สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
บางทีก็ต้องยอมเสียสละนะ กลับบ้าน ไหว้คนในครอบครัว ผู้สูงอายุ วันไหนๆก็ทำได้ ไม่จำเป็นต้องมาทำตามช่วงเวลาเป๊ะๆหรอก
อดทนแค่ไม่กี่เดือนให้มันเบาบางลง ดีกว่าฝืนทำแล้วเกิดไปแพร่เชื้อใส่
อดทนแค่ไม่กี่เดือนให้มันเบาบางลง ดีกว่าฝืนทำแล้วเกิดไปแพร่เชื้อใส่
ขวานยังไม่บิ่น ถูกใจ, นิกสกี้ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 711140 ถูกใจ, A little pig ถูกใจ, ขึ้นเขาลงห้วย ไม่ม้วยมรณา ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5179467 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4390386 ถูกใจ, ตะเกียงน่ารัก ถูกใจ, คิตตี้ตัวดำ ถูกใจ, น้องคนเล็กของตระกูล Peverell ถูกใจรวมถึงอีก 35 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ 2019 (COVID-19)
วันสงกรานต์
โรคติดต่อ
เลื่อนวันหยุดสงกรานต์ไปก่อน คุณเห็นด้วยไหม?
เดินทางเพื่อกลับ ตจว. ไม่ว่าจะ หมอชิต สายใต้ เอกมัย จะเห็นภาพผู้คนมากหน้าหลายตา มาแอร์อัดเพื่อรอรถกลับภูมิลำเนา
โดนส่วนตัวมองว่า หากมีคนเป็นในนั้น มันจะกระจายเป็นวงกว้าง จากบางจังหวัดที่ไม่มีคนป่วย พอเดินทางกลับภูมิลำเนา
คราวนี้ติดกันเป็นทอดๆ ทำให้จังหวัดนั้นเชื้อแพร่กระจายเป็นวงกว้างกว่าเดิม และสุดท้ายคุมไม่อยู่ (ซึ่งดูจากข่าวในปัจจุบัน กทม.ก็รับมือยังไม่ค่อยจะไหว)
ถ้า ตจว.โดนอีกผมไม่อยากนึกสภาพ ผู้ป่วยแห่กันมาที่ รพ.
แต่มองอีกมุมของคนทำงาน กทม. ก็เห็นใจตรงที่ว่าอยากกลับบ้านไปหาครอบครัวญาติผู้ใหญ่ จองที่พัก จองตั๋วกัน
แต่บางทีก็อดคิดไม่ได้ ถ้าสมมุติเราป่วยเราไม่รู้ตัว แล้วเรากลับบ้านเกิดเอาเชื้อไปติดคนที่บ้านจะเป็นยังไง...
ลองหลับตาแล้วนึกภาพดูครับ
สมมุติตัวเราเป็นคน ตจว. เดินทางขนส่งสาธารณะมาทำงานใน กทม. นานๆจะได้กลับบ้านทีโดยเฉพาะช่วงหยุดยาว
แต่มาคราวนี้พอถึงวันกลับ เราต่อรถเมล์ รถไฟฟ้า ไปรอขึ้นรถทัวร์ปรากฏว่าบรรยากาศสถานที่นั้นผู้คนหนาแน่น นั่งรอต่อแถวขึ้นรถกันเป็นขบวนยาวๆ
ผู้คนมากหน้าหลายตา รอรถเพื่อที่จะกลับบ้านแต่....ไม่รู้ตัวเองเลยว่ามีเชื้อรึป่าว?...กลับบ้านไปโดยไม่ได้คิดอะไร....ลงรถถึงบ้าน เจอญาติพี่น้อง
ยกมือไหว้ สวมกอดพ่อกอดแม่ กอดญาติผู้ใหญ่ พอวันหยุดหมดไปสักพัก....สมุมติทางบ้านติดต่อมา มีอาการปวดหัวเป็นไข้ อาเจียน หายใจไม่สะดวก
ความกังวลใจมาแล้วเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข จะไปตรวจที่ รพ.ตจว คนก็เยอะ ปัญหาก็แยะ ใจกระวนกระวาย สุดท้ายเป็นทั้งบ้าน แค่ผมลองจินตนาการเล่นๆก็เครียดละครับ ตัวเองก็ป่วยไม่พอทางบ้านป่วยกันหมดอีก (ได้หยุดป่วยนอนรักษาตัวอยู่ใน รพ.นี่แหละ)