...( คัดลอกมาเพียงบางส่วน )...
สำหรับผู้สนใจข้อมูลเชิงวิขาการ
ป.ล. อ่านบทความฉบับเต็มได้ตาม link ข้างท้ายครับ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
●● #Social Distancing... เป็นการสร้างระบบแยก”เหยื่อ” ออกจาก “ผู้ล่าที่ไม่ออกอาการ” ! ●●
บทสรุป...
การจัดการด้วยมาตรการอะไรก็ตาม จะได้ผลก็ต่อเมื่อเราคิดเป็นระบบ
ผมจึงขอตั้งข้อสังเกตเผื่อจะเป็นประโยชน์ดังต่อไปนี้
(ก) มาตรการออกห่างสังคม (Social Distancing) และมาตรการอยู่บ้าน (Shelter in Place)
เป็นมาตรการที่ต้องการแยกผู้ติดเชื้อ ("ผู้ล่า")ที่ไม่มีอาการ ออกจากผู้มีสิทธิติดเชื้อ ("เหยื่อ") โดยอัตโนมัติ
จนเลยเวลาที่ ผู้ล่าได้แสดงอาการและแยกตัวออกไปแล้ว หรือผู้ล่ามีภูมิฆ่าเชื้อได้เอง
หลังการประกาศมาตรการอยู่บ้านของ กทม. แต่การปล่อยให้คนออกจากกรุงเทพ น่าจะทำให้ประสิทธิภาพของ
มาตรการนี้ลดลง เพราะผิดจุดประสงค์ของ”ระบบปิด” จะมีการไปรับเชื้อจากนอกระบบปิดนำกลับมาใหม่
สังเกตุว่า ฮ่องกงก็พบปัญหาคนเข้าออก จึงเพิ่งประกาศปิดเมืองอย่างเคร่งครัด
(ข) การสื่อสารและให้ความรู้ เพื่อความเข้าใจตรงกันของสมาชิกในสังคม เป็นเรื่องสำคัญมาก
ประชาชนทุกคนจะได้เข้าใจใน”หน้าที่” ของตัวเอง ที่ต้อง Social Distancing
จุดประสงค์ไม่ใช่เพื่อเพียงการป้องกันตัวเอง แต่เป็นการสร้างระบบที่แยก”เหยื่อ” ออกจาก “ผู้ล่าที่ไม่ออกอาการ”
โดยอัตโนมัติ เพราะวิธีการจับทุกคนในสังคมมาตรวจการติดเชื้อ ยังทำไม่ได้
(ค) ในประเทศต่างๆจะมี นายแพทย์ที่เชี่ยวชาญด้านนี้ ที่ชาวบ้านเชื่อถือและที่พอคุยกับชาวบ้านรู้เรื่อง ทำหน้าที่เป็น Speaker เป็นตัวแทนของ Crisis War Room มาออกทีวีพูลทุกวันตรงเวลา เพื่อรายงานความก้าวหน้าและ
ถือโอกาสอธิบายให้ประชาชนเข้าใจประเด็นปัญหาต่างๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมากในสถานการณ์ที่กำลังสับสน
ในปัจจุบันนี้
หมายเหตุ :
ศ. ดร. วรศักดิ์ กนกนุกุลชัย
( อดีต อธิการ AIT ปัจจุบัน เป็นผู้รับผิดชอบ โรงเรียน BASCII ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย )
ที่มา :
https://web.facebook.com/100005249319513/posts/1361198344065130/?d=n&_rdc=1&_rdr
Cr. :
https://www.isranews.org/article/isranews-article/86744-social-2.html 
●● #Social Distancing ...เป็นการสร้างระบบแยก”เหยื่อ” ออกจาก “ผู้ล่าที่ไม่ออกอาการ” ! ●●
สำหรับผู้สนใจข้อมูลเชิงวิขาการ
ป.ล. อ่านบทความฉบับเต็มได้ตาม link ข้างท้ายครับ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
●● #Social Distancing... เป็นการสร้างระบบแยก”เหยื่อ” ออกจาก “ผู้ล่าที่ไม่ออกอาการ” ! ●●
บทสรุป...
การจัดการด้วยมาตรการอะไรก็ตาม จะได้ผลก็ต่อเมื่อเราคิดเป็นระบบ
ผมจึงขอตั้งข้อสังเกตเผื่อจะเป็นประโยชน์ดังต่อไปนี้
(ก) มาตรการออกห่างสังคม (Social Distancing) และมาตรการอยู่บ้าน (Shelter in Place)
เป็นมาตรการที่ต้องการแยกผู้ติดเชื้อ ("ผู้ล่า")ที่ไม่มีอาการ ออกจากผู้มีสิทธิติดเชื้อ ("เหยื่อ") โดยอัตโนมัติ
จนเลยเวลาที่ ผู้ล่าได้แสดงอาการและแยกตัวออกไปแล้ว หรือผู้ล่ามีภูมิฆ่าเชื้อได้เอง
หลังการประกาศมาตรการอยู่บ้านของ กทม. แต่การปล่อยให้คนออกจากกรุงเทพ น่าจะทำให้ประสิทธิภาพของ
มาตรการนี้ลดลง เพราะผิดจุดประสงค์ของ”ระบบปิด” จะมีการไปรับเชื้อจากนอกระบบปิดนำกลับมาใหม่
สังเกตุว่า ฮ่องกงก็พบปัญหาคนเข้าออก จึงเพิ่งประกาศปิดเมืองอย่างเคร่งครัด
(ข) การสื่อสารและให้ความรู้ เพื่อความเข้าใจตรงกันของสมาชิกในสังคม เป็นเรื่องสำคัญมาก
ประชาชนทุกคนจะได้เข้าใจใน”หน้าที่” ของตัวเอง ที่ต้อง Social Distancing
จุดประสงค์ไม่ใช่เพื่อเพียงการป้องกันตัวเอง แต่เป็นการสร้างระบบที่แยก”เหยื่อ” ออกจาก “ผู้ล่าที่ไม่ออกอาการ”
โดยอัตโนมัติ เพราะวิธีการจับทุกคนในสังคมมาตรวจการติดเชื้อ ยังทำไม่ได้
(ค) ในประเทศต่างๆจะมี นายแพทย์ที่เชี่ยวชาญด้านนี้ ที่ชาวบ้านเชื่อถือและที่พอคุยกับชาวบ้านรู้เรื่อง ทำหน้าที่เป็น Speaker เป็นตัวแทนของ Crisis War Room มาออกทีวีพูลทุกวันตรงเวลา เพื่อรายงานความก้าวหน้าและ
ถือโอกาสอธิบายให้ประชาชนเข้าใจประเด็นปัญหาต่างๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมากในสถานการณ์ที่กำลังสับสน
ในปัจจุบันนี้
หมายเหตุ :
ศ. ดร. วรศักดิ์ กนกนุกุลชัย
( อดีต อธิการ AIT ปัจจุบัน เป็นผู้รับผิดชอบ โรงเรียน BASCII ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย )
ที่มา : https://web.facebook.com/100005249319513/posts/1361198344065130/?d=n&_rdc=1&_rdr
Cr. : https://www.isranews.org/article/isranews-article/86744-social-2.html