ดอกคูณ

O ตั้งแต่สบตากันเมื่อวันก่อน ก็เห็นแววสั่นสะท้อนแสนอ่อนไหว จากบัดนั้นงดงามแห่งความนัย เหมือนแกว่งไกวแรงคะนึงทุกกึ่งยาม O สืบผ่านความมุ่งหมายคลี่คลายออก หลั่งระลอกกระฉอกซ้ำปวงคำถาม ไฟแห่งความ

เนื่องในวโรกาสมหามงคลสมัยเฉลิมพระชนมพรรษาพระราชสมภพ พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐ 28 กรกฎาคม พุทธศักราช  2568 

 ขอบคุณแรงบันดาลใจจากกระทู้ "ดอกไม้ยามดึก"  ของครูเปี๊ยก  26  ตค.2564ค่ะ (คอมไม่สามารถcopy  URLมาวางได้ ขออภัยด้วยค่ะ) จันทร์จวงสวยแจ่มจ้า..................นวลจันทร

เวียนฤดูผ่านพ้น..................เปลี่ยนผัน ธรรมชาติโปรยสวรรค์...........สู่หล้า หนาวร้อนก็วนกัน.................หมุนผ่าน ยามพิศมองฟากฟ้า..............เฟื่องแล้วงามตา ฤดูร้อนลมเอ่ยอ้า................

ลีลา ไหวโยก โสกระย้า ดอกดั่ง นางพญา หงส์เหิน ช่อแดงสด งดงาม ยามพิศเพลิน ไม่งามเกิน แก้วตา อย่าโศรกตรม (Credit: Poem by Kitty)

@ ดอกเดซี่เยอบีร่า เนรมิต จิตสราญ ตระการใหญ่ ภาพดอกไม้ เดซี่ เยอบีร่า ถึงแม้เห็น เป็นเพียง ภาพมายา แต่เหมือนว่า สุขใจ ไร้เปรียบเปรย เทพบันดาล ดลฝัน นั้นคล้ายจริง งดงามยิ่ง ละมุนวาง ข้างเขนย กุสุมาลย

ผู้เขียนสาร - ผู้ถูกกล่าวถึงในสารผู้เก็บงำสาร – กับงำเงื่อน ของผู้ถูกรักผู้เขียนบันทึก – ไม่ได้ส่งสารถึง ผู้ถูกรักผู้ได้อ่าน - ดันรู้ถึงรัก