เราควรจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ

สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีเรื่องอยากจะมาถามทุกคนเกี่ยวกับการจัดการความรู้สึกของตัวเอง (ตามหัวข้อที่ตั้งไว้เลยค่ะ) คือ เรื่องมีอยู่ว่าเราไปคุยกับคนๆนึงซึ่งมันเป็นความสัมพันธ์ที่ยาวนานมากๆสำหรับเรา ถ้านับจริงๆก็จะ 5 ปีแล้วค่ะ ถ้านับจากวันนี้จริงๆก็เหลืออีกแค่ 4 วันก็จครบ 5 ปีแล้วค่ะ เอาจริงๆนะคะตัวเราเองก็ยังไม่รู้เลยค่ะว่าที่เรายังคุยกับเค้าอยู่จนถึงทุกวันนี้โดยที่ไม่มีคำจำกัดความสัมพันธ์ของเราทั้งสองคนแบบนี้เราทนไปได้ยังไง สำหรับเค้ามันอาจจะเป็นเรื่องเล็กๆสำหรับเรื่องนี้ ซึ่งเค้าก็อาจจะคิดกับเราเพียงแค่ "เพื่อน" เท่านั้นแต่สำหรับตัวเรา.. บอกตามตรงนะคะว่ามันไม่ใช่เลย เอาจริงๆนะตอนแรกเรารู้สึกชอบเค้ามากๆเราก็เลยตัดสินใจแอดเฟสเค้าไปแล้วก็ไปลองคุย คุยไปคุยมาแป๊ปๆก็ 5 ปีแล้วค่ะ แต่เรายังไม่เคยถามเค้าแบบจริงๆจังๆเลยว่าเค้ารู้สึกยังไงกับเรา ความสัมพันธ์ตลอด 5 ปีนี้เอาจริงๆนะคะมันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆสำหรับเราเลยแหละ เราไม่เคยเจอหน้ากันเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่เคยเจอเลย คือเค้าอยู่ต่างจังหวัดหน่ะค่ะ เราก็เลยไม่เคยมีโอกาสที่จะได้เจอกันเลย ถ้าถามเราว่าเราอยากเจอเค้ามั้ย เราตอบได้โดยที่ไม่คิดเลยนะคะว่า.. เราอยากเจอเค้ามากๆ อยากจะทำความรู้จักเค้าให้มากกว่านี้ อยากรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วเค้าเป็นคนยังไง แต่ที่เราคุยกันมาเค้าน่ารักกับเรามาก แม่เค้าก็เช่นกัน ตอนแรกก็แอบใจไม่ดีเหมือนกันนะคะที่แม่เค้าทักมาแต่ไม่เลยค่ะ ความรู้สึกเราหลังจากที่ได้คุยกับแม่เค้าแล้วมันเป็นอะไรที่ดีมากๆเลยค่ะ เราคอยช่วยเหลือกันมาโดยตลอด เวลาเค้าเดือดร้อนเค้าก็ขอความช่วยเหลือจากเรา เวลาเราเดือดร้อนเราก็ขอความช่วยเหลือจากเค้า คอยส่งของให้กันตลอดไม่ว่าจะเป็นโอกาสไหนๆก็ตาม แต่ปีนี้เป็นปีที่ 5 แล้วที่เราทำกันมาแบบนี้ ตัวเราเองเราอยากได้ความชัดเจนจากเค้ามากๆ แต่เรารู้แหละนะคะว่าตอนนี้เค้ายังไม่พร้อมที่จะมีใคร ทุกครั้งเวลาที่เราคุยกันเค้าจะชอบหายไปตลอดเลย ต้องให้เราเป็นคนคอยทักก่อนตลอด น้อยครั้งมากที่เค้าจะทักเรามา แต่แม่เค้าก็มาบอกกับเรานะคะว่า.. นี่มันเป็นนิสัยปกติของเค้า เค้าไม่ค่อยชอบทักใครก่อน และแม่ของเค้ามักจะคอยให้กำลังใจเราเสมอ ว่านี่มันเป็นเรื่องปกติ แต่บางทีเราก็แอบคิดมากนะคะ หรือเราจะคิดไปเองว่าเค้าชอบเราแต่เค้ายังไม่พร้อม นี่เราคิดเข้าข้างตัวเองไปรึป่าวนะ แต่นี่มัน 5 ปีเลยนะเว้ย ถ้าไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วจะมาทำให้เราหวั่นไหวทำไม ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราสับสนมาโดยตลอดว่าเค้าคิดยังไงกับเรา เราอยากถามนะแต่เราก็กลัวคำตอบที่เราจะได้รับ ว่ามันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราต้องการ แต่เค้าเป็นคนที่น่ารักมากๆจริงๆนะคะ เค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลายมากๆ ตลอดเวลา 5 ปีที่ผ่านมาเค้าไม่เคยลืมวันเกิดเราเลย เค้าคอยส่งของมาให้เรามาโดยตลอด วันเกิดเค้าก็เช่นกันเราก็คอยส่งของให้เค้ามาดยตลอด เรายอมรับเลยนะว่าเรารู้สึกดีมากๆจริงๆ เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราอยากจะถามทุกคนก็คือ.. เราควรถามเค้าไปดีมั้ยคะว่าเค้ารู้สึกยังไงกับเรา เอาให้ชัดเจนกันไปเลย แต่เราก็เข้าใจนะว่าในทุกๆความสัมพันธ์ของคน 2 คนมันมักจะมีคนนึงที่รู้สึกมากกว่าอีกคนอยู่แล้ว ซึ่งคนๆนั้นก็คือ.. "เราเอง"