คือ เรากับแฟนแต่งงานมีลูกพึ่งคลอดได้ประมาน 1 เดือนไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับแม่เรา แต่เวลาแฟนไปทำงานแม่เราจะเป็นคนมาช่วยเราเลี้ยงน้อง
ซึ่งถ้าครบ 3 เดือนเราก็กลับไปทำงานปกติ ทีนี้เหมือนเราเป็นคนกลางถ้าเราไปทำงานเวลากลางวันที่แม่มาเลี้ยงน้องเค้าอยากพาไปเลี้ยงที่บ้านเค้าซึ่งไม่ห่างกันมากแต่แฟนไม่อยากให้พาไปเลี้ยงบ้านนั้นเพราะ บ้านนั้นมีสุนัข เราเข้าใจว่าเค้ากังวลว่าน้องจะโดนหมากัด กลัวลูกหายใจแล้วได้รับขนหมาเข้าไป เพราะบ้านแม่หมาเค้าจะปล่อยให้เดินได้ทั่วบ้าน ทีนี้แม่เราเลยถามสรุปจะไม่ให้ไปเลี้ยงบ้านแม่ใช่มั้ย เค้าว่าแฟนเราเอาแต่ใจเอาตัวเองเป็นใหญ่อะไรก็ต้องตามใจแฟน ซึ่งความเป็นจริงแล้วเรายังไงก็ได้จะเลี้ยงบ้านไหน แม่เราเลยเกิดอาการแบบไม่พอใจแล้วก็บ่นเรา พอเราไปถามแฟนว่าถ้าแม่พาน้องไปบ้านนู้นได้มั้ยแฟนเราก็บ่นเรา เราควรให้คำตอบทั้งสองฝ่ายยังไงดีค้ะ เราเหมือนคนกลาง เลยตัดปัญหาไปด้วยการเงียบ
ตามใจใครไม่ถูก.
ซึ่งถ้าครบ 3 เดือนเราก็กลับไปทำงานปกติ ทีนี้เหมือนเราเป็นคนกลางถ้าเราไปทำงานเวลากลางวันที่แม่มาเลี้ยงน้องเค้าอยากพาไปเลี้ยงที่บ้านเค้าซึ่งไม่ห่างกันมากแต่แฟนไม่อยากให้พาไปเลี้ยงบ้านนั้นเพราะ บ้านนั้นมีสุนัข เราเข้าใจว่าเค้ากังวลว่าน้องจะโดนหมากัด กลัวลูกหายใจแล้วได้รับขนหมาเข้าไป เพราะบ้านแม่หมาเค้าจะปล่อยให้เดินได้ทั่วบ้าน ทีนี้แม่เราเลยถามสรุปจะไม่ให้ไปเลี้ยงบ้านแม่ใช่มั้ย เค้าว่าแฟนเราเอาแต่ใจเอาตัวเองเป็นใหญ่อะไรก็ต้องตามใจแฟน ซึ่งความเป็นจริงแล้วเรายังไงก็ได้จะเลี้ยงบ้านไหน แม่เราเลยเกิดอาการแบบไม่พอใจแล้วก็บ่นเรา พอเราไปถามแฟนว่าถ้าแม่พาน้องไปบ้านนู้นได้มั้ยแฟนเราก็บ่นเรา เราควรให้คำตอบทั้งสองฝ่ายยังไงดีค้ะ เราเหมือนคนกลาง เลยตัดปัญหาไปด้วยการเงียบ