มันเริ่มตั้งแต่เราคลอดใหม่ๆแล้วค่ะ คุณย่าเค้าจะอุ้มจะปลอบตลอดเวลาลูกเราร้อง เราเป็นแม่บางทีก็อยากอุ้มอยากปลอบลูกบ้างแต่ก็ไม่ทันย่าเค้าค่ะ จะแย่งมาก็ทำไม่ได้อีก ตอนนี้น้องได้เดือนกว่า เคยมีถึงสองครั้งที่เรานอนกอดลูกอยู่ดีๆแล้วย่าเค้าเข้ามาจับแขนเราออกแล้วอุ้มลูกเราออกไปเฉยเลยค่ะ เราอึ้งมาก แล้วทีนี้พอลูกเราอยู่กับย่ามากๆกลายเป็นว่าเค้าจำเสียงย่ากับหน้าย่าได้ สบตากับย่าเค้าตลอดเวลาย่าเค้าคุยด้วย แต่กับเราน้องไม่ค่อยสบตา เรารู้สึกน้อยใจมากค่ะในฐานะคนเป็นแม่ เราพยายามคุยพยายามอุ้มและใช้เวลากับลูกให้มากที่สุดแต่ปัญหาก็อยู่ที่เดิมคือย่าเค้าชอบมาแย่งไปอุ้มไปเล่นค่ะ มีครั้งนึงที่เราเคยเตือนไปครั้งนึงเรื่องที่เค้าแทนตัวเองว่าแม่ ทั้งที่เค้าเป็นย่า คือเราอยากให้ลูกแยกแยะให้ถูกน่ะค่ะว่าใครควรเรียกว่าอะไร เค้าก็ฟังนะคะแต่ก็มีลืมตัวบ้างเราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ เรายอมรับว่าเราหวงลูกมากอยากให้ลูกรักเราจำเราได้ เราเคยมีความคิดจะเอาลูกไปเลี้ยงที่บ้านเราเองด้วยซ้ำแต่ก็เกรงใจสามีกลัวเค้าจะคิดมากอีก เราท้อมากเลยค่ะ จะทำยังไงดีคะ บางทีก็แอบร้องไห้คนเดียวค่ะ
ลูกติดย่ามากกว่าแม่ทำยังไงดีคะ