อยากออกมาแฉเรื่องราวของโรงเรียนอ่ะครับ แต่กลัวว่าจะโดนผลกระทบอะไรรึเปล่าแต่หากเล่าโดยไม่บอกชื่อ คงได้ใช่มั้ยครับ
ความเฮงซวยของโรงเรียนนี้ เชี่ยตั้งแต่ เรื่องการบริหารไปจนถึงอาจารย์ราวกลับซื้อใบจบเลยครับ แม้จะเป็นโรงเรียนเอกชนแต่สังเกตได้ว่า อาจารย์ดีๆหรือระดับเทพๆเขายังบ่นโรงเรียนและไม่นานก็ลาออกครับ
เรื่องราวมันเยอะมากจนไม่รู้จะเล่าเรื่องตรงไหนดี เอาเป็นว่า จะเริ่มตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่นะครับ ไทม์ไลน์จะวกไปวนมานำประเด็นที่บ่งบอกถึงความแย่ในโรงเรียนเเห่งนี้นะครับ
อย่างแรกตั้งแต่เข้ามาก็เหมือนจะดูดีไปเสียทุกอย่าง แต่พอเข้าโฮมรูมแม้อาจารย์ประจำชั้นกำลังเทศน์เวลาพวกเรายังไม่ทันได้ทำอะไรผิดเลย (หรือไม่มีคนทำด้วยซ้ำ) กลับพูดเปรยๆว่าครูเห็นพวกเราเป็นลูกนะแต่ก็อย่าไปทำอะไรผิดเด็ดขาดแล้วพวกเธอก็จะโทษครู แน่นอน ระดับโตเป็น 16-18 แล้ว คือมีหัวคิดกันหมดทุกคน (เพราะเราเป็นคนที่สนิทกับทุกคนเลยรู้ว่าแต่ละคนเป็นยังไงและในชั้นเรียนห้องเราไม่มีใครทำตัวเป็นเด็กกะโป*เลย) สรุปสุดท้ายในโฮมรูม
คร่าวๆสามารถตีความได้ชัดๆว่า อาจารย์นั้นชอบมาขู่พวกเราและทำให้รู้สึกผิด+ปัดปัญหาให้พวกเราทั้งที่มันคือหน้าที่การดูแลของอาจารย์เองแท้ๆเลย ไม่ว่าจะเรื่องงานกิจกรรมหรือการประชาสัมพันธ์ไปยังพ่อแม่ก็ตาม
แล้ว.....กลุ่มไลน์ผู้ปกครองมีไว้ทำอะไรกันล่ะ? เราได้แต่คิดแล้วก็สงสัย เราเคยลองเก็บบางเรื่องที่ทางโรงเรียนประชาสัมพันธ์ให้บอกพ่อแม่มา ศึ่งเรื่องนี้เราแค่ลองบอกช้าเฉยๆปรากฎว่า พ่อแม่ก็ไม่ได้รับรู้เลย แม้แต่ในไลน์ไม่มีการแจ้งใดๆทั้งสิ้นให้กับกลุ่มไลน์ผู้ปกครอง ทำให้รู้ว่าระบบของที่นี่มันห่วยแค่ไหน
-ทำดีเอาหน้า-
ตอนเข้าโรงเรียนแรกๆภาพลักษณ์คือดีมากกกก ดีจัดจ้าน ดีแบบเหมือนมาอยู่ในโรงเรียนระดับค่าเทอมหลักแสน แต่ทว่าภาพลักษณ์นั้นแสดงให้ผู้ปกครองดูเพียงเท่านั้น ซึ่งทำให้ทัศนคติของผู้ปกครองรู้สึกดีต่อโณงเรียนและยัดเราเข้าเรียน และบอกคนอื่นไปทั่วว่าที่นี่ดีแค่ไหน แต่เด็กอย่างเราๆที่เข้ามาเรียนกลับต้องทุกข์ทรมาณ (ยังไงเดี๋ยวบอกให้)
-ระบบการศึกษาเทียบเท่ามหาลัย?-
เราไม่ใช่เด็กมหาลัยเลยไม่รู้แต่เราเครียดเรื่องการเรียนจนต้องปรึกษากับพี่ที่เรียนมหาลัย ปี 2 กำล้งจะ 3 ได้
ปรากฎว่าพอเราเล่าเรื่องที่เราเรียนแต่ละอย่าง รุ่นพี่ถึงกับอุทานว่า เหี้* ได้เลย เพราะที่เราเรียนเทียบเท่าหรืออาจจะหนักกว่ามหาลัย แม้จะเป็นแค่พื้นฐานหรือเจาะจงเล็กน้อยแต่กลับได้เรียนในส่วนของพี่ๆปี1 ปี 2 เขาเรียนกันซะด้วย
แถมพอเล่าเหตุการณ์การสอนของอาจารย์ท่านหนึ่ง ซึ่นรุ่นพี่ก็ทำงานด้านนั้นอยู่พอดี ก็ปรากฎว่าอาจารย์สอนมั่วมาก มั่วแบบ 100% เหมือนเด็กหัดเดินได้เลย ซึ่งเรื่องนี้เราก็ได้คิดทบทวนว่า
มันใช่หลักสูตรที่เด็กอายุ 16-18 ควรเรียนหนักจริงๆหรือ??? และเราได้มีโอกาสลองศึกษาการเรียนการสอนของมหาลัยเเห่งหนึ่ง ซึ่งขอดูการบ้านและการเรียนของพี่ๆ ปรากฎว่ามันคืองานที่เราเคยทำส่งอาจารย์ทั้งนั้นเลย!? ไม่ว่าจะเขียนโค้ดโปรแกรม ทำเว็บ ปั้นโมเดลอนิเมชั่นหรืออะไรคือเรียนกันมาแล้วทั้งนั้น
ไม่แปลกที่เราจะเครียดได้ขนาดนี้ เรื่องบางเรื่องเราเองที่เป็นคนสอนเพื่อนๆในชั้นเรียนด้วย ง่ายๆคือสอนแทนอาจารย์เลย แย่งหน้าที่เลยด้วย (อันนี้อาจารย์เขายอมรับว่าโดนทางเบื้องบนสั่งให้สอนเรื่องพวกนี้แต่ทำไม่ได้เพราะไม่เคยเรียนมาก่อน แต่เราเคยทำสิ่งนั้นเลยสามารถสอนเพื่อนๆได้และทำให้เข้าใจด้วย)
งานบางอย่างเกินความจำเป็นของนักเรียนสั่งงานได้แย่มากๆ รุ่นพี่ก็ยังคงบอกว่ามันเป็นงานระดับประกวดเลยด้วยซ้ำ
เราอยากจะตัดสินใจลาออกมากๆแต่ติดปัญหาทางบ้านคือไม่สามารถเทียบโอนได้แล้วก็คือใกล้จบการศึกษาแล้วนั่นเอง และทางบ้านก็มีภาระด้านการเงิน มันเลยไม่มีทางเลือกจะต้องทนทุกข์ต่อไป
ตามตรงผมเหนื่อยมากๆเลยครับ ทั้งอะไรหลายอย่างผมมั่นใจว่าไม่ได้รีบตัดสินโรงเรียนแต่เพราะผมอยู่มาจนเป็นพี่โตสุดเลย ก็ยิ่งมั่นใจว่าโณงเรียนนี้มันเห็นแก่ตัวสุดๆเงินก็เคยไถเอาจากนักเรียน บอกเป็นค่าป้ายนักเรียนแต่ไหนล่ะป้าย? ผ่านมา 3 ปียังไม่ได้เลยด้วยซ้ำครับ
ที่ฮาสุดๆเลยก็คือ
ก่อนเข้าโรงเรียนนี้ เขาเรียกพวกเราว่า "คุณลูกค้า" ด้วยล่ะ 555555 และไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดีเพราะผมเองมีแววว่าจะไม่ได้จบเพราะระบบที่นี่ครับ
แถมยังจะเสียเงินค่าแก้เป็นหลักพัน
เด็กกว่า 70 % ของสาขาวิชาไม่จบ คุณครูกลับไม่พิจารณาตัวเองแม้แต่น้อยครับแถมปล่อยลอยแพอีกด้วย
แฉโรงเรียนแห่งหนึ่ง ที่เด็กกว่า 60-70 % ไม่จบการศึกษา???
ความเฮงซวยของโรงเรียนนี้ เชี่ยตั้งแต่ เรื่องการบริหารไปจนถึงอาจารย์ราวกลับซื้อใบจบเลยครับ แม้จะเป็นโรงเรียนเอกชนแต่สังเกตได้ว่า อาจารย์ดีๆหรือระดับเทพๆเขายังบ่นโรงเรียนและไม่นานก็ลาออกครับ
เรื่องราวมันเยอะมากจนไม่รู้จะเล่าเรื่องตรงไหนดี เอาเป็นว่า จะเริ่มตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่นะครับ ไทม์ไลน์จะวกไปวนมานำประเด็นที่บ่งบอกถึงความแย่ในโรงเรียนเเห่งนี้นะครับ
อย่างแรกตั้งแต่เข้ามาก็เหมือนจะดูดีไปเสียทุกอย่าง แต่พอเข้าโฮมรูมแม้อาจารย์ประจำชั้นกำลังเทศน์เวลาพวกเรายังไม่ทันได้ทำอะไรผิดเลย (หรือไม่มีคนทำด้วยซ้ำ) กลับพูดเปรยๆว่าครูเห็นพวกเราเป็นลูกนะแต่ก็อย่าไปทำอะไรผิดเด็ดขาดแล้วพวกเธอก็จะโทษครู แน่นอน ระดับโตเป็น 16-18 แล้ว คือมีหัวคิดกันหมดทุกคน (เพราะเราเป็นคนที่สนิทกับทุกคนเลยรู้ว่าแต่ละคนเป็นยังไงและในชั้นเรียนห้องเราไม่มีใครทำตัวเป็นเด็กกะโป*เลย) สรุปสุดท้ายในโฮมรูม
คร่าวๆสามารถตีความได้ชัดๆว่า อาจารย์นั้นชอบมาขู่พวกเราและทำให้รู้สึกผิด+ปัดปัญหาให้พวกเราทั้งที่มันคือหน้าที่การดูแลของอาจารย์เองแท้ๆเลย ไม่ว่าจะเรื่องงานกิจกรรมหรือการประชาสัมพันธ์ไปยังพ่อแม่ก็ตาม
แล้ว.....กลุ่มไลน์ผู้ปกครองมีไว้ทำอะไรกันล่ะ? เราได้แต่คิดแล้วก็สงสัย เราเคยลองเก็บบางเรื่องที่ทางโรงเรียนประชาสัมพันธ์ให้บอกพ่อแม่มา ศึ่งเรื่องนี้เราแค่ลองบอกช้าเฉยๆปรากฎว่า พ่อแม่ก็ไม่ได้รับรู้เลย แม้แต่ในไลน์ไม่มีการแจ้งใดๆทั้งสิ้นให้กับกลุ่มไลน์ผู้ปกครอง ทำให้รู้ว่าระบบของที่นี่มันห่วยแค่ไหน
-ทำดีเอาหน้า-
ตอนเข้าโรงเรียนแรกๆภาพลักษณ์คือดีมากกกก ดีจัดจ้าน ดีแบบเหมือนมาอยู่ในโรงเรียนระดับค่าเทอมหลักแสน แต่ทว่าภาพลักษณ์นั้นแสดงให้ผู้ปกครองดูเพียงเท่านั้น ซึ่งทำให้ทัศนคติของผู้ปกครองรู้สึกดีต่อโณงเรียนและยัดเราเข้าเรียน และบอกคนอื่นไปทั่วว่าที่นี่ดีแค่ไหน แต่เด็กอย่างเราๆที่เข้ามาเรียนกลับต้องทุกข์ทรมาณ (ยังไงเดี๋ยวบอกให้)
-ระบบการศึกษาเทียบเท่ามหาลัย?-
เราไม่ใช่เด็กมหาลัยเลยไม่รู้แต่เราเครียดเรื่องการเรียนจนต้องปรึกษากับพี่ที่เรียนมหาลัย ปี 2 กำล้งจะ 3 ได้
ปรากฎว่าพอเราเล่าเรื่องที่เราเรียนแต่ละอย่าง รุ่นพี่ถึงกับอุทานว่า เหี้* ได้เลย เพราะที่เราเรียนเทียบเท่าหรืออาจจะหนักกว่ามหาลัย แม้จะเป็นแค่พื้นฐานหรือเจาะจงเล็กน้อยแต่กลับได้เรียนในส่วนของพี่ๆปี1 ปี 2 เขาเรียนกันซะด้วย
แถมพอเล่าเหตุการณ์การสอนของอาจารย์ท่านหนึ่ง ซึ่นรุ่นพี่ก็ทำงานด้านนั้นอยู่พอดี ก็ปรากฎว่าอาจารย์สอนมั่วมาก มั่วแบบ 100% เหมือนเด็กหัดเดินได้เลย ซึ่งเรื่องนี้เราก็ได้คิดทบทวนว่า
มันใช่หลักสูตรที่เด็กอายุ 16-18 ควรเรียนหนักจริงๆหรือ??? และเราได้มีโอกาสลองศึกษาการเรียนการสอนของมหาลัยเเห่งหนึ่ง ซึ่งขอดูการบ้านและการเรียนของพี่ๆ ปรากฎว่ามันคืองานที่เราเคยทำส่งอาจารย์ทั้งนั้นเลย!? ไม่ว่าจะเขียนโค้ดโปรแกรม ทำเว็บ ปั้นโมเดลอนิเมชั่นหรืออะไรคือเรียนกันมาแล้วทั้งนั้น
ไม่แปลกที่เราจะเครียดได้ขนาดนี้ เรื่องบางเรื่องเราเองที่เป็นคนสอนเพื่อนๆในชั้นเรียนด้วย ง่ายๆคือสอนแทนอาจารย์เลย แย่งหน้าที่เลยด้วย (อันนี้อาจารย์เขายอมรับว่าโดนทางเบื้องบนสั่งให้สอนเรื่องพวกนี้แต่ทำไม่ได้เพราะไม่เคยเรียนมาก่อน แต่เราเคยทำสิ่งนั้นเลยสามารถสอนเพื่อนๆได้และทำให้เข้าใจด้วย)
งานบางอย่างเกินความจำเป็นของนักเรียนสั่งงานได้แย่มากๆ รุ่นพี่ก็ยังคงบอกว่ามันเป็นงานระดับประกวดเลยด้วยซ้ำ
เราอยากจะตัดสินใจลาออกมากๆแต่ติดปัญหาทางบ้านคือไม่สามารถเทียบโอนได้แล้วก็คือใกล้จบการศึกษาแล้วนั่นเอง และทางบ้านก็มีภาระด้านการเงิน มันเลยไม่มีทางเลือกจะต้องทนทุกข์ต่อไป
ตามตรงผมเหนื่อยมากๆเลยครับ ทั้งอะไรหลายอย่างผมมั่นใจว่าไม่ได้รีบตัดสินโรงเรียนแต่เพราะผมอยู่มาจนเป็นพี่โตสุดเลย ก็ยิ่งมั่นใจว่าโณงเรียนนี้มันเห็นแก่ตัวสุดๆเงินก็เคยไถเอาจากนักเรียน บอกเป็นค่าป้ายนักเรียนแต่ไหนล่ะป้าย? ผ่านมา 3 ปียังไม่ได้เลยด้วยซ้ำครับ
ที่ฮาสุดๆเลยก็คือ
ก่อนเข้าโรงเรียนนี้ เขาเรียกพวกเราว่า "คุณลูกค้า" ด้วยล่ะ 555555 และไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดีเพราะผมเองมีแววว่าจะไม่ได้จบเพราะระบบที่นี่ครับ
แถมยังจะเสียเงินค่าแก้เป็นหลักพัน
เด็กกว่า 70 % ของสาขาวิชาไม่จบ คุณครูกลับไม่พิจารณาตัวเองแม้แต่น้อยครับแถมปล่อยลอยแพอีกด้วย