เราไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไรหรือเราป่วยเราไม่เคยรู้เเต่เราเป็นตั้งเเต่เด็กๆเเล้ว คือสมมุติเราดูละครหรืออ่านนิยาย เราจะสร้างตัวละครสมมุติขึ้นมาเเล้วคุยกับมัน เเต่คนที่เราจินตนาการจะเป็นผู้ชายที่ตรงสเปคเราทุกอย่าง ส่วนเพื่อนก็จะเป็นเพื่อนสนิทเรา หรือคุยคนเดียวเหมือนคนบ้าหรือเราบ้าก็ไม่รู้ คือเป็นบ่อย เราเป็นคนชอบจินตนาการ ยิ่งตอนนี้เราเขียนนิยายยิ่งหนักเลย เเต่จินตนาการเราเป็นคนละเเบิบเวลาเขียนนิยายนะ เวลาเขียนนิยายเราจะจินตนาการเห็นภาพที่เราบรรยายออกมาเราจะไม่คุยกับมัน เเต่เวลาคุยคนเดียวคือเราสมมุติตัวละครขึ้นมาเองทั้งหมด เเละคุยกับมัน มันเรียกว่าอาการอะไร เเล้วเราต้องพบเเพทย์ไหม
เคยไหม เเอบชอบคนในจินตนาการ