เป็นคนที่อดทนกับทุกๆเรื่อง มันดีจริงๆไหม?

เราโตมาแบบที่พ่อสอนให้อดทนค่ะ เราดูเหมือนคนยอมคน เพราะงั้นเลยโดนสั่งให้ยอม ให้อดทนมาตลอด จนมาวันนึงเราเริ่มมีความรู้สึกว่า ทำไมคนอย่างเราต้องอดทน ต้องเป็นคนเงียบๆ ไม่มีปากเสียง ใครจะด่าว่ายังไง ก็ห้ามโต้ตอบ เงียบและนิ่งไว้ เราก็ทำมาตลอดนะคะ ด้วยหวังว่าวันนึงคนๆนั้นจะหยุดไปเอง แต่ก็ไม่ค่ะ มองเราในแง่ร้าย ด่าว่าเราให้คนอื่นมองเราไม่ดี เราก็นิ่งค่ะ เพราะคิดว่าคนไม่เห็น ก็ผีเห็นล่ะ เรามีปัญหากับสะใภ้คนโต แล้วแม่สามีก็ชอบบอกว่า ยอมๆ ไปเถอะ เค้าจะด่าจะว่ายังไงก็ยอมไป เราก็นึกในใจ พอ จะไม่ทนแล้ว ยอมอะไรในเมื่อฉันไม่ผิด ให้ยอมโดนด่าคนเดียวได้ไง เลยเปิดอกคุยกับสามี สามีก็บอกให้ทนๆ ไม่ต้องสนใจ เราก็อยากทำนะ แต่สะใภ้คนโตชอบเอาเราไปพูดเสียหาย ทั้งๆที่ไม่ได้รู้จักเราขนาดนั้น
ด้วยความที่เราอายุน้อยกว่า และไม่มีใครเค้าเลยด่าเราได้แบบไม่ต้องเกรงใจใคร เราย้ายมาบ้านสามี น้ำไฟ ค่าบ้าน ค่ากิน ค่าของใช้เราช่วยเหลือตลอด จนตัวเองก็ลำบาก แต่เค้าชอบเอาไปพูดว่า เราอยู่ฟรีกินฟรี เราเสียใจมากค่ะ ทำทุกอย่างทุกทาง ที่คิดว่าดี ก็โดนมองไม่ดี โดนสะใภ้คนโตมองว่ามาเกาะพ่อแม่สามีกิน ทั้งๆที่พ่อแม่สามียืมเงินเราไปหมุน เดือนละเกือบ 5 พัน

เราอยากรู้จริงๆ ค่ะ
ว่าการเป็นคนที่อดทน ยอมคนอื่นทุกๆเรื่องแบบนี้มันดีจริงๆ หรอ
เราอยากออกจากจุดนี้
ตอนนี้รอเวลาค่ะ เราจะไปแบบไม่หันไปมองอีก เหนื่อยเกินทน