พอดีมีเพื่อนคนนึงมาตีสนิทกับผมอ่ะครับ...ก็เลยสนิทกันมากๆ เวลามันเศร้าก็เศร้ากับมัน เวลามันดีใจก็ดีใจกับมัน
แต่ว่าผมบอกก่อนเลยนะครับว่า ผมไม่เคยชอบผู้ชายเลย ก่อนหน้านี้ผมแอบชอบรุ่นพี่ ผู้หญิง ด้วยซ้ำ ผมมีแฟนแล้วด้วย เลิกแล้วด้วย ถ้าได้คบกับพี่คนนี้ คง กลายเป็นคนที่ 3 แล้วอ่ะ แต่พอไอ้นี่เข้ามา พี่คนที่ผมตั้งเป้าไว้ ก็หายไปจากหัวผมเลยครับ
ที่ผมจะเล่าเนี่ย...มันคือประสบการณ์ความรัก ของผมด้วยอ่ะครับ ผมจะเขียนให้ละเอียดทุกตอนเลย (ทุกคนต้องเข้าใจความเศร้าของผม😭) เพื่อนคนนี้มันคือ ผู้ชายคนเดียวที่ผมชอบและทำให้ผมเจ็บปวดในเวลาเดียวกันครับ เรื่องมันอาจจะยาวหน่อย แต่ช่วยอ่านให้จบด้วยนะครับ อุตส่าเขียน 555
คือ...เรื่องมันเกิดจากตอนเข้าค่ายลูกเสือ วันนั้น เป็นวันที่2ในการเข้าค่าย ตอนเวลาซัก 18:00 น. ไม่แน่ใจ เพราะ เขายึดโทรศัพท์หมด ก็เลยกะเอาจากสีท้องฟ้า55
(นอกเรื่องแล้ว...)
เข้าเรื่อง...คือ มันมีผู้หญิงคนนึงเขาอยู่ทับไหนไม่รู้ เดินมาหาเพื่อนผม ส่วนผมก็ยืนอยู่ข้างมันนี่แหละ แล้วผู้หญิงก็มาบอกชอบมันเว้ย...ผู้หญิงมันพูดว่า"เราชอบเธออ่ะ คบกันได้ป่ะ" แล้วเพื่อนผมมันก็ตอบ"อือ"
แล้ววินาทีนั้น คือ แบบ...มันรู้สึกเจ็บที่อกข้างซ้าย...ในตอนนั้นแทบไม่มีสติ อึ้งครับ
(คือ...ตอนนั้นแหละผมเพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบมัน คุณอาจจะบอกว่า คนบ้าอะไรวะเพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบเขา คือ ผมก็ว่างั้นแหละครับ ทำไมความรู้สึกช้าขนาดนี้วะ)
ต่อ คือ...สมองแทบประมวลผลไม่ทัน ตอนนั้นสติกระเจิง ไม่รู้ว่าตัวเองมาทำอะไรตรงนี้ ถ้าว่ามันเว่อ แต่มันคือเรื่องจริง ความรู้สึกจริง ตอนนั้นไม่สนเรื่องเพศเลยว่าไอ่คนที่ชอบอยู่อ่ะเป็นผู้ชายนะ ตอนนั้นสนแต่ว่า ทำไมต้องตอบตกลงด้วยวะ...ไม่นึกถึงตอนมาหากูแรกๆแล้วหรอ อะไรประมาณนี้แหละครับ
ตอนนั้นมีแต่คำว่า ไอ่เหี้* ทั้งนั้น 1 คำก็ ไอ้เหี้* 2คำก็ ไอ่เหี้*
พอพิธีรอบกองไฟ คือผมอยู่คนละหมู่กับมัน แต่ก็รู้ว่าตอนนั้นมันไม่ได้มาเข้าแถวหมู่ตัวเอง(แต่มันหนีไปอยู่แถวแฟนมัน)
ใช่สิ! ได้ใหม่แล้วก็ลืมเก่าหนิ
[ขออนุญาตค่ายนะครับ]ผมอยากบอกชื่อค่ายอ่ะ ค่ายดำรงแคมป์ ขอโทษนะครับ
บอกก่อนเลยว่าที่นี่เป็น ค่ายลูกเสือเล็กๆแต่ดีมาก อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ด้วยความที่ ร.ร ผมเป็น ร.ร ใหญ่ เขาเลยจัดให้เป็นพิเศษ มีทั้ง แสงสีเสียง
พอพิธีรอบกองไฟจบลง ครูฝึกก็เลยบอกว่า "ใครจะอยู่เต้นตรงนี้ก่อนก็ได้" ตอนนั้นคือแบบ..ทุกคนก็จะสนุกกันแต่สำหรับผมมันไม่ใช่ มันรู้สึกเหงา โดดเดี่ยว คล้ายโรคซึมเศร้ากำเริ่ม ดราม่าหนักเลยกู แต่มันจริงๆ เพื่อนแม่*ก็เต้นอยู่ข้างๆอ่ะ แต่ผมคือ..ตัวแข็งเป็นหินเลย คือ..เพื่อนสนุกสนานกันหมด มีแต่ผมที่อาการหนักอยู่คนเดียว
นึกถึงเวลาหนัง อกหักแล้วเข้าผับอ่ะครับ ไม่ต่างกันได้เข้าใจตัวละครในหนังเลย ว่ารู้สึกยังไง
แล้วไอ่เพื่อนที่ผมชอบมันก็เดินมายืนข้างผม พร้อมจูงมือกันมา
บอกเลย..แม่*โครตทรมาน เหมือนมีอะไรมาบีบหัวใจไว้ ผมไม่อยากรู้สึกอย่างนี้เลย คือ..มันเจ็บปวดอ่ะ ความรู้สึกแบบ อย่างกับไกล้ตาย มันดูเว่อนะ แต่มันจริงๆ คือมันเจ็บปวดจริงๆนะครับ น้ำตาคลอเลย
แล้วพอเพลงจบลง มัน 2 คน ก็เดินตัดหน้าผมไปเลยอ่ะครับ เหมือนไม่มีผมอยู่ตรงนั้น เดินไปกินข้าวต้ม 2 คน ผมโกรธมันเลยไปนอนก่อนแม่*เลย
แล้วผ่านมาประมาณ 2 สัปดาห์ พวกมันก็เลิกกันครับ คือ..ผู้หญิงมันบอกว่าไม่ได้ชอบเธอแล้วเลิกกันเถอะ ถ้าสงสัยว่าผมรู้ได้ไง เพื่อนที่มันระบายมาเล่าให้ผมฟังครับ
แล้วพอ วันจันทร์ ผมยังโกรธมันอยู่เลยไม่คุยกับมันครับ แล้วมันก็เลยง้อผมครับ ซื้อ อิชิตันให้ 1 ขวด แต่ผมก็ไม่กิน มันเลยพูดคำนึงทำให้ผมหงุดหงิดมาก มันพูดว่า "ที่รักเป็นไร เค้าทำอะไรผิดหรอ ทำไมที่รักไม่คุยกับเค้า" ผมเลยตะโกนใส่มันว่า "กูจะเป็นไรก็เรื่องของกู เก็บไว้คุยกับแฟนนู่น ไป!!" ที่หงุดหงิดไม่ใช่อะไร ผมแค่เกลียดตัวเอง ผมแม่*โครตเกลียดตัวเอง แม่*รู้สึกขยะแขยงตัวเองว่ะ ไม่คิดว่าจะชอบผู้ชาย ตอนนี้ก็ยังรู้สึกอยู่
ก็เลยอยากปรึกษาว่า ทำยังไงให้เลิกชอบมันดีอ่ะครับ หรือจะขอคบเลย ทำไงดีครับ รบกวนด้วยนะครับ
[ แต่ผมสงสัยว่าทำไมเล่ามาได้ยาวขนาดนี้วะ ]
ถ้าทุกคนสงสัยว่า ทำไมมันพูดกับผมว่าที่รักแบบนี้ ก็คือ มันพูดตั้งแต่ที่มันมาตีสนิทแล้วแหละครับ ตอนแรกก็รู้สึกแปลๆ แต่หลังๆมาก็ชิน ผมก็เลยไม่ได้คิดอะไร
แอบชอบเพื่อน"ผู้ชาย"ทำยังไงจะให้เลิกชอบดีครับ(รบกวนด้วยนะครับ)
แต่ว่าผมบอกก่อนเลยนะครับว่า ผมไม่เคยชอบผู้ชายเลย ก่อนหน้านี้ผมแอบชอบรุ่นพี่ ผู้หญิง ด้วยซ้ำ ผมมีแฟนแล้วด้วย เลิกแล้วด้วย ถ้าได้คบกับพี่คนนี้ คง กลายเป็นคนที่ 3 แล้วอ่ะ แต่พอไอ้นี่เข้ามา พี่คนที่ผมตั้งเป้าไว้ ก็หายไปจากหัวผมเลยครับ
ที่ผมจะเล่าเนี่ย...มันคือประสบการณ์ความรัก ของผมด้วยอ่ะครับ ผมจะเขียนให้ละเอียดทุกตอนเลย (ทุกคนต้องเข้าใจความเศร้าของผม😭) เพื่อนคนนี้มันคือ ผู้ชายคนเดียวที่ผมชอบและทำให้ผมเจ็บปวดในเวลาเดียวกันครับ เรื่องมันอาจจะยาวหน่อย แต่ช่วยอ่านให้จบด้วยนะครับ อุตส่าเขียน 555
คือ...เรื่องมันเกิดจากตอนเข้าค่ายลูกเสือ วันนั้น เป็นวันที่2ในการเข้าค่าย ตอนเวลาซัก 18:00 น. ไม่แน่ใจ เพราะ เขายึดโทรศัพท์หมด ก็เลยกะเอาจากสีท้องฟ้า55
(นอกเรื่องแล้ว...)
เข้าเรื่อง...คือ มันมีผู้หญิงคนนึงเขาอยู่ทับไหนไม่รู้ เดินมาหาเพื่อนผม ส่วนผมก็ยืนอยู่ข้างมันนี่แหละ แล้วผู้หญิงก็มาบอกชอบมันเว้ย...ผู้หญิงมันพูดว่า"เราชอบเธออ่ะ คบกันได้ป่ะ" แล้วเพื่อนผมมันก็ตอบ"อือ"
แล้ววินาทีนั้น คือ แบบ...มันรู้สึกเจ็บที่อกข้างซ้าย...ในตอนนั้นแทบไม่มีสติ อึ้งครับ
(คือ...ตอนนั้นแหละผมเพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบมัน คุณอาจจะบอกว่า คนบ้าอะไรวะเพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบเขา คือ ผมก็ว่างั้นแหละครับ ทำไมความรู้สึกช้าขนาดนี้วะ)
ต่อ คือ...สมองแทบประมวลผลไม่ทัน ตอนนั้นสติกระเจิง ไม่รู้ว่าตัวเองมาทำอะไรตรงนี้ ถ้าว่ามันเว่อ แต่มันคือเรื่องจริง ความรู้สึกจริง ตอนนั้นไม่สนเรื่องเพศเลยว่าไอ่คนที่ชอบอยู่อ่ะเป็นผู้ชายนะ ตอนนั้นสนแต่ว่า ทำไมต้องตอบตกลงด้วยวะ...ไม่นึกถึงตอนมาหากูแรกๆแล้วหรอ อะไรประมาณนี้แหละครับ
ตอนนั้นมีแต่คำว่า ไอ่เหี้* ทั้งนั้น 1 คำก็ ไอ้เหี้* 2คำก็ ไอ่เหี้*
พอพิธีรอบกองไฟ คือผมอยู่คนละหมู่กับมัน แต่ก็รู้ว่าตอนนั้นมันไม่ได้มาเข้าแถวหมู่ตัวเอง(แต่มันหนีไปอยู่แถวแฟนมัน)
ใช่สิ! ได้ใหม่แล้วก็ลืมเก่าหนิ
[ขออนุญาตค่ายนะครับ]ผมอยากบอกชื่อค่ายอ่ะ ค่ายดำรงแคมป์ ขอโทษนะครับ
บอกก่อนเลยว่าที่นี่เป็น ค่ายลูกเสือเล็กๆแต่ดีมาก อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ด้วยความที่ ร.ร ผมเป็น ร.ร ใหญ่ เขาเลยจัดให้เป็นพิเศษ มีทั้ง แสงสีเสียง
พอพิธีรอบกองไฟจบลง ครูฝึกก็เลยบอกว่า "ใครจะอยู่เต้นตรงนี้ก่อนก็ได้" ตอนนั้นคือแบบ..ทุกคนก็จะสนุกกันแต่สำหรับผมมันไม่ใช่ มันรู้สึกเหงา โดดเดี่ยว คล้ายโรคซึมเศร้ากำเริ่ม ดราม่าหนักเลยกู แต่มันจริงๆ เพื่อนแม่*ก็เต้นอยู่ข้างๆอ่ะ แต่ผมคือ..ตัวแข็งเป็นหินเลย คือ..เพื่อนสนุกสนานกันหมด มีแต่ผมที่อาการหนักอยู่คนเดียว
นึกถึงเวลาหนัง อกหักแล้วเข้าผับอ่ะครับ ไม่ต่างกันได้เข้าใจตัวละครในหนังเลย ว่ารู้สึกยังไง
แล้วไอ่เพื่อนที่ผมชอบมันก็เดินมายืนข้างผม พร้อมจูงมือกันมา
บอกเลย..แม่*โครตทรมาน เหมือนมีอะไรมาบีบหัวใจไว้ ผมไม่อยากรู้สึกอย่างนี้เลย คือ..มันเจ็บปวดอ่ะ ความรู้สึกแบบ อย่างกับไกล้ตาย มันดูเว่อนะ แต่มันจริงๆ คือมันเจ็บปวดจริงๆนะครับ น้ำตาคลอเลย
แล้วพอเพลงจบลง มัน 2 คน ก็เดินตัดหน้าผมไปเลยอ่ะครับ เหมือนไม่มีผมอยู่ตรงนั้น เดินไปกินข้าวต้ม 2 คน ผมโกรธมันเลยไปนอนก่อนแม่*เลย
แล้วผ่านมาประมาณ 2 สัปดาห์ พวกมันก็เลิกกันครับ คือ..ผู้หญิงมันบอกว่าไม่ได้ชอบเธอแล้วเลิกกันเถอะ ถ้าสงสัยว่าผมรู้ได้ไง เพื่อนที่มันระบายมาเล่าให้ผมฟังครับ
แล้วพอ วันจันทร์ ผมยังโกรธมันอยู่เลยไม่คุยกับมันครับ แล้วมันก็เลยง้อผมครับ ซื้อ อิชิตันให้ 1 ขวด แต่ผมก็ไม่กิน มันเลยพูดคำนึงทำให้ผมหงุดหงิดมาก มันพูดว่า "ที่รักเป็นไร เค้าทำอะไรผิดหรอ ทำไมที่รักไม่คุยกับเค้า" ผมเลยตะโกนใส่มันว่า "กูจะเป็นไรก็เรื่องของกู เก็บไว้คุยกับแฟนนู่น ไป!!" ที่หงุดหงิดไม่ใช่อะไร ผมแค่เกลียดตัวเอง ผมแม่*โครตเกลียดตัวเอง แม่*รู้สึกขยะแขยงตัวเองว่ะ ไม่คิดว่าจะชอบผู้ชาย ตอนนี้ก็ยังรู้สึกอยู่
ก็เลยอยากปรึกษาว่า ทำยังไงให้เลิกชอบมันดีอ่ะครับ หรือจะขอคบเลย ทำไงดีครับ รบกวนด้วยนะครับ
[ แต่ผมสงสัยว่าทำไมเล่ามาได้ยาวขนาดนี้วะ ]
ถ้าทุกคนสงสัยว่า ทำไมมันพูดกับผมว่าที่รักแบบนี้ ก็คือ มันพูดตั้งแต่ที่มันมาตีสนิทแล้วแหละครับ ตอนแรกก็รู้สึกแปลๆ แต่หลังๆมาก็ชิน ผมก็เลยไม่ได้คิดอะไร