จากใจคนวาดรูปคนนึงค่ะ

อยากบอกหลายๆคนว่า ถ้าคุณชอบผลงานไหนจริงๆอย่างน้อยก็กดไลค์ คอมเมนต์ให้กำลังใจเขาไปเลยค่ะ สำหรับพวกเขาคอมเมนต์ดีๆมันเหมือนเป็นกำลังใจให้เขาทำต่อ เราเป็นคนนึงที่วาดรูปเยอะมาก ตั้งใจทำทุกรูป แล้วก็มีคนชมอยู่บ้าง ซึ่งเรารู้สึกดีมากๆ ใจฟู และอยากทำออกมาเรื่อยๆ แต่พอหลังๆเราลงแล้วผ่านไปหลายวันก็ไม่มีfeedbackอะไรมาเลย ไม่แม้แต่ไลค์เดียว จนเราคิดว่าไม่มีคนชอบงานเราแล้วหรือเปล่า ทำต่อดีมั้ย จนวันนี้เราตัดสินใจลบแอคเคาท์งานวาดเราทิ้ง ขอฮีลใจสักพักค่อยกลับไปวาดใหม่

หลายคนอาจจะบอกว่าเรื่องแค่นี้เอง ขี้น้อยใจ ใช่ค่ะ เราขี้น้อยใจมาก แต่สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกอยากทำต่อคือกำลังใจจากผู้เสพงาน หรือใครก็ตามที่ผ่านไปผ่านมาแล้วชอบมัน มันทำให้เรารู้สึกว่าสิ่งที่เราทำมีความหมาย อยากบอกว่าแค่ไลค์หนึ่งไลค์ หรือแค่คำว่าสู้ๆนะ ก็ทำให้ชื่นใจแล้วค่ะ ถ้าชอบก็แสดงให้เขารับรู้ไปเลย บางคนอาจบอกว่าวาดไปแค่มีความสุขก็พอไม่เห็นต้องแคร์คนรอบข้าง เวลาวาดมีความสุขจริงค่ะ แต่วาดเสร็จแล้วก็อยากจะแชร์ต่อ เพราะรู้สึกว่าเสร็จแล้วจะเอาไปทำอะไรต่อล่ะ สำหรับบางคน กำลังใจเหล่านั้นมันทำให้เขามีความสุขมากขึ้น รู้สึกว่าสิ่งที่เขาทำไปมีคนชอบ มันมีความหมายกับเขา เขาอาจตั้งใจทำงานเหล่านั้นเพื่อนำมาแชร์ต่อ อยากแบ่งปัน อยากอวดฝีมือ แต่พอแชร์แล้วไม่มีใครสนใจเลยมันก็น่าน้อยใจนะคะ เช่นเดียวกับสายงานอื่นๆที่ต้องการกำลังใจ อย่างนักแต่งนิยาย เราตามนิยายอยู่เรื่องนึง เขาแต่งไม่จบและพบว่าเขาเลิกอัพไปหลายปีแล้ว อาจจะเพราะไม่มีใครคอมเมนต์เขาเลย ทั้งที่นิยายเรื่องนั้นสนุกมาก

    ถ้าชอบงานใครก็อยากให้แสดงให้เขารู้เลยไปค่ะ ว่าเราชอบนะ ทำออกมาอีกนะ แค่นี้เขาดีใจมากๆเลยล่ะค่ะ เพราะตอนที่เรารอให้มีใครสักคนมาไลค์งานเราเป็นวันๆมันเศร้าใจมากเลยค่ะ ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ชอบงานเราเลยหรออะไรประมาณนี้ ส่วนคนที่คอยให้กำลังใจกับผู้ผลิตผลงานอยู่แล้ว เราอยากบอกว่าคุณคือสิ่งที่วิเศษณ์มากๆเลยค่ะที่ทำให้พวกเรามีความสุข ขอบคุณที่ชอบผลงานและคอยเป็นพลังงานด้านบวกให้