เมื่อปี พ.ศ.๒๔๑๕......ภายหลังจากที่ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ(โต)ถึงแก่ชีพิตักษัย(มรณภาพ)โรคป่วงหรืออหิวาห์ตกโรคได้คร่าชีวิตผู้คนไปจำนวนมากมายเป็นหมื่นคน โรคนี้ระบาดอยู่ถึง ๓๐ วันท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ(โต)ได้มาเข้าฝันชาวบ้านบางช้างให้เอาพระพิมพ์ของท่านทำน้ำมนต์ดื่มกินเพื่อแก้โรคร้ายซึ่งเมื่อคนกินแล้วหาย ข่าวแพร่สะพัดเข้าพระกรรณพระพุทธเจ้าหลวงจึงทรงนำพระสมเด็จที่ทรงเก็บไว้แจกข้าราชการเป็นการใหญ่ทำให้โรคระบาดสงบลงอย่างรวดเร็ว.....
ร.อ.จวง ภักดีชุมพลเล่าว่าเมื่อพ.ศ.๒๔๘๗ สงครามโลกครั้งที่๒ เขารับราชการที่เพชรบูรณ์ได้ห้อยพระสมเด็จคล้องคอไปด้วย นอกจากนั้นยังพกเครื่องรางอื่นๆไว้เต็มเอว วันหนึ่งมีไข้หนาวสั่นนอนคลุมโปงคิดไปว่าที่เขาลือกันว่าพระสมเด็จป้องกันไข้ป่าได้ท่าจะไม่จริงเสียแล้ว พอหลับไปก็ฝันว่ามีพระแก่รูปหนึ่งร่างกายสูงใหญ่มาเขย่าปลุกให้ตื่นแล้วกล่าวว่า “ก็เมื่อเจ้าเชื่อว่าเราจะป้องกันไข้ให้เจ้าได้แล้วทำไมเจ้าจึงขนเอาอะไรมาช่วยป้องกันอีกมากมายเล่า” เมื่อตื่นขึ้นมาจึงก้มลงกราบหัวนอนกล่าวว่า ถ้าพระแก่ในฝันเป็นเจ้าพระคุณสมเด็จโตจริง ขอให้เขาหายไข้โดยจะไม่กินยาเลย แล้วจึงถอดเครื่องรางอื่นออกทั้งหมดรุ่งขึ้นอาการก็ดีขึ้น วันที่สองก็หายเป็นปลิดทิ้ง.....เป็นเรื่องราวที่เป็นตำนานเล่าขานที่เล่าสืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่นและมีบันทึกไว้ นำมาเผยแพร่เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ทุกๆท่าน......เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน .
........................................................
เข็มกลัดมงกุฏเพชร หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง.
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ท่านยืนยันด้วยตัวของท่านเองถึงอานุภาพของเหรียญมงกุฎเพชรมื่อครั้งปลุกเสกเมื่อเดือนกันยายน 2532 ตามข้อความในหนังสือสมบัติพ่อให้......ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่เป็นหลักฐานชัดเจนมิใช่ตำนานที่เล่าขานสืบๆกันมา...มิใช่พวกพ่อค้าพระเครื่องกุเรื่องขึ้นเพื่อสร้างกระแส หลอกขายวัตถุมงคล ที่หวังเงินกำไรงามๆเชือดเหล่าหมูที่หน้ามืดซื้อหามาหวังบูชาให้เกิดมงคลต่างๆดีๆแก่ชีวิตตน........ส่วนท่านผู้อ่านจะเชื่อรึไม่ ก็คงแล้วแต่ตัวของท่านเองครับ.