“สวัสดีวันที่ 20/3/63 ค่ะ และคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ”
กลับมาสร้างกระทู้อีกครั้งหลังจากหายไปเป็นปีๆค่ะ หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ...
“อยากทราบความคิดเห็นของคนอื่นๆว่าจะเป็นแบบไหน มาแสดงความคิดเห็นกันเยอะๆนะคะ”
ขออนุญาตเข้าเรื่องเลยแล้วกันค่ะ...
เรื่องมีอยู่ว่า...
เราเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายคนนึง(ถ้าใครได้อ่านกระทู้ก่อนหน้านี้จะเห็นว่าเราเลิกขาดกับผู้ชายคนที่หมายถึงมาระยะแล้วค่ะจึงได้มาเริ่มใหม่) คบกันมาปีกว่าๆแล้วค่ะ ทางบ้านรับรู้ทั้งสองฝ่ายว่าคบกันอยู่ค่ะ ด้านผู้ชายเข้าออกบ้านเราปกติ ส่วนเราก็เข้าออกบ้านเขาปกติ แวะเวียนกันไปบ้านของกันและกันอยู่บ่อยๆ ช่วงแรกๆ ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยค่ะ ยังไม่ถึงขั้นไปนอนค้างบ้านแฟน(ตัวเราเอง) หลังๆคบกันมาเกือบปีเราก็ไปนอนบ้านเขาค่ะ แต่พ่อกับแม่ของเราไม่รู้ ว่าเราไปนอนบ้านเขา หลังๆแม่เริ่มจับต้นชนปลายได้ ว่าเราไม่กลับบ้าน หลังจากทำงานเสร็จ (เพราะว่าเรามักจะบอกว่าทำงานต่อไม่กลับบ้านแต่เปล่าค่ะเราไปนอนค้างบ้านแฟน) แต่พ่อเราก็ตามประสาผู้ชายไม่ซักถามมากมายเหมือนแม่ค่ะ
(ขอบอกก่อนนะคะ ตัวเราเองเรียนจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งค่ะ ส่วนแฟนเราก็จบปวส.ทั้งตัวเราและแฟนเราอายุ24 ปีค่ะ ตอนนี้ต่างคนต่างทำงานกันคนละที่พอวันหยุดตรงกันเราจะไปนอนบ้านแฟนค่ะ โดยที่เขามารับเราที่ทำงาน) แต่แฟนเราไม่สามารถมานอนบ้านเราได้นะคะ พ่อแม่เราไม่เปิดใจรับกับเรื่องแบบนี้ค่ะ
ก่อนหน้านี้เราเคยนั่งคุยกับแม่แบบเปิดใจ ว่าตัวเราเองก็อายุขนาดนี้แล้ว อยากเป็นเหมือนแบบคนอื่น เรียนจบ ทำงานแล้ว แต่ทำไมแม่ยังตามจับผิด โทรหาเวลาเลิกงาน เช็คว่ากลับบ้านรึไม่ หรือเช็คว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไร นอนที่ไหน อึดอัดมากค่ะ วันดีคืนดีแม่โทรมาเช็คถามว่านอนที่ไหน นอนกับใครทั้งที่มันก็เที่ยงคืนแล้ว (แต่เราก็นอนอยู่บ้านแฟนแหล่ะค่ะ) ถ้าก่อนไปทำงานวันไหนแม่เห็นว่ากระเป๋าสะพายหลังแน่นๆ แม่ทำท่าจะเข้ามาค้นเลยค่ะ เหมือนเด็กประถมลืมพกนมกล่องเลยค่ะ
เราควรต้องอธิบายหรือทำยังไงให้แม่เราเขาเข้าใจดีคะ เหนื่อยมาก พูดกี่ครั้งเขาก็จับผิดเหมือนเดิม เข้าใจ ว่าพ่อแม่เราไม่ว่าจะโตแค่ไหนก็ยังเด็กในสายตาเขาอยู่ดี แต่คนเราเมื่อโตขึ้นก็ต้องออกจากกรอบมาอยู่ในความอิสระของตัวเองกล้าคิดกล้าตัดสินใจไม่ใช่หรอคะ
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงกันคะ ช่วยแนะนำหรือเล่าประสบการณ์มาได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ.
อายุ24 แม่ยังโทรตามเหมือนเด็กๆควรทำยังไงดีคะ??
กลับมาสร้างกระทู้อีกครั้งหลังจากหายไปเป็นปีๆค่ะ หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ...
“อยากทราบความคิดเห็นของคนอื่นๆว่าจะเป็นแบบไหน มาแสดงความคิดเห็นกันเยอะๆนะคะ”
ขออนุญาตเข้าเรื่องเลยแล้วกันค่ะ...
เรื่องมีอยู่ว่า...
เราเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายคนนึง(ถ้าใครได้อ่านกระทู้ก่อนหน้านี้จะเห็นว่าเราเลิกขาดกับผู้ชายคนที่หมายถึงมาระยะแล้วค่ะจึงได้มาเริ่มใหม่) คบกันมาปีกว่าๆแล้วค่ะ ทางบ้านรับรู้ทั้งสองฝ่ายว่าคบกันอยู่ค่ะ ด้านผู้ชายเข้าออกบ้านเราปกติ ส่วนเราก็เข้าออกบ้านเขาปกติ แวะเวียนกันไปบ้านของกันและกันอยู่บ่อยๆ ช่วงแรกๆ ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยค่ะ ยังไม่ถึงขั้นไปนอนค้างบ้านแฟน(ตัวเราเอง) หลังๆคบกันมาเกือบปีเราก็ไปนอนบ้านเขาค่ะ แต่พ่อกับแม่ของเราไม่รู้ ว่าเราไปนอนบ้านเขา หลังๆแม่เริ่มจับต้นชนปลายได้ ว่าเราไม่กลับบ้าน หลังจากทำงานเสร็จ (เพราะว่าเรามักจะบอกว่าทำงานต่อไม่กลับบ้านแต่เปล่าค่ะเราไปนอนค้างบ้านแฟน) แต่พ่อเราก็ตามประสาผู้ชายไม่ซักถามมากมายเหมือนแม่ค่ะ
(ขอบอกก่อนนะคะ ตัวเราเองเรียนจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งค่ะ ส่วนแฟนเราก็จบปวส.ทั้งตัวเราและแฟนเราอายุ24 ปีค่ะ ตอนนี้ต่างคนต่างทำงานกันคนละที่พอวันหยุดตรงกันเราจะไปนอนบ้านแฟนค่ะ โดยที่เขามารับเราที่ทำงาน) แต่แฟนเราไม่สามารถมานอนบ้านเราได้นะคะ พ่อแม่เราไม่เปิดใจรับกับเรื่องแบบนี้ค่ะ
ก่อนหน้านี้เราเคยนั่งคุยกับแม่แบบเปิดใจ ว่าตัวเราเองก็อายุขนาดนี้แล้ว อยากเป็นเหมือนแบบคนอื่น เรียนจบ ทำงานแล้ว แต่ทำไมแม่ยังตามจับผิด โทรหาเวลาเลิกงาน เช็คว่ากลับบ้านรึไม่ หรือเช็คว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไร นอนที่ไหน อึดอัดมากค่ะ วันดีคืนดีแม่โทรมาเช็คถามว่านอนที่ไหน นอนกับใครทั้งที่มันก็เที่ยงคืนแล้ว (แต่เราก็นอนอยู่บ้านแฟนแหล่ะค่ะ) ถ้าก่อนไปทำงานวันไหนแม่เห็นว่ากระเป๋าสะพายหลังแน่นๆ แม่ทำท่าจะเข้ามาค้นเลยค่ะ เหมือนเด็กประถมลืมพกนมกล่องเลยค่ะ
เราควรต้องอธิบายหรือทำยังไงให้แม่เราเขาเข้าใจดีคะ เหนื่อยมาก พูดกี่ครั้งเขาก็จับผิดเหมือนเดิม เข้าใจ ว่าพ่อแม่เราไม่ว่าจะโตแค่ไหนก็ยังเด็กในสายตาเขาอยู่ดี แต่คนเราเมื่อโตขึ้นก็ต้องออกจากกรอบมาอยู่ในความอิสระของตัวเองกล้าคิดกล้าตัดสินใจไม่ใช่หรอคะ
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงกันคะ ช่วยแนะนำหรือเล่าประสบการณ์มาได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ.