ขอเล่าก่อนเลยนะค่ะ
เราอยู่
ม.4กำลังขึ้น ม.5เป็นคนเงียบหน่อยๆ
ค่ะเเล้ว เรามีกลุ่มหนึ่งมีอยู่8คน เราสนิทกับเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งมากทำอะไรด้วยกันชอบช่วยเหลือเราเวลาไม่มีงานส่งครู เพื่อนในกลุ่มไม่ชอบรอเราสองคนทำอะไรก็แล้วแต่ เช่น ไปกินข้าวก่อนไม่บอกเรากับเพื่อนไปกินข้าว2คนทุกวันแต่แล้วด้วยเหตุครอบครัวเพื่อนเกิดปัญหาจึงทำให้ต้องกลับไปบ้านเกิดไปเรียนที่นู้น เราจึงไม่มีใครเลย พอเราไปเล่นในกลุ่ม เราก็จะดีกับเพื่อนในกลุ่มบอกเลยมากให้ใจเลยหละแต่เพื่อนชอบเมินเราทุกคน เพื่อนก็จะไม่พูดอะไรกับเราเลยไม่ถามนั้นนี่ พอเราตั้งคำถาม พวกเขา6คนไม่ชอบพูดด้วยพอมีคนใดคนหนึ่งพูดพวกเขาก็พูดอย่างสนุกสนานกัน พอไปกินข้าวพวกเขาก็จะถามกัน ว่ากินไรดีๆ กับเราไม่เห็นมีใครพูดด้วย เหมือนเราเป็นตัวเศษพวกเขา เราเลยคิดว่าเฮ้ยลองปรับเข้ากับเพื่อนทุกคนในห้องดู ช่วยเหลือบ้าง เวลาคนนั้นไม่มีเพื่อนหรือเพื่อนเขาไม่มาโรงเรียนเราก็จะพยามพูดเล่นด้วยพูดดีด้วยใจแลกใจเลยละค่ะเเต่พอเพื่อนเขามาเราก็เป็นหมา มีงานกลุ่มมันมีกลุ่มหนึ่งจะได้6 คนพวกเขาเลือกจะเอา6คน(ในใจแล้วเราล่ะ)แต่โชคดีที่มีเพื่อนกลุ่มอื่นถามว่ามีกลุ่มยัง เราเลยอยู่กลุ่มนั้น ค่ะ แล้วพวกเขาไม่ได้กลุ่ม6คน เขามาชวนว่ามาอยู่กลุ่มนี่นะ(อยากย้ายโรงเรียนมากเลย)
เอ่อออสรุปไม่มีเพื่อนมันแย่มากๆเราเลยเออช่างมันโฟกัสแต่เรื่องเรียนแต่ใจไม่ไหวแล้วเวลาเดินเรียนก็เดินคนเดียวเพื่อนในกลุ่มไม่รอเวลาเพื่อนกลุ่มอื่นมองมาเเล้วพูดว่า"ทำไมถึงได้เดินคนเดียวล่ะ"เราก็ทำหัวเราะๆไปในใจ
เจ็บมากอยากร้องไห้อยากปิดเทอมเร็วๆ
ตอนนี้ปิดเเล้วและเดี๋ยวก็เปิด
ชีวิตหนูตอนนี้ทำไงดีพยามมองโลกในแง่ดีก็เเล้ว😥😣😩😭🙏อยากมีเพื่อนสักคนที่คอยเข้าใจเรา
ไม่มีเพื่อนไม่มีกำลังใจไปเรียนต่อเเล้ว
เราอยู่
ม.4กำลังขึ้น ม.5เป็นคนเงียบหน่อยๆ
ค่ะเเล้ว เรามีกลุ่มหนึ่งมีอยู่8คน เราสนิทกับเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งมากทำอะไรด้วยกันชอบช่วยเหลือเราเวลาไม่มีงานส่งครู เพื่อนในกลุ่มไม่ชอบรอเราสองคนทำอะไรก็แล้วแต่ เช่น ไปกินข้าวก่อนไม่บอกเรากับเพื่อนไปกินข้าว2คนทุกวันแต่แล้วด้วยเหตุครอบครัวเพื่อนเกิดปัญหาจึงทำให้ต้องกลับไปบ้านเกิดไปเรียนที่นู้น เราจึงไม่มีใครเลย พอเราไปเล่นในกลุ่ม เราก็จะดีกับเพื่อนในกลุ่มบอกเลยมากให้ใจเลยหละแต่เพื่อนชอบเมินเราทุกคน เพื่อนก็จะไม่พูดอะไรกับเราเลยไม่ถามนั้นนี่ พอเราตั้งคำถาม พวกเขา6คนไม่ชอบพูดด้วยพอมีคนใดคนหนึ่งพูดพวกเขาก็พูดอย่างสนุกสนานกัน พอไปกินข้าวพวกเขาก็จะถามกัน ว่ากินไรดีๆ กับเราไม่เห็นมีใครพูดด้วย เหมือนเราเป็นตัวเศษพวกเขา เราเลยคิดว่าเฮ้ยลองปรับเข้ากับเพื่อนทุกคนในห้องดู ช่วยเหลือบ้าง เวลาคนนั้นไม่มีเพื่อนหรือเพื่อนเขาไม่มาโรงเรียนเราก็จะพยามพูดเล่นด้วยพูดดีด้วยใจแลกใจเลยละค่ะเเต่พอเพื่อนเขามาเราก็เป็นหมา มีงานกลุ่มมันมีกลุ่มหนึ่งจะได้6 คนพวกเขาเลือกจะเอา6คน(ในใจแล้วเราล่ะ)แต่โชคดีที่มีเพื่อนกลุ่มอื่นถามว่ามีกลุ่มยัง เราเลยอยู่กลุ่มนั้น ค่ะ แล้วพวกเขาไม่ได้กลุ่ม6คน เขามาชวนว่ามาอยู่กลุ่มนี่นะ(อยากย้ายโรงเรียนมากเลย)
เอ่อออสรุปไม่มีเพื่อนมันแย่มากๆเราเลยเออช่างมันโฟกัสแต่เรื่องเรียนแต่ใจไม่ไหวแล้วเวลาเดินเรียนก็เดินคนเดียวเพื่อนในกลุ่มไม่รอเวลาเพื่อนกลุ่มอื่นมองมาเเล้วพูดว่า"ทำไมถึงได้เดินคนเดียวล่ะ"เราก็ทำหัวเราะๆไปในใจ
ตอนนี้ปิดเเล้วและเดี๋ยวก็เปิด