์ก็เย็นลงหัวอีกต่างหาก 

และเมื่อ โควิด ระบาด รัฐประกาศ 70 อย่าออกจากบ้าน ผมไปซื้อก๋วยเตี๋ยวกิน รอจังหวะ คนน้อยๆละ social distancing ตามนิยม คนเยอะๆ ผมไม่เข้าไปซื้อครับ ( เออ พิมพ์ถึงตอนนี้ ก็มองตัวเองว่า ใกล้จะโรคประสาทแล้วละเรา )  ผมรอจนว่าง และผมก็เดินไปซื้อก๋วยเตี๋ยวกลับบ้านกิน ด้วยทนฝีมือทำกินของตนเองมิได้นานเกิน สองวัน 

และ เมื่อก๋วยเตี๋ยวเริ่มลวกถุงแรก จากมือแม่ค้าแสนน่ารัก ขาว หมวย อา.... มองเพลินเลยเรา

ไม่นาน ก็มีรถมาจอดหน้าร้าน และแล้ว ไม่กี่วินาที ผมก็รู้สึกถึง มฤตยูมาประกบด้านหลังแบบ เกือบจะติดชิดตัวเลยทีเดียว เสียงสั่งก๋วยเตี๋ยวดังพอประมาณ เอาเจี้ยมอี๋ เส้นใหญ่น้ำ บะหมี่สอง เวลานั้น ก๋วยเตี๋ยวถุงที่สองของผม กำลังลวกและถุงแรกกำลังถูกมัดโดยลูกมือแม่ค้าคนสวย ผมเหลียวไป ได้คุณยายคนนึง ยืนอ้าปากพูดต่อ " ร้านนี้มี ส่งมั้ย เนี่ยพอดี น้องสาวมา $%$#$@#%$@#$^$%$%^$%^&$%^ ( ยาว ) ไม่หยุด 

ผมถอยฉากหนึ่งก้าว ยายมองหน้าครับ ก๋วยเตี๋ยวผมมัดถุงหมดแล้ว แม่ค้าน่ารัก บอก 100 นึง ผมยื่นเงินให้ แล้วรับถุงก๋วยเตี๋ยว พร้อมยิ้มให้ยาย ถาม ยายแข็งแรงดีนะครับ คุณยายตอบ โอย 69 แล้ว อีกสองอาทิตย์ครบ 70 แล้วก็ 555 ยายหัวเราะ 

ผมว่ายายแกรุ้แหล่ะว่าผมกลัวยาย ผมไม่กลัวยายเป็น โควิดนะ ผมกลัวคนแก่จาม คนแก่ป่วย แต่ยายคนนี้ท่าทางแข็งแรง ( โรคมันมักจะซ่อนตัว แห่ะ ๆ ) แล้วผมบอกลายาย แต่สายตาส่งไปยังแม่ค้าว่า ( ไปละนะจ๊ะ ) แม่ค้าไม่สนใจผมเลยเฮ้อ ....

คนส่วนใหญ่ ตื่นตัว ( อยากเขียนว่า แตกตื่น แต่เกรงใจ เพราะผมก็เป็น ) เรื่อง ของจะไม่มี ของจะขาด ก็ แห่กันไป ไปรวมตัวกัน ไปเบียดกัน ซื้อของกักตุนไว้ก่อน เออ เรารอดแล้ว แต่ไม่คิดแฮะว่า จะไปติดกันตอนเบียดซื้อของตุนเนี่ยแหล่ะ

ตื่นตัวอีกที รัฐแจกเงิน ไปเปิดบัญชี จะได้เงินแล้ว ห้าพัน สามพัน จากโน่นนี่ นั่น ไปเบียดกันอีกไม่กลัวติดโรคเลย กลัวอดมากกว่า อา ... ทำกันได้

เราควรกลัวอะไร เราควรกลัวติดโรคก่อนป่าวครับ แต่เราจะไปเอาเงิน เราไม่กลัวติดโรคกันเลยอ่ะ เออ เงิน เดือนละ 5 พัน มันก็ช่วยคนได้เยอะ แต่ รวมกัน 15000 กับ ติดโควิชนี่น่ะนะ มันไม่คุ้มมั้ง ให้ 16000 เลย ก็ไม่คุ้ม

ผมไม่ก้าวล่วง สำหรับคนเดินทาง กลับ ตจว ไปทำธุระ ไปทำมาหากิน เพราะเขาจำเป็น คนเราบ้านไม่ได้อยู่ กทม หรือ มีหนทางใช้ชีวิตแบบไม่ปิดโน่นนี่ก็แล้วแต่คนจะเลือกนะ 

ปกติ ผมมองย้อนไป ชีวิตผม ก็ระวังตัวเรื่องเชื้อโรคอยู่แล้วนะ คนอื่นเขาไม่ระวังกัน ผมเข้าใจ ผมก็เคยไม่สนใจความสกปรกมาก่อน เอาง่ายๆเรียน วิชาทหาร หรือ เรียน รด เรียน นศธ นั่นน่ะ ขี้วัวอยู่ตรงหน้า ครูฝึกสั่งหมอบ ยังหมอบข้างขี้วัวเลย (ครูฝึกชอบใจ ไอ้นี่หมอบเอียง ) แต่เรื่องวิ่งๆไปแล้วเจอบ่อน้ำ ให้ลง ก็ลง ครับ ไม่ลงโดนหนัก ชีวิตในสนามรบมันเลือกไม่ได้ เราฝึกเพื่อเป็นกำลังสำรอง ก็ต้องทำตามครูฝึกสั่ง เรื่องสกปรก อย่าคิดเลยว่า พวกเด็กเรียน นศธ จะสนใจ สกปรกกันทุกวันละครับ แต่ เมื่อยามเข้าสังคมที่คนเขากลัวความสกปรก เราก็ต้องปรับ ไปตาม กาละเทศะ 

ล้างมือ ระยะห่าง ไอ จาม ปิดปาก ปิดจมูก ไม่หันไปทางคนอื่น รู้จักเกรงใจ ผมว่ามันคือชีวิตปกติของคนที่ควรจะทำกันเลยนะ ในความคิดผมน่ะ 

ฝรั่งเจอกัน มีแก้มแนบ อื๋อ ผมละบอกตรง ไม่ใช่ทุกคนจะน่าแนบด้วยนะ แต่ฝรั่งชอบทำ เยอรมัน อังกฤษ อิตาลี ฝรั่งเศส สเปน ฮอลแลนด์ ( เอาแค่ หกประเทศ มีฟุตบอลดัง ) ติดกันงอมแงม ใครว่า จะหนีจากเมืองไทยไปอยู่ ต่างประเทศ ตอนนี้คิดใหม่ได้ คือ ชาติอื่นเขามีดีกว่า เขามีข้อเสียเหมือนกัน เจริญมากๆทั้งนั้นที่ติดโรคหนักๆนี่ ไม่ได้บอกว่าเราดีกว่า แต่มองให้ดีๆ ว่า ทุกอย่าง มีข้อดี ข้อเสีย 

อเมริกา ทรัมพ์ บอก เราตรวจเยอะ ( เราคือ อเมริกา ) เลยเจอเยอะ ชาติอื่นตรวจน้อยเจอน้อย เออ ทรัมพ์ไม่ได้โง่ เขาพูดจริง เจอเยอะก่อนใชว่าจะเลวร้าย อเมริกาคนเยอะ คุมยาก หลายรัฐ เอาแค่ เท็กซัส ก็ใหญ่กว่าประเทศไทยแล้ว 

ในวิกฤติ หากโชคร้ายบางคนเสียชีวิต บางคนป่วยหนัก แต่อีกมากที่ยังไม่อยุ่ในกลุ่มเสี่ยง ช่วงเวลานี้ เราควรคิดได้ว่า อะไรทำให้โรคระบาด พฤติกรรมของคนเราที่ผ่านมาสืบทอดยาวนาน เป็นช่องทางการแพร่กระจาย วิถีชีวิตและสถานที่แออัดบันเทิง รับมือกับสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ 

และไม่แน่ สิ่งที่เป็นในปัจจุบันนี้ อาจเป็นมาตรฐานของชีวิตเราในอนาคตก็ได้  ล้างมือ ระยะห่าง ใส่หน้ากาก สัมผัสกันให้น้อย เพราะโรคระบาดนี้ นายก อังกฤษยังติดได้ เราจะให้มันหายจากโลกนี้ไปในเร็ววันคงยาก 

นอกจากตกใจแล้วตุนอาหารแล้ว เราอาจต้องทำใจกับอีกหลายอย่างในอนาคต  แต่อย่างแรก ขอยารักษา ส่วนวัคซีนผมไม่หวังนะ มันอยุ่ที่พฤติกรรมจริงๆ  แต่ผมหวั่นว่า แล้วจะดูบอลกันยังไงหว่า มันพลิกโลกจริงๆนะ ดูหนังก็ลำบาก ไม่ได้ๆ เผื่อเชื้อมันก้าวหน้า ติดในอากาศอีกล่ะ คิดแค่นี้ ก็ไม่ต้องกระดิกละครับ เหอะๆ

เขียนแด่ ถนนนักเขียน โดยเฉพาะ   เพราะเล่นมา 5 ปี  และไม่กล้าไปห้องอื่น ไม่อยากเจอเกรียนดราม่า งดดราม่า ไม่ตอบนะครับ