เราจำได้ไม่หมดทุกรายละเอียดหรอกนะ ถ้าพิมพ์ผิดก็ขอโทษด้วยนะค้าา
คือเราฝันเห็นว่า ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์อยู่ในทิศเดียวกัน ดวงอาทิตย์อยู่ใต้ดวงจันทร์ ดวงจันทร์อยู่เหนือดวงอาทิตย์ หลังจากนั้นพอดูดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สักพัก ดวงอาทิตย์ก็ลับภูเขาไปอย่างรวดเร็ว อย่างกับว่ามันหนีฉัน พอดวงอาทิตย์หายไป ท้องฟ้าก็เริ่มมืด(ตอนนั้นเป็นเวลาเพียงประมาณ 15 นาฬิกา) ฉันจึงจะกลับบ้าน แล้วหันไปทางฝั่งตึกมัธยม ก็เห็นว่ามีผู้หญิงร่างสูงเท่ากับเสาไฟฟ้า หน้าตาสวย มีอยู่หลายคนซึ่งเป็นเด็กใหม่ทั้งนั้น เพื่อนคนนึงได้บอกฉันว่า พวกเขาสูงเพราะเป็น"หมัน" ฉันก็ออไป จากนั้น พวกผญ.พวกนั้นมาขึ้นรถยนต์ ฝั่งประถม ผญ.คนนึงมองหน้าฉัน เธอมีผมสีขาวออกไข่ น่าจะสีบลอนด์ ผิวขาว ดวงตาสีฟ้ากลม ฉันจึงพูดว่า"สวยจังเลย" แล้วยิ้มให้ไป จากนั้นฉันก็ได้ไปที่ป้อมยาม ตอนนั้นมืดมาก แล้วไม่มีใครมารับ ฉันจึงจะขี่รถจักรยานไป และฉันก็พาเพื่อนฉันไปด้วย เพราะเธอก็ไม่มีคนมารับเช่นเดียวกัน ฉันเป็นคนขับ เพื่อนเป็นคนซ้อน ฉันจำได้ว่า อยู่ดีๆก็มีเพื่อนหลายคน จะกลับบ้านกับฉัน แล้วฉันก็ขับรถจักรยานนำหน้า ฉันเห็นด้านหลังเป็นป่า และด้านข้างเป็นทุ่งนา มีถนนใหญ่ถนนเดียว ฉันไม่รู้ว่าสถานที่นั่นคือที่ไหน แต่ไม่รู้ทำไมถึงคุ้นชิน และรู้ทาง มันเหมือนกับว่าเคยมาที่นี้ยังไงอย่างงั้น ฉันเดินทางไปเรื่อยๆจนถึงบ้านของฉัน อยู่ดีๆฉันก็คิดได้ว่ามันมีทางที่มีแสงไฟบนถนนอยู่ทำไมฉันไม่มาทางนั้น แต่กลับมาทางที่มืดสนิท ไม่มีแสงไฟ มีเพียงไฟฉายหน้ารถจักรยาน จากนั้นก็เสียวสันหลังวาบ และแม่ก็เดินออกมาจากบ้าน แม่ถามว่าทำไมมาดึก แล้วไปเอาเงินซื้อรถจักรยานมาจากไหน แม่ขึ้นเสียงใส่ ฉันบอกว่านี่มันจักรยานของหนู แต่พอมองไปในโรงรถก็เจอรถจักรยานของฉันจอดอยู่ แล้วลุงยามที่รร.ก็มาบ้านฉัน ลุงยามบอกว่า"ลุงซื้อให้เอง ให้ขี่กลับบ้าน ตอนนี้ลุงหาเพื่อนหนูอยู่" เราก็ลืมซะสนิท หันกลับไปก็ไม่เจอเพื่อนของตัวเองแล้ว ทั้งๆที่คิดว่าพวกเขาขับตามมาแท้ๆ มีแต่เพื่อนที่ซ้อนท้ายฉันมา ลุงยามก็ได้พูดขึ้นว่า"รอวันพรุ่งนี้ก่อน แล้วเราค่อยตามหาพวกเขาอีกที" ฉันไม่รู้ว่าเป็นอะไร ถึงได้ไม่พูดว่าเพื่อนอยู่ที่ไหน ทั้งๆที่รู้แท้ๆ จากนั้น ฉันก็ตื่นจากความฝันนั้น...
เคยฝันแปลกๆแบบนี้มั้ย มาแบ่งความฝันกันหน่อย!!!
คือเราฝันเห็นว่า ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์อยู่ในทิศเดียวกัน ดวงอาทิตย์อยู่ใต้ดวงจันทร์ ดวงจันทร์อยู่เหนือดวงอาทิตย์ หลังจากนั้นพอดูดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สักพัก ดวงอาทิตย์ก็ลับภูเขาไปอย่างรวดเร็ว อย่างกับว่ามันหนีฉัน พอดวงอาทิตย์หายไป ท้องฟ้าก็เริ่มมืด(ตอนนั้นเป็นเวลาเพียงประมาณ 15 นาฬิกา) ฉันจึงจะกลับบ้าน แล้วหันไปทางฝั่งตึกมัธยม ก็เห็นว่ามีผู้หญิงร่างสูงเท่ากับเสาไฟฟ้า หน้าตาสวย มีอยู่หลายคนซึ่งเป็นเด็กใหม่ทั้งนั้น เพื่อนคนนึงได้บอกฉันว่า พวกเขาสูงเพราะเป็น"หมัน" ฉันก็ออไป จากนั้น พวกผญ.พวกนั้นมาขึ้นรถยนต์ ฝั่งประถม ผญ.คนนึงมองหน้าฉัน เธอมีผมสีขาวออกไข่ น่าจะสีบลอนด์ ผิวขาว ดวงตาสีฟ้ากลม ฉันจึงพูดว่า"สวยจังเลย" แล้วยิ้มให้ไป จากนั้นฉันก็ได้ไปที่ป้อมยาม ตอนนั้นมืดมาก แล้วไม่มีใครมารับ ฉันจึงจะขี่รถจักรยานไป และฉันก็พาเพื่อนฉันไปด้วย เพราะเธอก็ไม่มีคนมารับเช่นเดียวกัน ฉันเป็นคนขับ เพื่อนเป็นคนซ้อน ฉันจำได้ว่า อยู่ดีๆก็มีเพื่อนหลายคน จะกลับบ้านกับฉัน แล้วฉันก็ขับรถจักรยานนำหน้า ฉันเห็นด้านหลังเป็นป่า และด้านข้างเป็นทุ่งนา มีถนนใหญ่ถนนเดียว ฉันไม่รู้ว่าสถานที่นั่นคือที่ไหน แต่ไม่รู้ทำไมถึงคุ้นชิน และรู้ทาง มันเหมือนกับว่าเคยมาที่นี้ยังไงอย่างงั้น ฉันเดินทางไปเรื่อยๆจนถึงบ้านของฉัน อยู่ดีๆฉันก็คิดได้ว่ามันมีทางที่มีแสงไฟบนถนนอยู่ทำไมฉันไม่มาทางนั้น แต่กลับมาทางที่มืดสนิท ไม่มีแสงไฟ มีเพียงไฟฉายหน้ารถจักรยาน จากนั้นก็เสียวสันหลังวาบ และแม่ก็เดินออกมาจากบ้าน แม่ถามว่าทำไมมาดึก แล้วไปเอาเงินซื้อรถจักรยานมาจากไหน แม่ขึ้นเสียงใส่ ฉันบอกว่านี่มันจักรยานของหนู แต่พอมองไปในโรงรถก็เจอรถจักรยานของฉันจอดอยู่ แล้วลุงยามที่รร.ก็มาบ้านฉัน ลุงยามบอกว่า"ลุงซื้อให้เอง ให้ขี่กลับบ้าน ตอนนี้ลุงหาเพื่อนหนูอยู่" เราก็ลืมซะสนิท หันกลับไปก็ไม่เจอเพื่อนของตัวเองแล้ว ทั้งๆที่คิดว่าพวกเขาขับตามมาแท้ๆ มีแต่เพื่อนที่ซ้อนท้ายฉันมา ลุงยามก็ได้พูดขึ้นว่า"รอวันพรุ่งนี้ก่อน แล้วเราค่อยตามหาพวกเขาอีกที" ฉันไม่รู้ว่าเป็นอะไร ถึงได้ไม่พูดว่าเพื่อนอยู่ที่ไหน ทั้งๆที่รู้แท้ๆ จากนั้น ฉันก็ตื่นจากความฝันนั้น...