เรามีเพื่อนสนิทอยู่5คนแต่จะมีคนหนึ่งที่ไม่ค่อยจะอะไรสักเท่าไหร่แต่ก็เดินด้วยกัน
เรามาเดินด้วนกันตอนม.2เทอม2คะกลุ่มเราจะเป็น
กลุ่มที่ไม่ค่อยมีปัญหากันเลยคือรักกันดีเราเดินด้วยกันเรารู้สึกสนิทกันมากขึ้นแค่เราจะสนิทกับกับคนหนึ่งมากกว่าคนอื่นเรายอมเขาทุกอย่างคือแบบรักมากมีอะไรเราจะบอกกันแต่เราไม่ค่อยจะบอกสักเท่าไหร่เพื่อนคนนี้มักจะพูดกับเราเสมอว่ากูไม่เคยมีความลับกับนะเราก็จะบอกว่ารู้แล้วน่าเราสนิทกันเวลาไปใหนไปด้วยกันชอบซื้อของเหมือนกันพอใกล้จะเรียนจบเราก็ชอบคุยกันตลอดว่ากลัวใจตัวเองว่ะกลัวจะลืมพวกแกเพราะภายข้างหน้าเราไม่รู้หรอกบางทีเราอาจจะลืมกันไปเลยก็ได้เพื่อนก็พูดกูไม่ลืมหรอกน่าคนที่เราสนิทมากๆเขาไม่ได้เรียนต่อที่เดียวกันกับเรานะ พอเรียนจบเรามีโอกาสได้เจอกันประมาณ2ครั้งคือวันที่ไปเที่ยวกันกับวันงานหมั้นของเพื่อนในห้องพอหลังจากงานวันนั้นเรากลับบ้านมาก่อนเพื่อนนะเราก็ยังปกตินะแต่ว่าความรู้สึกอ่ะมันไม่เหมือนเมื่อก่อนเลยเมื่อก่อนเวลาแชร์โพสอะไรก็จะมีเพื่อนมาเม้นมาปั่นกันตลอดแต่หลังจากจบแล้วไม่มีเลยคะมันรู้สึกหน่วงๆนะขนาดเราแชร์โพสถึงเพื่อนเขายังไม่มาไลค์กันเลยมันสัมผัสได้ถึงความต่างนะมันไม่เหมือนเมื่อก่อนเลยเราไม่เห็นโพสๆหนึ่งทีาเขาแท็กกันแต่ไม่แท็กเราอันนี้คือแบบเราโคตรเสียใจเวลามันพึ่งผ่านไปไม่กี่วันเองเดี๋ยวนี้ไม่เคยทักหากันเวลาเราลงสตอรี่ไอจีเพื่อนสนิทก็จะคอยพิมพ์มาถามว่าเป็นไรเศร้าไรแต่นี่ลงถึงเพื่อนเขายังไม่ถามเลย5555เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลยตอนนี้เพื่อนคนที่สนิทเราเขาก็ชอบลงเกี่ยวกับเพื่อนแบบใครลืมกูกูก็ลืมมันอันนี้ไม่รู้ว่สลงถึงเราหรือป่าวแต่กลายๆอย่างมันบ่งบอกว่าเขาไม่ต้องการเราแล้วคือเราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เราอยากกลับมาเป็นเพื่อนสนิทแบบเดิมเรานอนร้องไห้เพราะคิดมากเรื่องเพื่อนตลอด
: (
เหมือนจะมีปัญหากับเพื่อนสนิทต่างคนต่างเงียบ
เรามาเดินด้วนกันตอนม.2เทอม2คะกลุ่มเราจะเป็น
กลุ่มที่ไม่ค่อยมีปัญหากันเลยคือรักกันดีเราเดินด้วยกันเรารู้สึกสนิทกันมากขึ้นแค่เราจะสนิทกับกับคนหนึ่งมากกว่าคนอื่นเรายอมเขาทุกอย่างคือแบบรักมากมีอะไรเราจะบอกกันแต่เราไม่ค่อยจะบอกสักเท่าไหร่เพื่อนคนนี้มักจะพูดกับเราเสมอว่ากูไม่เคยมีความลับกับนะเราก็จะบอกว่ารู้แล้วน่าเราสนิทกันเวลาไปใหนไปด้วยกันชอบซื้อของเหมือนกันพอใกล้จะเรียนจบเราก็ชอบคุยกันตลอดว่ากลัวใจตัวเองว่ะกลัวจะลืมพวกแกเพราะภายข้างหน้าเราไม่รู้หรอกบางทีเราอาจจะลืมกันไปเลยก็ได้เพื่อนก็พูดกูไม่ลืมหรอกน่าคนที่เราสนิทมากๆเขาไม่ได้เรียนต่อที่เดียวกันกับเรานะ พอเรียนจบเรามีโอกาสได้เจอกันประมาณ2ครั้งคือวันที่ไปเที่ยวกันกับวันงานหมั้นของเพื่อนในห้องพอหลังจากงานวันนั้นเรากลับบ้านมาก่อนเพื่อนนะเราก็ยังปกตินะแต่ว่าความรู้สึกอ่ะมันไม่เหมือนเมื่อก่อนเลยเมื่อก่อนเวลาแชร์โพสอะไรก็จะมีเพื่อนมาเม้นมาปั่นกันตลอดแต่หลังจากจบแล้วไม่มีเลยคะมันรู้สึกหน่วงๆนะขนาดเราแชร์โพสถึงเพื่อนเขายังไม่มาไลค์กันเลยมันสัมผัสได้ถึงความต่างนะมันไม่เหมือนเมื่อก่อนเลยเราไม่เห็นโพสๆหนึ่งทีาเขาแท็กกันแต่ไม่แท็กเราอันนี้คือแบบเราโคตรเสียใจเวลามันพึ่งผ่านไปไม่กี่วันเองเดี๋ยวนี้ไม่เคยทักหากันเวลาเราลงสตอรี่ไอจีเพื่อนสนิทก็จะคอยพิมพ์มาถามว่าเป็นไรเศร้าไรแต่นี่ลงถึงเพื่อนเขายังไม่ถามเลย5555เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลยตอนนี้เพื่อนคนที่สนิทเราเขาก็ชอบลงเกี่ยวกับเพื่อนแบบใครลืมกูกูก็ลืมมันอันนี้ไม่รู้ว่สลงถึงเราหรือป่าวแต่กลายๆอย่างมันบ่งบอกว่าเขาไม่ต้องการเราแล้วคือเราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เราอยากกลับมาเป็นเพื่อนสนิทแบบเดิมเรานอนร้องไห้เพราะคิดมากเรื่องเพื่อนตลอด
: (